woensdag 31 juli 2013

... een kaartenzakje

Dit project begon eigenlijk met een ander idee.
Bij een nieuw fototoestel hoort ook een nieuw hoesje en ik dacht deze handleiding daarvoor te gaan gebruiken.
Maar ik vond het behoorlijk ingewikkeld en wilde eerst even een proef-exemplaar maken.
Lekker makkelijk - niet al te groot en ook nog niet met dikke versteviging.
Maar wat?
Mijn oog viel op het stapeltje met museumkaarten.
Hmmmm - die vragen om een hoesje......

Ik zocht de restjes van mijn favoriete groene stofjes erbij en ging uit de losse pols aan de slag.

Het idee was een hoesje dat met een magnetische drukker dicht kon.
Met een flap over het zak-gedeelte dus.
Het uiteindelijke resultaat zou 8,5 x 5,4 cm moeten bedragen.
Dus mat ik 8,5 cm voor de achterkant van het kaartje, 4 cm voor de flap en 6 cm voor het zakje & naden/zijkanten.
De lengte van het stofje zou zo'n 20 cm moeten bedragen en de breedte 6,5 cm.


Ik verstevigde zowel de buitenstof als de voering met vlieseline en probeerde de handleiding zo goed mogelijk te volgen.
Het flapje - gestikt tot waar het zakje moet beginnen
Wat tot interessante constructies leidde:

De achterkant met links de voering van het zakje

De voering gaat in het zakgedeelte
 Alleen heb ik iets niet helemaal goed gedaan. Volgens de handleiding had ik moeten keren via het gat in de zijkant van de voering (dat ik later met de hand dichtnaaide) en had de open bovenkant gestikt moeten zijn.....

Nou ja, dit werkte ook en ik naaide de opening maar gewoon dicht.
Helaas constateerde ik dat ik me toch verkeken had op de benodigde ruimte/naden, zodat de flap niet genoeg over het zakje kwam om een drukknoopje te kunnen gebruiken.
Gelukkig had ik wel een bijpassende groene knoop in de knopendoos en na het flapje gedeeltelijk weer geopend te hebben om een elastiekje toe tevoegen kwam alles toch nog in orde.





Op naar de musea!

Stof uit de serie "Good Fortune" door Kate Spain voor Moda (2011)  
- Sakura in Tea (de bloemen)  
- Pagoda in Tea (het geometrische dessin)

zondag 28 juli 2013

... doeboek 2 en 3 - Cath Kidston


De volgende boeken op de stapel komen uit de pen van de Engelse ontwerpster Cath Kidston.
Ik kwam haar op het web tegen toen ik op Etsy een leuk stofje zag dat door haar ontworpen bleek te zijn.
Ze schijnt in de UK nogal populair te zijn en onder haar label worden tassen in allerlei formaten, accessoires, kleding, schoenen, regenlaarzen etc verkocht.
Zoek op haar naam of vul haar naam en en voeg co.uk toe en neem een kijkje in haar winkel....
Als rechtgeaarde Engelse zal het niemand verbazen dat bloemen, en dan vooral rozen een grote rol spelen in haar ontwerpen.
(waarom moet ik nou zo ontzettend aan Laura Ashley denken.....)

Dessins - Bloemenstoffen in je huis, idee:en om zelf te maken



Tja, wat zal ik zeggen...
Eerlijk gezegd is dit boek puur op de titel 'Dessins' op de stapel terecht gekomen.
Ik hou namelijk helemaal niet van bloemenprintjes. Ik heb sowieso moeite met printjes en grijp te snel naar effen. Eigenlijk is het dus wel eens nuttig om de grenzen te verkennen en me buiten mijn 'comfort zone' te begeven.



Dit boek is een echt koffie-tafel boek: veel plaatjes (móóie plaatjes, stijlvolle plaatjes) en weinig tekst.
De koppen boven de tekstjes zijn zo groot dat ze voor iedereen zonder bril te lezen zijn (het voorwoord is dusdanig groot gedrukt dat ik de neiging krijg het boek een meter van me af te houden)



Mocht je na het doorbladeren van dit boek toch nog de onbedwingbare neiging hebben er iets uit te maken, dan kan dat. Op vier volgeperste pagina's achter in het boek zijn alle beschrijvingen te vinden.
Dat zijn niet erg gedetailleerde werkwijzen. Dit is bijvoorbeeld alles wat over het maken van een plaid gezegd wordt:


"Plaid (pagina 34) Knip de stof in de gewenste afmetingen met rondom een zoom van 5 cm breed. Als het nodig is kun je twee of meer verschillende stoffen aan elkaar vaststikken; houd rondom wel rekening met 5 cm zoom. Stik rondom zomen van 3 cm breed met 2 cm inslag. Werk de hoeken mooi recht af (zie pagina 155)"
Dat had ik allemaal zelf óók wel kunnen bedenken....

De teksten munten uit in vaagheid en nostalgie van de schrijfster. Het ene papiertje vond ze tijdens vroegere vakanties in Italië, het tafelkleedje ooit eens op een vintage marktkraam.....
Dat is allemaal leuk en aardig, maar helpt een naaister niet echt.

Kern vragen

- Is er een project dat ik zou gaan maken?
Nee. Dit boek inspireert mij niet. (Dat ligt misschien aan de bloemen, misschien aan het feit dat ik niet van koffie-tafelboeken houd)
- Is het een boek dat ik zou gebruiken voor naaiprojecten voor mijn kinderen?
Absoluut niet. Er zijn ook geen leuke kinderprojecten in opgenomen.
- Is het een boek dat ik zou kopen?
Nee. (zie hierboven)

Doelgroep?
Wellicht lezers van interieurbladen die niet zelf aan de slag willen (niet écht) maar gewoon naar de dichtbijzijnste winkel willen om de nieuwste trends te halen....

  Laten we mevrouw Kidston nog een kans geven:
   Cath Kidston's Naailes voor beginners

Dit boek begint zoals een boek-voor-beginners hoort te beginnen.
Na het hoofdstuk 'inleiding' gewoon eerst de 'basics' (benodigdheden, naaimachines, patronen maken, zomen en randen, naden, sluitingen, strikbandjes & handvatten, appliqueren & quilten, decoratieve details).

Vervolgens komt het hoofdstuk 'Ontwerpen' aan de orde.
De lijst doorlopend zie ik dat ze van betrekkelijk eenvoudig (vierkant kussen, rolkussen, vogelkussen, bloemkussen, placemats, eierwarmers -jawel, daar zijn ze weer -) naar ingewikkelder (douchemuts, mobile, schortje, deken), naar moeilijker gaan (shopper, uitvouwtas, staande toilettas, brillenkoker).

Nog steeds zijn de diverse projecten voorzien van mooi gestyleerde foto's, maar nu is de uitleg voorzien van schematische patroontjes, duidelijkere (nog steeds niet superduidelijk maar allà) werkbeschrijvingen en een lijstje 'dit heb je nodig'.
 
Jammer alleen dat de witte letters op een groene achtergrond niet echt lekker lezen. Er zijn ook roze en blauwe achtergronden die iets beter leesbaar zijn.
Achter in het boek zijn vier bladzijden met 'motieven' - de tekeningen van diverse gebruikte applicaties.
Pluspunt is het aparte patronenvel, dat ook nog voorzien is van een raster zodat je een patroon desgewenst nog kunt vergroten.

Op het patronenvel staan heel veel basisvormen. Hoewel het handig is om te hebben had bij sommige patronen ook de instructie kunnen staan "teken een rechthoek van xx bij xx".
Nu staat een verwijzing naar patroon deel L dat een simpele rechthoek blijkt te zijn zonder extra markeringen. De toegevoegde waarde van een patronenvel is voor die ontwerpen niet erg groot.
Wél is het handig voor patronen met curves.

Dit is een leuk boek voor een beginner die van de Kidston stijl houdt en basismodellen graag voorziet van een versierinkje of twee.
Er zijn echter duidelijkere boeken op de markt.


Kern vragen

- Is er een project dat ik zou gaan maken?
Ja!! Ik kwam één project tegen dat ik echt verrassend vond en dat ik op een to-do lijst zou zetten.
Namelijk de 'Uitvouwtas'. Een origineel idee dat ik nergens anders (nog) ben tegen gekomen.

- Is het een boek dat ik zou gebruiken voor naaiprojecten voor mijn kinderen?
Nou - nee. Er zit een leuk baby-mobile in maar over het algemeen is het geen samen-met-de-kinderen boek.
- Is het een boek dat ik zou kopen?
Nee. Daarvoor is het té bloemig en zijn er te weinig verrassende projecten.
Maar dat ligt vast aan mij...



Op naar het volgende boek!

Colofon:
Cath Kidston,  Dessins - Bloemenstoffen in je huis, idee:en om zelf te maken
Oorspr: Cath Kidston in pring: an inspirational guid to using print in your home (London 2005)
160 pagina's
Uitgeverij: Ariadne at Home i.s.w. met Unieboek,  2006

Cath Kidston's Naailes voor beginners
Oorspr: Sew! (London 2010)
160 pagina's
Uitgeverij: Tirion Creatief, 2010
NB: dit boek wordt ook wel aangeboden met een pakket stoffen erbij. Aangezien ik een bibliotheekboek had, ontbrak dat uiteraard.

vrijdag 26 juli 2013

... vakantieactiviteiten

Thuis met drie kinderen moeten er in de vakantie natuurlijk allerlei activiteiten ondernomen worden die ten koste gaan van de naai-tijd.
Zoals naar de speeltuin gaan, opa en oma bezoeken, dingen ontdekken.....

Zo waren wij de afgelopen twee weken te vinden in Houwerzijl bij het Theemuseum, bij het Historisch Museum voor een speelgoed-tentoonstelling (met oma die vertelde met welk speelgoed zij gespeeld had én de werking van een Vliegende Hollander uitlegde), de ijssalon (anno 1949), Artis en de speeltuin.
En dat met dit weer....
 

Het moge duidelijk zijn dat wij (gezegend met witte huiden die niet bruin maar rood worden ongeacht welke factor je er op smeert) niet veel aan het strand of plas vertoeven!




Donderdag leverde ik de dames op verschillende adressen af voor een nachtje logeren en greep meteen de kans om de Lalique-tentoonstelling in het Gemeentemuseum in Den Haag te bezoeken.
   

Heerlijk zonder kinderen je verliezen in een museum....






In het gemeentemusuem hang tijdens de verbouwing van het Mauritshuis ook een groot deel van hún collectie, dus ging ik ook nog even mijn hart ophalen bij de Holbeins.
zoals het portet van Jane Seymour.







En werd getroffen door de gelijkenis tussen dit portret van Memling 
en de "Kingmaker", Warwick, zoals hij in de BBC serie The White Queen geportetteerd word.
             
Soms is het leuk te zien waar de TV stylisten hun inspiratie vandaan halen.





En de dag werd besloten met uitgebreide tapas in een restaurantje aan zee.

dinsdag 23 juli 2013

... doeboek 1 - Echt Handwerk


Als eerste ontving ik van de bibliotheek  het boek 'Echt Handwerk' door Sabine Kortman








 Volgens de achterkant is dit een "vrolijke verzameling cadeau-ideeën"
"Stuk voor stuk kleurrijke, smaakvollen en mooie ontwerpen:
- een hippe iPadhoes voor je zoon
- stijlvolle placemats en servetten voor je moeder
- heerlijk geurende lavendelbuiltjes voor je beste vriendin
- een mp3 tasje voor je dochter"

Dat doet mij vermoeden dat ik qua leeftijd te jong ben voor dit boek: mijn moeder heeft zeer zeker geen behoefte aan placematten (want iedereen is het huis uit en ze heeft stapels tafelkleedjes) en mijn kinderen zijn nog te jong voor iPad- en mp3 hoezen.
Maar goed, het zijn maar suggesties.

Het boek is verdeeld in een aantal hoofdstukken die je hierbij zouden moeten begeleiden:
- Voor je best vriendin
(notebooktas, make-up tasje, tassenhangers, polswarmers, mobielhoesje, placemat, gepimpte regenlaarzen, cadeaulabels)
- Voor je lief
(iPad-hoes, placemat, werkschort, kofferlabels)
- Voor je moeder
(speldenkussen, servetten, shopper, bloemenbroche, geborduurd kussen, lavendelzakje, tubesjaal)
- Voor de dochter
(haarband, stiftenrol, mp3speler-tasje, kussen met vleugeltjes, kruikenzak, placemat)
- Voor je zoon
(etui voor console, kussen met dino's, etui met naam, placemat, monster-eierwarmers)
- Basishandleiding
(gereedschap, naaigaren, sluitingen, stofknopen, stofverbruik, stof knippen -incl patroontekenen-, tussenvoeringen, leer, ritsluitingen, gevoerd tasje naaien, applicaties, tips om je cadeau nog persoonlijker te maken)
- Kruisstekenalfabet



Het boek ziet er mooi uit met sfeervolle maar duidelijke foto's en veel tekeningen in de handleiding.
Toch bekruipt me het gevoel dat het nogal opgedikt is - hebben we echt drie keer de handleiding voor het maken van een placemat nodig omdat het met andere stoffen en andere applicatie wordt gemaakt?
Ook is de verdeling een beetje willekeurig. Dat etui kan natuurlijk best voor je dochter of je vriendin en die notebooktas is misschien wel veel meer besteed aan je lief. En een beetje dochter heeft de haarband allang zelf gemaakt. (Sinds wanneer willen zonen eierwarmers krijgen?)
En je lief komt er wellicht ietwat bekaait af.

Een pluspunt is het losse patronenvel - een A1 vel waarop alle patronen op ware grootte zijn afgebeeld.
Dat is wel zo fijn. Patronen die eerst nog met een kopiëermachine een x% vergroot moeten worden vind ik een ontzettend gedoe.

Als ik het doorkijk heb ik de indruk dat het boek meer een inspiratie- dan een doeboek is.
Een beetje handige naaister heeft allang één of meer projecten gemaakt of op het internet gevonden
Wel is het handig dat de projecten een moeilijkheidsgraad hebben gekregen van 1 tot 3.
1 is bijv. de eierwarmer (van vilt), de tassenhangers,
2 de stiftenrol, kussen met vleugeltjes, kruikenzak
3 notebook tas,  etui voor console, shopper.


Kern vragen:
- Is er een project dat ik zou gaan maken?
Eerlijk gezegd - nee.
- Is het een boek dat ik zou gebruiken voor naaiprojecten voor mijn kinderen?
Nee. Voor de simpelste projecten heb ik deze patronen niet nodig en de ingewikkeldere patronen zijn niet voor hen geschikt. Ook zal de uitvoering van de projecten hen niet aanspreken - het is echt een 'dames' boek.
- Is het een boek dat ik zou kopen?
Nee. Het is leuk om een keertje door te bladeren, maar meer ook niet.

Hoewel ik moet zeggen dat ik verrast was door de polswarmers (die ik echt nooit zou dragen maar misschien is het iets voor enthousiaste fietsers-met-een-tekort-winterjack?) en de gepimpte regenlaarzen (grappig maar overbodig als je laarzen alleen voor in de modderige tuin gebruikt).

Op naar het volgende boek! 

Colofon:
Sabine Kortmann, Echt Handwerk - Originele borduur- en naaiwerkstukken om cadeau te doen.
Oorspr: Für dich genäht.
112 pagina's & patronenblad
Uitgeverij: Karakter, 2012

zaterdag 20 juli 2013

... gratis-patroon-tip: Strand-laken-tas

In de nieuwsbrief van Fabric  com staat deze week een link naar een nieuw, gratis downloadbaar patroon:
de Summer Safari Tote pattern.
Een strandlaken (één kant badstof, één kant katoen) dat tot tas te vouwen is.


Safari Fold Up Beach Bag Download

Een tikje apart is dat het strandlaken niet rechthoekig is, maar in de vorm van een huid.
De uitgevouwen maten zijn 132 cm breed en 173cm lang.



Op hun blog laten ze wat meer 'echte' foto's zien van het eindresultaat.


Terwijl je toch op hun blog bent, kun je ook nog even kijken hoe ze een Origami-Stich-and-Fold Wristlet maken - een multifunctioneel tasje, dat ook zonder polsbandje prima dienst kan doen.
(En voor het daarbij genoemde Heat'nBond gebruik je gewoon Vliesofix)

donderdag 18 juli 2013

... een stapeltje leesvoer...

Ik grasduin graag door de stellingen van de bibliotheek.
Alleen ben ik telkens weer teleurgesteld in de afdeling handvaardigheid: massa's boeken over haken, quilten en kettingen maken maar naaiboeken? Nauwelijks.
Zelfs populaire titels als 'zo geknipt' tref ik er niet aan.

Maar - daar heb ik iets op gevonden.
Met de voortschrijdende digitalisering van onze bibliotheek wordt het online reserveren steeds makkelijker.
En kun je ook zien wat bibliotheken in naburige (samenwerkende) bibliotheken hebben staan.
Laten die nu wél naaiboeken hebben staan!!!!

Zo max-te ik mijn kaart met stapels doe-boeken*.
(op deze manier is het max-en ook een stuk beter dan met de credit-card ;-)  )
Eens kijken wat ik in deze boeken ga vinden:






Wat dachten jullie van een zomerserie?

* gelukkig heb ik een abonnement waarop ik 10 titels tegelijk kan lenen.
Bovendien hebben de dames ieder een standaardkaart voor 7 titels: wij kunnen dus 41 bibliotheekboeken tegelijk in huis hebben...... en dat gebeurt ook nog regelmatig!

woensdag 17 juli 2013

... en mr. Banks.....

Films en kinderboeken - vaak is dat een desastreuze combinatie.
Het boek dat je in je jeugd zo vaak verslond wordt wel eens verfilmd - maar dat is vaak geen succes.
Dat ligt nog niet eens altijd aan de film (maar soms ook wel).
Ook de meest sympatieke regisseur deelt niet altijd jouw beelden bij het boek.

De meest verschrikkelijke verfilming die ik ken moet 'Ella Enchanted' zijn.
Nadat een nichtje die film gezien had, moest ik haar (en haar moeder) er tamelijk vasthoudend van overtuigen dat het boek echt véél beter was en dat ze het echt een kans moest geven.
En ja, de feedback was inderdaad het het een geweldig boek was en dat de film er niet eens op léék.
(Gail Carson Levine - De Verwensing, uitg. Ploegsma)

Om dezelfde reden durf ik eigenlijk niet naar 'Het geheim van de maanprinses' te kijken.
"Het witte paardje" van E. Goudge is mijn allerfavorietste kinderboek. Daarmee bevind ik me in goed gezelschap: het schijnt ook het lievelings(kinder)boek van J.K. Rowling te zijn.
Ik kocht het later zelfs in het Engels om het origineel te lezen.

Op mijn plankje met lievelingsboeken staat ook een serie "Mary Poppins"boeken.
Niet alleen verslond ik het eerste deel, maar ook "De halsketting van Maria Poppins", "Maria Poppins en de andere deur" en  "Maria Poppins in het Park" die destijds door Ploegsma werden uitgegeven.
Persoonlijk vind ik de verfilming van het eerste boek geslaagd, hoewel P.L. Travers het daar niet mee eens zou zijn.

En die relatie met de verfilming van een boek, laat dáár nou precies een film over zijn gemaakt.
Juist over de bezwaren die mevrouw Travers had tegen het verfilmen van haar boek.
13 December komt in de VS "Saving Mr. Banks" uit met Tom Hanks en Emma Thompson in de hoofdrollen als Walt Disney en Pamela L. Travers.
Saving Mr. Banks
De trailer is inmiddels te bekijken via deze link

Het wordt nog een lange wacht vóór hij in Europa op het scherm komt - ik ben zó benieuw!

------------------

 
Dit is overigens de officiële korte inhoud van de film:
When Travers travels from London to Hollywood in 1961 to finally discuss Disney’s desire to bring her beloved character to the motion picture screen (a quest he began in the 1940s as a promise to his two daughters), Disney meets a prim, uncompromising sexagenarian not only suspect of the impresario’s concept for the film, but a woman struggling with her own past.  During her stay in California, Travers’ reflects back on her childhood in 1906 Australia, a trying time for her family which not only molded her aspirations to write, but one that also inspired the characters in her 1934 book.
None more so than the one person whom she loved and admired more than any other—her caring father, Travers Goff, a tormented banker who, before his untimely death that same year, instills the youngster with both affection and enlightenment (and would be the muse for the story’s patriarch, Mr. Banks, the sole character that the famous nanny comes to aide).  While reluctant to grant Disney the film rights, Travers comes to realize that the acclaimed Hollywood storyteller has his own motives for wanting to make the film—which, like the author, hints at the relationship he shared with his own father in the early 20th Century Midwest.

zondag 14 juli 2013

... stofjes!

Mijn persoonlijke courier bracht een pakketje van Fabric com voor me mee.
Stofjes die ik daar tijdens de uitverkoop 'scoorde' en bij haar op de mat liet vallen.
Stofjes waar ik nog geen duidelijk doel voor heb, maar waar ik verliefd op geworden ben, of waarvan ik denk dat het leuke grote-meisjes-stofjes zijn (die ik toch echt nodig ga hebben....)

Ik kocht:

2 yards Urban Zoölogie Cats in Licorice door Ann Kelle voor Robert Kaufmann.
Ik ben gek op dat stofje en dat wil heel wat zeggen aangezien er roze (mijn minst favoriete kleur) in zit.
De combinatie rood-zwart is héél leuk.
Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik er al een lap in de kast van heb liggen, maar volgens mij gaat het een winnaar worden hier in huis (en er was korting op de RK stoffen).



1,5 yard Plume Feathers van Timeless Treasures.
Sinds ik er een jurkje van zag in blogland móest ik het gewoon hebben....

1,5 yard Night Sky uit een Flower Fairies serie van Michael Miller.
Mooie sterretjes met zilver en ik heb een combistofje uit dezelfde serie liggen. (en hij was in de aanbieding voor $ 7,18 p.y.)

1 y Tossed Sneakers in Multi/Black door Patty Reed Designs voor Fabric Traditions
Tja - grote meisjes stofje hè (en $ 5,58 p.y.)

0,5 y Figure Skates in violet - Benartex
Winter accessoires? De dames vinden kunstschaatsen interessanter dan snelheid.

0,5 y Dress Up Mannequins, Fabrice de Villenueve Studio voor Robert Kaufman.
Tas, tas, tas!! Hoewel je dat bij mij nooit weet....

zaterdag 13 juli 2013

... cadeautjes voor ver-weg

De vakantie begon met een lach (o.k. veel lachen) en een traan....
Eindelijk, eindelijk waren de vrienden die eind 2011 naar Seattle verhuisden terug in Nederland.
Uren hingen we in de tussenliggende tijd aan de telefoon.
Vaak op de meest onmogelijke tijden: wanneer ik aan het avondeten bezig was en zij net klaar was met het ontbijt. Of wanneer ik heel vroeg wakker was, en zij nog net niet naar bed ging.
Zelfs als ik s nachts niet kon slapen werd de telefoon aan de andere kant opgenomen met een "Petra?!, wat doe jij op???".
Lief en leed deelden we via email en telefoon. En nu dus eventjes (twee dagen waren ze in onze buurt) in het echt.

En ze brachten een belangrijk persoontje met zich mee: hun 15 maanden oude meisje, die we wel via foto en film gezien hadden (en gehoord door de telefoon - voorzien van goede longen!).
Wat is ze toch schattig, mama!
Het waren heerlijke dagen waarbij míjn meisjes én haar jongens vrolijk in het rond stuiterden.
Maar natuurlijk moest ik ook nog wat voor haar maken om het leven in Seattle makkelijker te maken.
Want door de telefoon hoorde ik heel wat gemor over knoeiende jongetjes en witte bloesjes waarvan er geen enkele zonder vlekken bleef.
Dus maakte ik voor de jongens wat knoei-koningin Madeleine hier bij het eten aan heeft: schortjes.
Wel van jongensstof, met zelfs de woorden "Little Dutch" erop.


Voor mijn vriendin maakte ik een Hollandse Handtas.
Bij het uitpakken zuchtte ze: "Ik wil dat óók kunnen!!".
Gelukkig was ze gerustgesteld met mijn antwoord dat ze dat ook kon - over een jaar of drie wanneer ze haar handen wat meer vrij zou hebben...

Het voornemen een tas te maken was er al lang, maar oorspronkelijk dacht ik meer aan een plooitas.
Maar bij de grote grootgrutter met de blauwe kleur viel mijn oog in de koopjesbak op een verpakking met Hollandse placemats. 2 stuks van 100% katoen.
Leuk stofje - en ook een leuke achterkant.....

Vlijtig tornde ik de naden los en hield twee maal twee lappen over.
Die waste ik (wat stonk dat stijfel.....) en streek ik en vervolgens verstevigde ik de beoogde buitenkanten met volumevlies H640.

De binnenkant verstevigde ik niet aangezien de stof stevig genoeg was (een beetje canvasachtig).
Wel maakte ik aan de ene kant een klein zakje, en aan de andere kant een brede strook dubbele stof, die ik daarna in twee vakken verdeelde. Geschikt voor luiers, doekjes, flesjes of pakjes sap.



Daarna was het een eenvoudige assemblage van de twee tassen.
Ieder stikte ik met de goede kant op elkaar en stikte en knipte driekhoekjes van de bodem.
Bordeauxrood tassenband werd op schouderlengte geknipt en tussen de binnen en buitentas gespeld, waarna het geheel aan de bovenkant vast werd gestikt.

Een magnetische sluiting maakte het geheel af.
Plus een goede douche onder de water-afstotend-spray (want met drie kinderen moet het wel ergens tegen kunnen).





En die tranen?
Tja - dat moge duidelijk zijn. Die vloeiden natuurlijk bij het afscheid.
Maar volgend jaar, dan komen ze weer!!! Joepie!!!