dinsdag 26 september 2017

... sleuteletui tutorial

Ideaal voor tieners, zo dacht ik. Niet én een sleutelbos én een portemonnee meenemen maar het gewoon combineren. Eerlijk is eerlijk, in mijn middelbare schooltijd liep ik ook met zo'n etui in mijn spijkerbroek rond. Zolang je nog bankpasloos rond loopt, zijn ze ideaal.
Maar hoe maak je zo iets eigenlijk? Ik kon er geen tuto of handleiding van vinden maar met enige etui-ervaring is het eigenlijk niet zo moeilijk.  

Men neme voor een etui met de eindmaten circa 11 bij 8 cm:
- twee stukken kunstleer / kurkleer / canvas / stevige stof voor de buitenkant van ongeveer 12 x 8 cm;

- een stuk stevige stof voor een voering in het midden van ca 12 cm bij  9 cm. Ik gebruikte hier een stuk denim voor.
Waarom is dit stuk groter? Omdat bij de buitenkant nog een rits tussen de delen gezet wordt, zodat het totaal ongeveer 1 cm groter wordt;

- twee ritsen;
- een reepje kunstleer of stof en een sleutelring.

1. Markeer op de achterkant van de twee stukken buitenstof twee knip-lijnen.
Op het ene deel komt deze in het midden, op het andere deel komt deze op ongeveer 1/3e.
Of te wel: verdeel één deel in twee stukken van 12x4 cm, en verdeel het andere in een stuk van 12x5,5 cm en een stuk van 12x2,5 cm. Een verdeling van 3 om 5 kan trouwens ook.


2. Knip het stuk op de kniplijn doormidden en stik tussen ieder van de geknipte delen de rits vast.
Je hebt nu één deel met de rits in het midden en één deel met de rits op 1/3e van de stof.
Als het goed is zijn beide delen nog steeds even groot, alleen breder omdat de rits er tussen is gezet.


3. Neem een reepje kunstleer/stof, sla dit dubbel en bevestig het aan de verkeerde kant van de stof, aan de gesloten kant van de rits die in het midden van de stof zit.

4. Rits van de beide stofdelen de rits half tot drie kwart open en leg de beide stofdelen met de goede kanten op elkaar. Zorg er voor, dat de beide gesloten einden van de ritsen in tegenovergestelde richting van elkaar liggen.
Zet de delen vast met behulp van knijpers of spelden.


 5. Pak nu het stofdeel voor de binnenkant. Controleer of dit de maat heeft van de stofdelen-met-rits. Zo niet, pas het aan.
Leg het binnen-stofdeel op de verkeerde kant van het stofdeel met 1/3e rits verdeling en pin vast.


6. Stik het etui rondom vast.
Voor maximale controle stikte ik eerst de beide lange zijden en daarna de beide korte zijden. Knip de hoekjes af.



7. Keer het etui door de rits in het midden volledig te openen en om het overige deel van het etui te vouwen.
 
 

8. Haal de sleutelring door het bevestigde reepje stof, en klaar.




Al met al viel het me mee. Voornamelijk veel denk werk en minder stikwerk.

donderdag 21 september 2017

... de zomer van het kurkleer

Dit voorjaar (ja, ik loop zóó ver achter met bloggen) zwichtte ik eindelijk en schafte kurkleer aan. Na alle creaties op het web jeukten mijn handen.
De bedoeling was dus een tas voor mij zelf te maken, maar toen was het - opeens - tijd voor de juffencadeautjes. Natuurlijk weet iedere moeder dat die tijd komt, maar met alle verwikkelingen in groep 8 én een cultuurproject op het einde van het jaar waren de cadeautjes op de 'te doen lijst' terecht gekomen.
Vandaar dat ik naar het snelste materiaal greep dat er voor handen was.


De beide juffen van groep 6 ontvingen een supersimpele grote etui.
Zelfs ongevoerd, zodat dit in een vloek en een zucht gefabriekt was. De goudopdruk in combinatie met een bijzondere rits voor een wauw factor.


De juf van groep 8, die twéé dochters onder haar hoede had (en de klas zonder collega draaide) had recht op een groter project. Aangezien zij bekend staat om haar uitstapjes in de natuur en haar voorliefde voor vossen besloot ik een waterfleshouder te maken.
Met een beetje bling...

Vervolgens werd het tijd om de oudsten te voorzien van de broodnodige zaken voor hun eerste jaar op het middelbaar. Cool, understated en toch een beetje bling. Jawel, na de juffencadeaus waren de dames helemaal vóór kurkleer. Vooral als ze zelf de kleur van de rits mochten uitzoeken. Zodat tijdens de vakantie onder de naaimachine rolden:
- twee etuis;
- één potloden etui;
- twee sleuteletuis;
- twee hoesjes voor de oortelefoontjes.

 
Natuurlijk werd niet alles in één keer gemaakt.
Ik begon met de drie etuis. Twee in verschillend formaat met mintkleurige ritsen.

 En één met een jeansblauwe rits voor het kind dat stoerder wil dan haar zus.



Twee weken later leek me een sleuteletui-annex-portemonnee toch ook wel erg handig.

Dat is dus een etui met twee ritsen en een scheiding tussen de twee buitenkanten. Eén rits geeft toegang tot de sleutelbos, de ander tot een portemonnee. Ideaal - maar één ding om mee te nemen. De dames waren verrukt en dan zullen we maar niet al te lang uitweiden over het verlies van één van beiden na anderhalve week gebruik, potjandorie! Sloddervossen zijn die pubers.

Toen ik tóch bezig was maakte ik nog een ruimte besparend envelopje voor de oortjes.
Bij het inrichten van de tassen kwam ik er achter dat er in beide rugtassen (Eastpack en The Pack Society) geen enkele mogelijkheid was om iets mee te bevestigen. Werkelijk, wat onpraktisch!!! Gezien de prijs van de tassen zou zoiets toch mogelijk moeten zijn.

Gelukkig was een musketonhaakje zó aangebracht in de naadtoeslag van het voorvak. Ik had per slot van rekening niet voor niets een D-ring aan het envelopje bevestigd.

Klaar voor het nieuwe jaar - waarvan de eerste lesdag bij ons op 6 september viel, dus nog niet zo gek lang geleden.

Alexandra bemerkte overigens wel in haar eerste week meteen wat het risico van een naaiende moeder is. Tijdens haar eerste les Textiele Werkvormen (mam, wat een leuk vak!!! Maar we mogen volgend jaar pas op de naaimachine. Jammer hè) merkte haar lerares meteen op wat een ontzettend mooie etui ze had. ;-) Jammer kind, de docente weet nu dat je naai-genen hebt. Dat wekt verwachtingen!!


Kurkleer: K-Bas en MBCork
(Garen bij kurkleer: Gutermann  nr 139)
Ritsen: Irene's Stoffen
D-ring: Fournituren . nl