donderdag 29 december 2011

... een shirt van tricot

En dat wat het dan: het eerste tricot-shirt dat ik maakte naar model Antonia van Farbenmix.
Van een uitverkooplapje, dat eigenlijk zo leuk uitpakte, dat ik het jammer vindt dat ik maar één metertje er van had.
Ook het rokje is nieuw: donkerbruin met een oranje/groen bloempatroontje. 
Ik merkte pas dat het bij elkaar paste, toen het naast elkaar in de kast hing.
Enne... rokjes worden hier pas goedgekeurd als je er mee zwieren kunt.

dinsdag 27 december 2011

... bedankjes

Via blogs en Pinterest duiken deze potten steeds meer op. In november maakte ik ze al als bedankje voor de juffen van de peuterspeelzaal, vlak voor kerst gingen ze in de herhaling. Dit keer voor de moeders van school die tijdens mijn ziekte mijn oudste twee veel opvingen.
Deze keer kwamen de potten niet bij de Action, maar bij de Blokker vandaan.  De 1-liter potten zijn eigenlijk net iets te groot, dus opvullen met een servetje biedt dan uitkomst....

Ik vul de potten met:
160 gram zelfrijzend bakmeel
1 tl bakpoeder 
snufje zout
100 gram rietsuiker
100 gram witte suiker (evt. basterdsuiker)
80 gram havermoutvlokken
1 tl vanillesuiker 
Vulling - wat je lekker vindt: mini-smarties, chocolate chip, cranberries.....
 ik doe gewoon een laag er in. Van de cranberries weet ik dat het ongeveer 100 gram was.

Vul volgorde:
- meel, bakpoeder en zout
- havermoutvlokken
- lekkere vulling / chocola etc
- rietsuiker
- witte suiker
- vanillesuiker 
Je kunt er voor kiezen om nootjes toe te voegen op de bovenste laag, maar hier zijn ze niet zo dol op nootjes in koekjes, dus die vervielen. Bij Bakerella gebruikt ze pecan-noten.

De gebruiker voegt 100 gram boter/margarine en één ei toe.
Kneden tot het een samenhangende bal deel wordt. Vervolgens rol je hier 25-30 balletjes van.
Bakken: 10-15 minuten (bij mij was het 13 minuten) in een voorverwarmde oven op 180 graden celcius.
Op gepast: ze zijn besmettelijk lekker. De koekjes gaan er in een alarmerend tempo doorheen!

P.S. tijdens de kerstvakantie bakten we ze - zie hier

vrijdag 23 december 2011

... een das voor zich zelf

Een groene, want dat is mijn lievelingskleur.
Het stofje is "Winchester" van Makower. Ik heb eigenlijk altijd een voorkeur voor klassiek en effen. Maar vindt dat ook wel erg saai worden. Paisley is dan voor mij precies goed: klassiek en toch wat levendiger.
Ik moet ook echt moeite doen om iets met een motief te kopen - maar sinds ik kinderen heb, gaat dat steeds beter !! (Gek, nietwaar??)
Eigenlijk wilde ik er een warme fleece stof bij, maar die kon ik nergens vinden in een mooie olijfgroen.
Gelukkig vond ik wel een superzacht en soepel stofje bij Jan Sikkes. Glanzend en glad, maar wel warm.
Als nu alleen het weer nog wat helderder werd, dan werden de foto's ook wat beter.
Want dit is hoe het er eigenlijk uit hoort te zien:

dinsdag 20 december 2011

... het met tricot

Tricot (of jersey) en ik waren geen vrienden. Op de één of andere manier raakte ik zwaar gefrustreerd van de stof en belandde het ene na het andere probeersel in de prullenmand.
Tot dat ..... ik het eindelijk doorhad. En nu in een naai-bui het ene na het andere kledingstuk produceer.

Het begon allemaal met een verwijzing naar een duitse stoffensite, waar ik dit stofje tegenkwam:

Een leuk motiefje én rood, bij mij al snel goed. Bij Caroline trouwens ook.
Maar dan krijgen we de tweeling factor: als je iets voor de één uitzoekt, dan voel je je geroepen om ook wat voor de ander te doen. Gelukkig : deze serie is er in meerdere kleuren. Dus voor Alexandra de beige variant:


Maar ja, het is wel tricot. Mjmjmjm .... uit de afprijzingen dan nog maar een stofje erbij om te oefenen.



En welk patroon ga ik hier eigenlijk voor gebruiken???????
Eerst dacht ik een bestaand shirt als model te gebruiken, maar omdat ik veel goeds gelezen had over het patroon Antonia van Farbenmix, én ze daar een goedzittend shirt van hebben, dat ook maar meteen besteld.

En toen aan de slag: 
Ik moet zeggen, het viel allezins mee deze keer. De Antonia is eigenlijk betrekkelijk simpel en dankzij de meest fantastische uitvinding ELASTISCH BIASBAND was de hals ook een fluitje van een cent.
De tweede Antonia, de beige, zat in twee uur in elkaar!!!

Maar toen kwam het: Caroline zag de rode stof op het scherm (nadat ik 'm besteld had) en zei: "Mama, eigenlijk wil ik daar wel een jurkje van!".
Waar ik op dat moment nog het argument had, dat ik niet genoeg stof had, werd dat tenietgedaan op het moment dat de bestelling geopend werd. Caroline heeft blijkbaar een direct lijntje met wens-elfjes, want ivm met een foutje in de stof zat er niet een meter, maar 1.40 meter in de doos. Ruim genoeg voor.... een jurkje.
Wel een eenvoudig jurkje. Onder de Antonia maakte ik een gerend rokje (overgenomen van een mouwloos tuniek-jurkje - model 20 Knippie 5/2011).
En ook dat was een groot succes.

Alleen .... dochter nummer drie (die een kledingkast heeft om U tegen te zeggen - dat heb je met tweelingzussen boven je) keek wel heel erg sip.....
Zucht - ok, wat zou jij willen? Ook een jurkje, net als Caroline. 
Nou ja, vooruit dan maar. Op nieuw een bestelling de deur uit : beige stof voor Madeleine, en aangezien we dan toch bezig zijn, dan OOK nog maar een jurkje voor Alexandra, anders gaat die sputteren.
In haar favoriete kleur: (bah, roze)
En in het kader van nieuwe vaardigheden leren dan ook nog maar een nicky velours:
Omdat het toch pakketpost wordt: ijsjes- en nopjes stoffen voor de zomer uit de opruiming. En zo ben ik voorlopig wel even bezig!!

dinsdag 13 december 2011

.. warme dassen

Deze zomer kocht ik online Flower Fairy stofjes uit de series van Micheal Miller.
Prachtige stofjes, maar wat er van te maken? Een tas, een etui, een das?
Ja! Gevoerd met fleece, een lekkere warme winterdas.
Voor de ene dochter de Autumn fairies met rood, voor de ander in een blauwe kleurstelling.
Een groot succes:

donderdag 8 december 2011

Verjaardagsdrukte

Naast alle 'normale' decemberfestiviteiten hebben wij nog een paar extra feestdagen.
Eind november was onze kleine Madeleine jarig - vier jaar alweer. Klaar om naar de basisschool te gaan.
En dat bracht wat geknutsel met zich mee.
Zo moest de luizencape van een naam worden voorzien:
Was er een afscheidscadeautje nodig voor de juffen van de peuterspeelzaal (met dank aan MaandagDaandag waar ik de eerste versie zag, en Bakerella voor de oer(?)versie):

Verder waren er natuurlijk tractaties nodig:
En een verjaardagstaart in de vorm van haar favoriete prinses:
He he, blij dat het allemaal weer achter de rug is. 't Is toch iedere keer weer een heel gedoe, zo'n kinderverjaardag.
Op naar de volgende - in februari is de tweeling jarig, en dat betekent (minstens) twee taarten en dubbele tractaties.....

woensdag 7 december 2011

Mevrouw Muis

In mijn verzameling lapjes-voor-één-euro-van-de-markt bevond zich ook een rood satijnen stofje met grote witte stippen. Voor de één zegt rood-met-witte-stippen paddestoel, maar hier in huis is dat: Minnie Mouse.
Een super makkelijk wijd recht rokje, een zwart t-shirt van de Bristol, en een paar pofmouwen: dat is alles.
En blijde kinderen. dat ook.
(en ik heb niet eens de mouwen uit het shirt geknipt - die zitten gewoon onder de pofmouwen verscholen!)

donderdag 1 december 2011

Ik kan niet breien!!!

Nou ja, ik heb het niet gedaan sinds ik een jaar of tien was. En toen was het geen succes.
Dus toen jongste dochter van haar tante in de Wibra een bol groene wol afbedelde (haar favoriete kleur) en thuis plompverloren riep dat ze daar een das van wilde, was mijn reactie:
Nou, mama kan niet breien. Gelukkig dat tante dat wel kon. En zo kwam Madeleine aan een prachtige groene gebreide das in gerstekorrel met haar M ingebreid.
Maar ergens stak het wel - ik zou toch handig genoeg moeten zijn om te breien..... Dus met een paar sate stokjes toch maar aan de slag: 
En dat ging eigenlijk best goed.

Dus bij mijn moeder wat breipennen geleend en hup, aan de slag voor de poppen.
Maar haken is toch makkelijker, dus werden de wintermutsjes daarmee gemaakt.