... en de academies (II)

Er was één academie die een onweerstaanbare aantrekkingskracht op de dames uitoefende: de Mode-academie!

Hoewel ik tegenwierp dat mijn hele werkkamer een mode-academie is, moest hier een ochtend voor ingeruimd worden. Of was het misschien omdat het 10+ was, zodat hun zusje hier niet aan de slag kon?

Net als de naburige Techniek-academie is ook de Mode-academie waanzinnig goed uitgerust.
Ik telde een 8 tal Janome naaimachines, een lockmachine én een borduurmachine (waarvan de laaste twee slechts onder begeleiding van de leiding gebruikt mocht worden.)

Ruime, schone werkplekken met magneet-speldenkussens en afvalbakjes standaard op de tafel.

Verder was er een assortiment stoffen en vilt, bandjes, knopen en andere fournituren voorhanden. Als in een stoffenzaak kon je een aantal centimeters kopen, of kiezen voor een pakket met beschrijving.
Ook is er altijd een knutsel van de dag, die een klein bedragje kost.

Qua inrichting is het leuk gedaan. Er is een inspiratie-bord van gemaakte creaties,

en er staan ter decoratie echt ontzettend veel oude naaimachines.

De dames maakten hun keuze: Caroline wilde graag een iPad hoes van vilt maken (niet voor de iPad, maar voor papieren te gebruiken), terwijl Alexandra graag een stoffen tas maakte.

 

De leidster had al snel door dat er een moeder met naai ervaring bij was, en liet de dames hun gang gaan. Aan de tafel achter ons was haar hulp harder nodig (af te gaan op de geluiden van de daarbij horende moeder). Ik kan alleen maar zeggen dat ze over engelengeduld beschikken!

Het zou zomaar kunnen zijn dat ik de dames besmet heb - of is het een kwestie van erfelijkheid met een naaiende oma, moeder en tante?
(Nu ik zo nadenk: mijn moeders zusters naaiden ook, en mijn nichtje is een serieuze wever.... hmm)

Tas in elkaar gezet met Engelse naden (mijn input).

De toppunt van de ochtend was trouwens het verstrekte 'Hof van Saksen' labeltje!