... stoofpeertjes

Stoofpeertjes - je houdt er van, of niet.
Ik behoor tot de 'absoluut niet' categorie, maar helaas behoren de man-des-huizes èn alle kinderen tot de 'ja graag' categorie.
Tot nu toe had ik het maken ervan weten te ontlopen (met dank aan oma), maar toen ik de prijs van giesser wildemannen tot 0,99 de kilo zag dalen, vond ik het tijd het toch eens te leren.

Ik ging in de leer bij mijn moeder en maakte al doende snel wat aantekeningen:

Dat is een zeer gecondenseerde versie, maar moeilijk is het niet.

Oma's recept:
Schil de peren en snijd ze desgewenst in partjes.

Doe ze in een pan en voeg zoveel water toe dat ze net niet onderstaan.
Voeg aan het water toe:
- 2 á 3 eetlepels azijn;
- 2 theelepels suiker
- 1 theelepel kaneelsuiker *

* kaneelsuiker staat standaard in mijn kruidenkast. Gewoon een jampot gevuld met kristalsuiker met daar doorheen een flinke hoeveelheid kaneelpoeder. Blijft vrijwel onbeperkt goed.

Meer suiker kan wel, maar dan wordt het erg zoet.
Perenrood is niet nodig (kan wel, dan hoeft het minder lang te stoven).

Zet het gas hoog en breng de peertjes aan de kook

Deze peertjes hadden net wat meer water moeten hebben

Zodra ze koken gaat het gas op de laatste stand (sudderstand) en stoof je de peertjes in zo'n twee uur rood met de deksel schuin op de pan.
Let op: pas na een uurtje gaan de peren roodkleuren.
Bedruip af en toe de uitstekende stukken met wat vocht.

En voila: stoofpeertjes:

Het restvocht kun je als zo als sausje gebruiken of met wat aardappelmeel indikken (heb ik niet gedaan).

Andere recepten
Nu ik dit geleerd had, vroeg ik me af of dit de standaard methode was.
Ik eerst naar de Dikke Van Dam van Johannes van Dam.
Daar werd dit recept gegeven:

 

Het basisprincipe is inderdaad hetzelfde - suiker, zuur (de citroenschil) en kaneel.

Wat 'rommelkruid' is weet ik niet. Ik heb er nooit van gehoord.

Vervolgens pakte ik een boek uit de kast dat mij altijd helpt bij traditionele recepten.

Het is een oud kookboek waarin veel varianten staan en zelfs de prijs van recepten.

Helaas is er geen jaartal in afgedrukt.

In ieder geval heb ik nog regelmatig profijt van mevrouw Simonsz (hoewel ik de methode van het uren koken van kool toch echt niet volg).

Praktische dame, die mevrouw Simonsz: als het niet rood wil worden, dan kleur je ze gewoon.

... nog ééntje dan

Met twee tevreden kinderen kun je er op wachten dat de derde óók wat wil krijgen.
Dus voor haar een mini-uitvoering.

Naar volle tevredenheid want 'Sneeuwwitje heeft niet zoveel kleding, mama."
En blijkbaar mag ze niet in de garderobe van Belle delen.

... een andere regenboog

Afgelopen herfst kwam ik dit katoengaren tegen:

Ik ging er mee aan de slag

En had toen twéé blije kinderen

... een regenboog

"Mama, maak je voor mij ook een colshawl zoals Ax heeft? Voor binnen?"
Caroline had nog géén zelfgemaakte col, alleen een gekochte....
Gelukkig was ik in het najaar een schattige collectie mini-bolletjes (met glitter!) bij de A.ction tegengekomen.

En had ik er al eentje voor haar klaar liggen.

... even uitwaaien

Vorige week was het droog, zonnig en winderig weer en de dames zeurden me gék om het strand..... laarzen aan en  hup de auto in!

... neem eens (een) olifantje(s) mee naar bed...

Caroline gaat vreselijk graag naar bed nu ook haar warme winterpyjama klaar is.

"Mag ik hem écht niet aanhouden?" was de vraag tijdens de lunch op een doordeweekse schooldag....

... kerstvakantie terugblik

Zoals gebruikelijk verzamelden we weer een heleboel toegangskaartjes e.d. in de vakantie

Gingen we naar de film

maar hadden ook een film-middagje thuis (met Monster High).


Werd er gelogeerd, en door de jongste SprookjesWinterland bezocht,

Verder werd er geschaatst

 en kochten we aanvulling voor de boom-zonder-ballen:

Voorts werd er danig geëxperimenteerd met nagellak

Het was een welbestede vakantie.