Dus toen jongste dochter van haar tante in de Wibra een bol groene wol afbedelde (haar favoriete kleur) en thuis plompverloren riep dat ze daar een das van wilde, was mijn reactie:
Nou, mama kan niet breien. Gelukkig dat tante dat wel kon. En zo kwam Madeleine aan een prachtige groene gebreide das in gerstekorrel met haar M ingebreid.
Maar ergens stak het wel - ik zou toch handig genoeg moeten zijn om te breien..... Dus met een paar sate stokjes toch maar aan de slag:
En dat ging eigenlijk best goed.Dus bij mijn moeder wat breipennen geleend en hup, aan de slag voor de poppen.
Maar haken is toch makkelijker, dus werden de wintermutsjes daarmee gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten