... en het driedimensionaal denken

of: "How NOT to make an Infinity"

Alexandra wacht al weeeken op een shawl die ik haar in een onbewaakt moment toezegde.
Eén bijpassend bij haar rozenjurk, van dezelfde stofjes.
Zo'n shawl die je om je hals kunt wikkelen.
Een infinity shawl dus. En die zie je echt overal op het web, dus hoe moeilijk kan dat zijn .... laten we dan alle twee de stofjes gebruiken - één aan iedere kant.
Kent u dat gezegde over hoogmoed?? En over vallen ?? Juist ja.

Ik mat op hoe lang de shawl moest worden: 2x om de hals, losjes, mwah 120 cm.
En ging op de auto-pilot van de dassen die ik deze winter maakte. 120 lang, 20 hoog.
We knippen dus 2x 120x20. Eitje.
(wel lang hoor- die amerikanen hebben altijd een halve yard nodig en de stoffen zijn daar smaller .... nou ja, het zal wel. Meten is weten en ik heb het echt gemeten.)

Bij het op elkaar spelden begon me iets te dagen: iets over uiteinden aan elkaar stikken, dan pas de zijkanten en dan door een gat omkeren.
Maaarrrr als ik dat doe, heb ik een cirkel van 240 cm !!! En wordt die shawl maar 10 cm. Én heb ik geen verschillende kleuren op iedere kant.
Nnnnjjjggg o.k. ik ga gewoon door - dan draait ze 'm maar vier keer om haar hals.

Dus: zijkanten aan elkaar, dubbelvouwen, stikken en draaien.
En dan heb je

Een gevoerde worst.
Het zit wel aan elkaar, maar is geen cirkel meer. Of eigenlijk wel, maar dan in elkaar gevouwen.
GGGRRRRRRRRRRRRR!!!!!

Ik herinner me nu iets over ALS LAATSTE STAP DE ZIJKANTEN AAN ELKAAR NAAIEN !!!!

Diep ademhalen.- zen momentje- en knip! met de schaar de shawl doorknippen.
(ik ga nu echt niet een zijnaad uit tornen. Echt echt niet!! Bovendien is die cirkel toch al veel te lang).
In elkaar frutsen, doorstikken (niet erg subtiel)  en .....  klaar!  (he, he, eindelijk....)

Gelukkig - klaar voor 't kind uit school komt.
Het is een tevreden kind:

 (Ja, het is wat dik, ja het is wat winters - maar het was toch een 'tussenbeiden' jurk dus kan dat best denk ik maar.  Een koude nek zal ze niet snel krijgen)