Dit weekend was een mijlpaal voor de dochters: ze zagen hun eerste 'echte' musical.
Maanden geleden had ik kaartjes voor een try-out van "The Little Mermaid" gekocht.
En zondag was het zover. Vanwege de verjaardag van opa zaten we toch al in het Hoge Noorden, dus konden we dat mooi combineren met de matinee.
Het was een groot succes. Ademloos keken ze hoe er gezongen, gedanst, gezwommen en gerolschaatst werd.
Ook ons vierjarige meisje zat op het puntje van haar stoel (geholpen door haar bij-bij, want Ursula de zeeheks was toch ook wel een beetje erg eng).
Zingend en neuriend verlieten de dames de zaal.
Madeleintje kreeg zelfs van een paar bezoeksters te horen dat ze zo de musical in kon - die zong in de rij voor de toiletten nog het Ariel-thema (ah hahahaaaa ahahahaaaaa).
Ze zijn er overigens vroeg bij - die dames van ons. Mijn eerste 'echte' musical was The King and I in London (met Yul Brynner in de hoofdrol) toen ik een jaar of tien was.
Oh, en met 'echte' bedoel ik dus een volwassenen voorstelling met een normale lengte.
Niet een korte kindervoorstelling zoals Nijntje, Het Zandkasteel of Sesamstraat - die we allemaal al gezien hebben.
En voor wie na zo'n voorstelling nog handtekeningen wil jagen: vanuit de auto zagen we 20 minuten na de voorstelling Tommie (Prins Erik) al poseren met fans.
* Enige 'klacht' van de dames : het was niet exact zoals in de film.
Nou, vooruit dan maar, dat mocht.
Op facebook vond ik deze foto's van de voorstelling, gemaakt door Deen van Meer:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten