Zet bij ons een kookprogramma op, en het is stil in huis.
Een programma waarin éérst een vers visje gevangen wordt, vervolgens van graten ontdaan, gebakken en opgepeuzeld doet de dames niet verblikken of verblozen. Hoogstens loop ik het gevaar dat de vraag 'Kunnen wij dat ook eens eten (of doen)' gesteld wordt.
Lusten ze dan alles?
Nou, bijna. Ik moet altijd goed nadenken als iemand vraagt wat ze niét lusten. En dan kom ik tot een antwoord als: "Eh, ja, nou, eh, Alexandra houdt niet van blauw schimmelkaas. En Caroline niet van Galia meloen of ham, maar wel gebraden ham. En ze zijn niet zo weg van mosterd. Oh. en Madeleine maak je niet blij met instant aardappelpuree."
Ik bedoel maar - dat is toch een lijst van niets? Ik bedenk me trouwens net dat ze warme garnalen ook niet lekker vinden. Tsss - en daar ben ik nou net dol op.
Tot mijn verbazing hebben de oudste twee spruitjes uitgeroepen tot favoriete groente. En zijn ze gek op spinazie en broccoli. Stamppotten idem ditto, hoewel de zuurkool ze niet kan bekoren.
Dus toen ik deze bloemkool uit de supermarkt meenam, waren de reacties niet van de lucht - hij was leuk, gek en 'gaan we dat vanavond eten - joepie!'
Er zijn van die momenten dat ik me over mijn kinderen en hun gretigheid verbaas.
Ik kookte de groene bloemkool gewoon recht-toe-recht-aan zonder sausje of kaas.
En hij viel in de smaak - wat me nu het volgende probleem oplevert. Verkoopt de supermarkt nog een keer deze kool?????
Mooie geometrische vorm! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten