De oudsten zijn deze vakantie druk in de weer met de stoffen poppen die zij voor hun tweede verjaardag kregen... en daar jaren niets mee deden... zodat Madeleine in plaats van een stoffen pop een babypop kreeg. Je leert per slot van rekening van je ervaringen, niet waar?
Maar wat hoor ik nu: "Ik wil ook een stoffen pop, mama, waarom heb ik geen stoffen pop....."
Ik groef eens in mijn geheugen en bedacht me dat ik lang, lang geleden in mijn begin-tienerjaren eens een pop maakte. Eén naar het model van Liselotte, míjn lappenpop die mijn moeder voor me maakte.
Op naar de zolder, waar ik een jaar geleden Liselotte met haar kleertjes tegenkwam.
En ja hoor, daar lag mijn eigen creatie ook nog. Compleet met destijds gehaakte kleertjes....
En laat ze nou precies dezelfde maat hebben als de stoffen poppen van de oudsten.
Zo weet je maar nooit voor wie je iets maakt!
Wat een schatjes!!!!
BeantwoordenVerwijderenStuk voor stuk
Hoi Inez, leuk dat je komt kijken!
VerwijderenIk ga eens op bezoek bij jouw blog.