Af en toe kijk ik graag naar een aflevering over de couponnenknippende dames (en enkele heer) in Amerika.
't Is maar goed dat we dat hier niet hebben - het zou te verleidelijk zijn voor iemand met een over-organisatie-gen.
Bovendien heb ik het idee dat het geen goed zakendoen is: iemand moet die (bijna) gratis producten toch betalen.
Desalniettemin ben ik wel een koopjesjager. Zeker bij grotere projecten zoals een verbouwing.
Netjes hou ik bij hoeveel we daadwerkelijk uitgegeven hebben ten opzichte van het bedrag dat we zonder klantenpassen-emailbonnen-kortingsacties kwijt zouden zijn.
Maar soms, soms snap ik er echt helemaal niets meer van.....
In de kinderkamers legden we (=de man des huizes) het goedkoopste G.ammalaminaat en kochten dat al met korting ten tijde van een actie week.
Voor de vrijgekomen kamer hadden we nog een paar pakken nodig en ik zag dat er tot 11 november een laminaat actie was. Dus plande ik de aankoop in die week in.
Vorige week maandag kregen we per email een uit-te-printen kortingsbon en die dinsdag ontving ik bij de aanschaf van een paar jashaakjes nog een korting-in-het-weekend bon.
Zodat het kortingsoverzicht op de aankoopbon luidde:
- 25% laminaatkortingsactie over het laminaatbedrag;
- 20% emailkorting over het laminaatbedrag;
- 15% weekendklantenkaartkorting over het bedrag dat resteerde na aftrek van de voorgaande kortingen.
In harde cijfers: originele prijs 86,85, daadwerkelijk betaald: 44,27.
En natuurlijk kregen we er óók nog een lego-setje bij, èn een bon voor 1 euro korting op de volgende aankoop....
Soms snap ik er echt helemaal niets meer van de bedrijfsvoering van dit soort bedrijven.
Hoef je ook niet te begrijpen, gewoon lekker van profiteren.
BeantwoordenVerwijderen