dinsdag 8 oktober 2013

... handschoen modificaties.

Na de kledingwissel dácht ik dat ik klaar was.
Maar natuurlijk komen er altijd wat oprispingen achteraan.
Zo bleek Madeleine een ware groeispurt gehad te hebben, zodat er vier (!) van de gereserveerde winterjassen vanuit de opslag naar een andere moeder door kunnen.
Ik was werkelijk verbaasd - ik dacht dat ze de jassen, die haar zussen rond hun vijfde verjaardag kregen toch nog makkelijk zou moeten passen. Maar mijn jongste dame wordt eind November zes, en had er toch echt blote polsen in. Ook de opvolgende maat was véél te kort op de rug.
Zodat ze nu dus de jas draagt, die Alexandra de afgelopen winter nog droeg. (En die maar een ietsepietsie te groot is.)
Dit kleine zusje doet echt vreselijk haar best haar zussen zo snel mogelijk in te halen!

In ieder geval moest ik mij ook hoognodig druk gaan maken over wanten/handschoenen.
Niet alleen omdat ik daar de afgelopen twee jaar te laat mee was en de dames het dus moesten doen met niet-heel-geweldige handschoenen van de A-ction, maar ook omdat de kunstijsbaan geopend is, en de oudsten deze winter wekelijks gaan schaatsen.
En handschoenen daarbij verplicht zijn.

Ik bestelde een hele stapel online bij de Hollandse Eenheidsprijzen MAatschappij, want in de winkels grijp ik bij dit soort dingen altijd mis. Online hebben ze super-leuke gemeleerde wanten, die ik in de winkels ook niet gezien heb.
Uiteraard kon een flink gedeelte ook weer terug: de dames blijken niet alleen op grote voet te leven, ook de handen zijn aan de maat. De (jongens)wanten met hun kledingmaat waren écht te klein, zodat ze nu handschoenen 146-152 hebben.

Alle items werden van naamlabels voorzien, en ik besprak het 'hoe verlies ik mijn handschoenen niet" probleem met hen. Want de dames zijn een beetje gemakzuchtig.
Vorig jaar opteerden ze nog voor het grootste gemak: touwtjes aan de handschoenen.
U weet wel, wat men bij peuters en kleuters doet.
Dit jaar zagen ze toch wel in dat ze in de winter waarin ze negen worden, daar wellicht iets te oud voor zijn.
Maar ook zij zagen zelf de bui al hangen.

Wel waren ze ingenomen over de oplossing die ze ooit bij een klasgenootje zagen: elastieken aan de handschoenen!
Ik greep naar het elastisch biasband en mat zo'n 25 cm per hand af.
Ik maakte een lus die om de pols past en stikte dat met een zigzag goed vast.

Vervolgens stikte ik het elastiek aan de handschoen, en klaar:

Dé manier om een kopje chocolademelk te kunnen drinken/ naar het toilet te gaan / je jas open te doen en toch je handschoenen niet te laten liggen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten