Leuk, en belangrijker, volledig kind-bestendig. Dat was wel nodig met onze drie doerakken.
Twee jaar geleden erfde mijn moeder van haar zuster de kerststal van hún moeder en was daar zeer content mee. Maar wat te doen met de kerststal die uit míjn jeugd stamde?
Dat was snel opgelost - ik had nog geen 'echte' kerststal.
Het voordeel van het nakomertje zijn.
Dit jaar kan ik dus thuis genieten van onze 'eigen' kerststal.
Ik heb er altijd een zwak voor gehad - de stal is een echte stal, met palmbomen op de achtergrond.
Hij is ook behoorlijk oud. Hoe oud, dat weet niemand.
Dat zit zo: Toen mijn ouders in 1956 trouwden, vertrokken zij in overheidsdienst naar de Nederlandse Antillen. Daar kochten zij kerststalfiguren en bouwden van een vroeg soort imitatielego jaarlijks een stalletje.
Na enkele jaren namen zij een koekblik kerststalfiguren èn een kerststalletje over van re-patrierende kennissen. Die kennissen woonden al sinds de jaren '30 op de Antillen.
Dus waar één en ander het precies vandaan komt is niet duidelijk....
Hoe dan ook. Onze kerststal is anders dan andere kerststallen....
Ziet u dat eenzame engeltje daar bij het dak?
Die kreeg nog gezelschap.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten