... laatste stofjes van het jaar

Tussen alle drukke evenementen en voorbereidingen door ging ik afgelopen donderdag tòch nog even naar de stoffenwinkel. Op het web hadden de dames hun ogen laten vallen op bloemige nicky en die moest ik nog even in huis halen vóór de winkel na de kerst voor het balansen zou sluiten.
En in een opruiming kom je (bijna) nooit met lege handen thuis....

3x een winterjurkje

 1x onbestemd, 1x nachtpon en 2x voor mij.

In de winkel zag ik nog een superzachte duifgrijze velours.
Volgens mij heet het in de Verenigde Staten Minky - zo voelt het in inder geval wel.
Een zacht bontje. Maar er zaten noppen in gedrukt - beetje vreemd, wel leuk, maar ik zag er geen project in.

Donderdag avond kleedden de dochters zich voor hun kerstdiner op school.
Alexandra kreeg een nieuwe grijze met fuchsia zwierrok, maar het topje was nog wat kaal - alleen een grijs shirtje was 'het' niet, het grijs/roze shirt ook niet. Enfin, uiteindelijk ging ze naar school met een fuchsia longsleeve erop. Maar ergens knaagde het....
En vrijdagmorgen wist ik bij het wakker worden: de grijze velours is perfect voor een vestje....

Nu is Alexandra de meest kritische van de dochters. Zaterdag gingen we dus met z'n tweeën dat grijze stofje even bekijken. En het werd geakkoordeerd.
Gelijk bewees ze dat het gevaarlijk is de dochters naar de stoffenzaak mee te nemen - terwijl ik de velours op de snijtafel legde, kwam zìj aangelopen met een rol fuchsiakant-stof.
Gelukkig was hij maar 3 euro de meter en rafelde het niet.
En omdat ik ook wel weet dat bevoordeling op gemekker kan rekenen plukte ik snel de zelfde kantstof in lime en rood uit de schappen.
Kom aan: ieder kind 30 cm kanten stof voor een instant shawl.

Thuisgekomen fabriekte ik met een gekocht bruin vestje als voorbeeld snel een vestje in elkaar.
(Als basis rukte ik het veelbeproefde Antonia-model uit de kast).
Zó snel na aankoop heb ik zelden iets geproduceerd.

En nu maar kijken of het met kerst ook een succes is!