maandag 19 maart 2012

... handtekeningenboekjes en heeft een minibreak(down)

Wat is er nou leuker dan op handtekeningen jacht te gaan.
Bij ons vorige bezoek waren de dames zo in de ban van de handtekeningen van Mickey, Minnie, Ariel, Sneeuwwitje, Aurora en alle andere karakters op dat ze zelfs de kaartjescontroleurs van het park om een handtekening vroegen......  Dat heb je met 4 jarigen (we gingen voor hun 5e verjaardag).
Natuurlijk kun je die boekjes in het park kopen. Maar zelf maken is toch veel leuker?

Mijn inspiratie was deze Ebay-verkoopster . Handig zo'n boekje in een tasje, want dan hoeft mama ze niet telkens in /uit / in / uit haar tas te doen.
Ik dook in de stofjesvoorraad en vond genoeg thema-stofjes.
Aan de slag!!

Men neme een blanco notitieboekje met harde kaft (bij de Action voor 90 centen).
Men vouwt daar binnenste buiten het lapje naar keuze omheen en naait de naden dicht.
! Doe dit niet te nauwaansluitend, want dan wordt het wrikken om het er weer af en omheen te krijgen. Maar te los is natuurlijk ook niet mooi !
Doe dit gerust s avonds op de bank, zodat de foto's lekker duister worden....




(de uiteinden die binnen in de kaft zitten zijn dubbelgevouwen met daar dubbelzijdig strijdvlieseline tussen. Een smal reepje maar, maar dan blijft een en ander mooi plat en rafelt het niet)

Haal de kaft van het boekje af, keer het en frunnik het weer om het boekje.
Voila:
Herhaal dit, als je meerdere boekjes nodig hebt.
Zoals bij mij: Ariel voor Caroline, Aurora voor Alexandra (het roze stofje van haar zwemtas & een uitgeknipte Aurora uit een prinsessenstofje, vastgeplakt met dubbelzijdige vlieseline) en - uiteraard - Belle voor Madeleine.


Dan het tasje.
Daarvoor gebruik in het tasje met Engelse naden van haar (turntassen op simpele wijze) en als schouderband gebruikte ik bagagebanden die ik bij de Z.eeman voor 60 cent per stuk op de kop tikte.
Nog een drukkertje om het een beetje dicht te houden en afsprayen met waterdichtspray om de ergste vlekken tegen te houden tijdens het gebruik.




Inmiddels zijn we terug en kan ik een en ander evalueren.
In het gebruik zijn ze erg handig. De  tasjes worden (postmanbag-style) schuin over het lichaam gedragen zodat ze niet wegglijden. Ze zijn wijd genoeg om een parkplattegrond, pen en andere kleine dingetjes bij te stoppen.  Kortom: een groot succes.

Helaas verliep de minibreak niet helemaal zoals gepland.....
Het plan was woensdagmiddag te rijden, donderdag, vrijdag, zaterdag en eventueel zondagochtend in de parken door te brengen en zondagmiddag terug te rijden.
Voor de zaterdag hadden we om één uur de lunch in de Auberge de Cendrillon gereserveerd.
Wat ging er mis? Een twee-daags maagvirus dat ALLE kinderen in z'n greep kreeg.
Woensdagmiddag begon Caroline ter hoogte van Lille (Rijssel voor de Vlamingen onder ons) te spugen en deed dat donderdag ook. Vrijdag knapte ze op - tot dat haar papa haar geen stokbrood maar een krentebol gaf.....
(Bij het handtekeningen jagen bij Minnie trok ze opeens bleek weg. Haar zusjes gingen voor een foto staan en Caroline riep - Mama!! Ik moet spugen!!!) Gelukkig fleurde ze daarna wel weer op. 
's Middags zaten we keurig 45 minuten op de rand van de stoep te wachten tot de grote parade langs zou komen. Net voor de parade kwam zag ik Madeleine naar haar mond grijpen - yep, daar ging nummer twee. Midden in de goot van het paradetraject.....
En vrijdagavond begon Alexandra.
U begrijpt dat wij zaterdag geen park gezien hebben. Sterker nog: ik had nog niet meegemaakt dat manlief en ik simultaan bakken moesten ophouden. Tot nu toe waren de dames altijd bij toerbeurt ziek. Twee spugende kinderen tegelijk is geen pretje....
En zondag? De hele terugreis is vlekkeloos verlopen (ondanks een auto die met zakken en natte washandjes helemaal op rampen was ingesteld).

* Deze break was bedoeld als beloning voor de dames wegens exceptioneel goed gedrag tijdens mijn ziekte.
Ik was gedurende de zomervakantie ziek geworden en liep tot de kerst met een operatiewond die dagelijks door de thuiszorg verzorgd moest worden. 
Dat betekende dus: onderbroken vakantiereis, geen leuke herfst- en kerstvakantie en algehele chaos en verstoring van het normale ritme en leven. Toch hebben de dames nauwelijks geklaagd en alles aanvaard zoals het kwam.
Ze hadden dus wel wat verdiend.... Maar wie rekent er nou op dat ze zelf hun verrassing de nek om draaien??

Geen opmerkingen:

Een reactie posten