Eerder meldde ik al dat ik binnen een week tweemaal in Amsterdam vertoefde.
Eénmaal voor mijzelf, en éénmaal voor een studie-dag uitje.
Je moet toch wat, wanneer de leraren in de schoolbanken kruipen.
Tijdens de uitreiking van de Museuminspecteur prijzen kregen de ouders een praatje te horen van de directeur van het Verzetsmuseum. Nu moet ik zeggen dat ik eerst dacht, mwwah, moet dat nou een verzetsmuseum voor kinderen, maar de directrice schetste heel duidelijk de doelen en de doelgroep.
Het verzetsmuseum beslaat, anders dan de naam doet vermoeden, niet alleen het verzet, maar wil een beeld schetsen van de hele Tweede Wereldoorlog en de belevenis van burgers daarvan.
In plaats van een (zo verwachtte ik) stoffige collectie verzetskrantjes is het een modern, multimediaal museum.
Toen de dames ook nog folders ervan in handen kregen én spontaan riepen dat ze daar naar toe wilden, moest het op de agenda geplaatst worden.
Het kindermuseum is gericht op kinderen vanaf 9 jaar. Dat leverde een probleem op met de aanwezigheid van een 6 jarige. Gelukkig werkt de locatie van het museum goed mee: het ligt schuin aan de overkant van Artis, zodat de familie zich splitste. De oudsten met mij mee naar het museum, de jongste met papa naar Artis.
Voorafgaand aan het bezoek bezochten we de website van het museum.
Dat is niet alleen nuttig om te peilen of het wat is voor je kind, het introduceert meteen de vier kinderen die in in het museum centraal staan: Henk, een doorsnee jongen, Eva, een Joods meisje, Jan, zoon van een dominee in het verzet en Netty, dochter van een NSB burgemeester.
Dat is meteen ook de volgorde van het doe-boekje dat je bij de ingang krijgt.
Pas thuisgekomen drong het tot me door hoe uitgekiend die volgorde is: van 'normaal, maar wel vreemd en eng", naar 'heel erg', naar 'er zijn ook mensen die er wat aan proberen te doen', en tot slot nog het tegenovergestelde gezichtspunt, maar dan ook 'wat gebeurde er met de pro-Duitse Nederlanders aan het einde van de oorlog'.
Héél goed is dat in het laatste deel wordt verteld hoe het verder ging met de echt bestaande hoofdpersonen.
Door de tijdmachine gingen we naar binnen.
En kwamen op een pleintje met vier huizen terecht
Het was een intense belevenis. In het huis van Henk schrokken de dames van de deurbel - Er staat een Duitse soldaat voor de deur! En bij Eva's verhaal werden ze meegezogen in het verhaal van haar onderduiken (moeten we eigenlijk onderduiken? vraagt haar broer zich af), het verraad en haar verblijf in het kamp.
In Jan's huiskamer ontcijferden ze morse en code boodschappen naar Engeland, en bij Nelly snapten ze maar niet dat Nelly niet begreep hoe oneerlijk ze bezig waren en leerden ze over propaganda.
Als je zin hebt kun je de diepte induiken: op allerlei plekken kun je deurtjes opendoen waarachter de verhalen van andere kinderen verteld worden. Van Sinti kinderen, of van kinderen die de oorlog niet overleefden.
In alle huizen van de kinderen zijn er knoppen met hun foto's op laatjes en deurtjes aangebracht: daarachter is dan wat te vinden. Maar eigenlijk is alles wat je ziet een verhaal: de oliefles in de keuken bij Henk, de jassen met Jodensterren bij Eva.
En alles, maar dan ook alles mag worden aangeraakt. Het is een geweldig museum voor kinderen, met een serieuze onderwerp.
De dames raden het echt iedereen aan. (En nu willen ze naar het Anne Frank Museum.....)
Verzetsmuseum Junior
Plantage Kerklaan 61
1018 CX Amsterdam
Parkeren op de parkeerplaats van Artis (niet in de zomervakantie)