Ik weet niet hoe het op andere basisscholen in Nederland en Vlaanderen is gesteld, maar wij rollen van de ene thema week in de andere.
Was het twee weken geleden nog "Roald Dahl week" en vorige week landelijke Anti-pesten week, deze week zag ik op de schoolkalender de vermelding "Week van de Pauzehap" staan.
Wát voor week? De Pauzehap???
Serieus twijfelde ik aan mijn leesvaardigheden. Wat was hier nu toch weer de bedoeling van?
Inmiddels is het mij duidelijk. Het is een lesbrief over gezond eten, waarvan ik het vermoeden heb dat het een stevige promotie-actie is.
De kinderen hoeven namelijk drie dagen lang geen 10-uurtje mee naar school te nemen, maar krijgen deze op school. Gesponsord door de supermarktketen met blauw-wit logo uit Zaandam.
Nu moet ik zeggen dat de dames er wel voor in waren. In hun gedachten doemden de heerlijkste groente en fruit hapjes op. Smoothies? Komkommerbootjes? Wraps? The sky is the limit.
Groot was dan ook hun deceptie toen ze het menu voor de komende dagen hoorden:
dinsdag kerstomaatjes, woensdag wortel en komkommer en donderdag druiven.
"Mama!!! Dat krijgen we altijd al mee!"
"En het zijn niet eens die lekkere oranje kleine tomaatjes!"
Wellicht zijn ze door de markt-groentekraam ietwat verwend, zo kregen ze vandaag snackpaprika's mee.
Het is de bedoeling dat de kinderen vrijdag een 'creatief zelf gekozen verantwoord tussendoortje' meenemen. Ik huiver bij voorbaat bij de gedachte wat mijn groente en fruit minnende kinderen zouden kunnen bedenken. edamame, granaatappels, artisjokken? ik zie ze er voor aan.
Is het wellicht tijd om weer gewoon les in de kernvakken te gaan geven?
Wat te doen als je kinderen poppen hebben waarvoor er bijna geen kleertjes te koop zijn? Juist, dan ga je ze maken, en het één leidt tot het ander ....
maandag 28 september 2015
zondag 27 september 2015
... snelle schaatsbeschermers
Na het kleuren van de schaatsen mocht Madeleine een greep in de stoffenvoorraad doen voor een stel schaatsbeschermers.
Over het nut van die dingen schreef ik hier al eens, waarbij ik toen ook uitlegde hoe ik ze gemaakt had. Inmiddels lopen we langer op de ijsbaan rond, en heb ik ontdekt dat er een nog snellere methode is om ze te maken.
Dus: schaatsbeschermers - deel 2
Madeleine koos het zachte grijze stofje van het babydekentje, dat oorspronkelijk voor dit project in huis was gekomen. De binnenkant is gemaakt van een oude handdoek.
Ik knipte twee rechthoeken van 15 bij 40 cm,
en stikte beide lange zijden met de goede kanten op elkaar aan elkaar vast.
Vervolgens knipte ik twee stukken elastiek van ongeveer de helft lengte (dus 20 cm).
Deze stik je met een doorgestikte zigzag steek aan op de stiknaad vast.
Dat zou eventueel gelijk met de eerste stap kunnen, maar dit leek mij iets zekerder.
Herhaal aan de andere lange zijde
Keer deze tunnel binnenste buiten, zodat het elastiek aan de binnenkant zit en de goede kanten van de stof aan de buitenkant.
Vouw de tunnel vervolgens zó dubbel dat de voering (de witte handdoek) aan de buitenkant zit.
Speld de kanten op elkaar.
Stik de zijkanten met een zigzag dicht.
Keer de goede kant op.
En klaar!
Sneller gaat het niet worden!
Over het nut van die dingen schreef ik hier al eens, waarbij ik toen ook uitlegde hoe ik ze gemaakt had. Inmiddels lopen we langer op de ijsbaan rond, en heb ik ontdekt dat er een nog snellere methode is om ze te maken.
Dus: schaatsbeschermers - deel 2
Madeleine koos het zachte grijze stofje van het babydekentje, dat oorspronkelijk voor dit project in huis was gekomen. De binnenkant is gemaakt van een oude handdoek.
Ik knipte twee rechthoeken van 15 bij 40 cm,
en stikte beide lange zijden met de goede kanten op elkaar aan elkaar vast.
Vervolgens knipte ik twee stukken elastiek van ongeveer de helft lengte (dus 20 cm).
Deze stik je met een doorgestikte zigzag steek aan op de stiknaad vast.
Dat zou eventueel gelijk met de eerste stap kunnen, maar dit leek mij iets zekerder.
Herhaal aan de andere lange zijde
Keer deze tunnel binnenste buiten, zodat het elastiek aan de binnenkant zit en de goede kanten van de stof aan de buitenkant.
Vouw de tunnel vervolgens zó dubbel dat de voering (de witte handdoek) aan de buitenkant zit.
Speld de kanten op elkaar.
Stik de zijkanten met een zigzag dicht.
Keer de goede kant op.
En klaar!
Sneller gaat het niet worden!
donderdag 24 september 2015
... kleurt schaatsen
Op een mooie droge dag (ja, die hebben we af en toe tussen de buien) voerde ik eindelijk een achterstallig klusje uit.
Deze winter mag ook de jongste op kunstschaatsen en inmiddels wijs geworden zocht ik aan het einde van het vorige schaatsseizoen het web af naar geschikte schaatsen.
En warempel, het goede paar kwam op mijn weg. De goede maat, de juiste stevigheid en, het belangrijkste, de goede ijzers. De trainster is namelijk nogal kieskeurig op het gebied van de ijzers.
Eerst geloofde ik daar niet zo in, maar nadat de oudsten op de verschillende soorten geschaatst hadden, gaven zij ook aan dat het op de voorgeschreven soort beter ging.
Kortom, de schaatsen voor Madeleine waren prima. Op één aspect na. De kleur....
De vorige eigenaresse had ze voor deelname aan een show gespoten.
Gelukkig wist zij wel te melden welke verf door haar gebruikt was, zodat ik de jacht op de verf opende.
De hele zomervakantie stond er een paar geslepen bruine schaatsen in de vestibule op me te wachten
(Te druk, te veel wind, geen zin.....). Maar nu moest ik er toch aan geloven. Anders ging het kind alsnog met gekleurde schaatsen naar les.
De tuintafel werd afgedekt, twee lage kistjes opgesnord, en met washitape plakte ik de schaatsen af.
Spuiten maar! Dunne laagjes zijn beter dan dikke met druipers.
Terwijl ze stonden te drogen kwam de man des huizes langs en informeerde waarom de WorkMate niet gebruikt was. Uh - niet aan gedacht?
Prima plek om een extra dagje (onder het balkon) te drogen.
En voila: bijna klaar voor schaatsles.
Deze winter mag ook de jongste op kunstschaatsen en inmiddels wijs geworden zocht ik aan het einde van het vorige schaatsseizoen het web af naar geschikte schaatsen.
En warempel, het goede paar kwam op mijn weg. De goede maat, de juiste stevigheid en, het belangrijkste, de goede ijzers. De trainster is namelijk nogal kieskeurig op het gebied van de ijzers.
Eerst geloofde ik daar niet zo in, maar nadat de oudsten op de verschillende soorten geschaatst hadden, gaven zij ook aan dat het op de voorgeschreven soort beter ging.
Kortom, de schaatsen voor Madeleine waren prima. Op één aspect na. De kleur....
De vorige eigenaresse had ze voor deelname aan een show gespoten.
Gelukkig wist zij wel te melden welke verf door haar gebruikt was, zodat ik de jacht op de verf opende.
De hele zomervakantie stond er een paar geslepen bruine schaatsen in de vestibule op me te wachten
(Te druk, te veel wind, geen zin.....). Maar nu moest ik er toch aan geloven. Anders ging het kind alsnog met gekleurde schaatsen naar les.
De tuintafel werd afgedekt, twee lage kistjes opgesnord, en met washitape plakte ik de schaatsen af.
Spuiten maar! Dunne laagjes zijn beter dan dikke met druipers.
Terwijl ze stonden te drogen kwam de man des huizes langs en informeerde waarom de WorkMate niet gebruikt was. Uh - niet aan gedacht?
Prima plek om een extra dagje (onder het balkon) te drogen.
En voila: bijna klaar voor schaatsles.
maandag 21 september 2015
... nog een cadeautje voor school
Wat! Nu al? Het schooljaar is amper begonnen of er moeten cadeautjes gemaakt worden?
Ja zeker, niet voor juffendag dit keer maar wel voor de juf van groep 7.
Juf Robin, die ook al eens hun juf in groep 5 was, beviel namelijk van een flinke zoon.
En terwijl haar plaats tot de kerstvakantie wordt ingenomen door juf Irene, leefde de klas natuurlijk intens mee.
Uit mijn stoffenkast (die echt leger moet, anders kan ik niets nieuws kopen), haalde ik een heerlijk zachte noppenvelours en een blauw gestreept katoentje.
Voor de eerste keer maakte ik een babydekentje, waar de kleine Vins deze winter vast veel plezier van gaat hebben.
Ja zeker, niet voor juffendag dit keer maar wel voor de juf van groep 7.
Juf Robin, die ook al eens hun juf in groep 5 was, beviel namelijk van een flinke zoon.
En terwijl haar plaats tot de kerstvakantie wordt ingenomen door juf Irene, leefde de klas natuurlijk intens mee.
Uit mijn stoffenkast (die echt leger moet, anders kan ik niets nieuws kopen), haalde ik een heerlijk zachte noppenvelours en een blauw gestreept katoentje.
Voor de eerste keer maakte ik een babydekentje, waar de kleine Vins deze winter vast veel plezier van gaat hebben.
zaterdag 19 september 2015
dinsdag 15 september 2015
... en de ballerina's
Toen ik bij Irene de space-stof kocht, bespraken we ook welke stoffen er nog aan zouden komen.
Bij het horen over een balletstofje, verzekerde ik haar dat in ons huis daar zeker belangstelling voor was, helemaal als het een tricot was.
En inderdaad: toen de dames de foto op facebook zagen waren ze niet te houden. Die stof moest meteen (lees: de volgende dag) gehaald worden, en mochten ze alsjeblieft allemaal mee naar de stoffenzaak?
Terwijl ik bezig was kwam de jongste een vraag stellen, die ze snel weer inslikte: "Nee, ga maar door mama, dat is véél belangrijker!".
En zo hingen in rap tempo drie (bijna) identieke nachtponnen klaar:
Sweet Dreams!
Stof: Ballerina's, tricot, Irene's Stoffen
Bij het horen over een balletstofje, verzekerde ik haar dat in ons huis daar zeker belangstelling voor was, helemaal als het een tricot was.
En inderdaad: toen de dames de foto op facebook zagen waren ze niet te houden. Die stof moest meteen (lees: de volgende dag) gehaald worden, en mochten ze alsjeblieft allemaal mee naar de stoffenzaak?
Terwijl ik bezig was kwam de jongste een vraag stellen, die ze snel weer inslikte: "Nee, ga maar door mama, dat is véél belangrijker!".
En zo hingen in rap tempo drie (bijna) identieke nachtponnen klaar:
Sweet Dreams!
Stof: Ballerina's, tricot, Irene's Stoffen
zaterdag 12 september 2015
... een testexemplaar
Goed, we konden dus constateren dat de dames wellicht nieuwe nachtponnen nodig hadden (getuige de ouderdom van deze ponnetjes).
Dus tekende ik een nieuw patroon. Net als drie jaar geleden nam ik het Farbenmix Antonia patroon als basis en verlengde ik het. Hoeveel? Ik nam de lengte van het voorpand tussen de halslijn en de onderkant en verdubbelde die. De zijkanten liet ik glooiend (of moet dat gerend zijn?) uitlopen.
Als teststof nam ik de digitale tricot die ik speciaal voor Alexandra had uitgezocht. Caroline weigert deze stof pertinent. Buhhh raketten...
100% goedgekeurd!
Digitale tricot bij Irene's Stoffen (v/h Stoffenkraam Beverwijk)
Dus tekende ik een nieuw patroon. Net als drie jaar geleden nam ik het Farbenmix Antonia patroon als basis en verlengde ik het. Hoeveel? Ik nam de lengte van het voorpand tussen de halslijn en de onderkant en verdubbelde die. De zijkanten liet ik glooiend (of moet dat gerend zijn?) uitlopen.
Als teststof nam ik de digitale tricot die ik speciaal voor Alexandra had uitgezocht. Caroline weigert deze stof pertinent. Buhhh raketten...
100% goedgekeurd!
Digitale tricot bij Irene's Stoffen (v/h Stoffenkraam Beverwijk)
donderdag 10 september 2015
... throwback thursday
Niet dat ik van plan ben om er een gewoonte van te maken, maar het ìs donderdag en het is een terugblik...
Hoelang een superlange nachtpon meegaat?
Nou, toch zeker 3 jaar.
In juni 2012 blogde ik deze:
En ze worden nog steeds regelmatig gedragen!!
Hoelang een superlange nachtpon meegaat?
Nou, toch zeker 3 jaar.
In juni 2012 blogde ik deze:
En ze worden nog steeds regelmatig gedragen!!
zondag 6 september 2015
... gaat voor de Museumkidsweek naar Utrecht
Een tijdje geleden kwam er een bijzondere uitnodiging uit de electronische postbus rollen.
Een uitnodiging gericht aan de top-museuminspecteurs in ons huis.
Of ze zin hadden om woensdag 2 september naar Utrecht te komen voor een speciale lancering?
Natuurlijk wilden ze dat!
En zo trokken wij naar het museumkwartier. Keuze genoeg, maar wij moesten in het Universiteitsmuseum zijn.
Alwaar wij ontvangen werden door een trio van dames: de directeur van het museum, een dame van de Rabobank én een dame van de Museumkaart. (hoera voor girlpower! Rolmodellen genoeg dus.)
Waar ging het nu eigenlijk om? Wel nu, de herfstvakantie is door de alliantie Museumkaart-Musea-Rabobank uitgeroepen tot Rabo Museumkidsweek (17 oktober tot en met 1 november 2015).
Tijdens die week zijn er allerlei leuke kinderactiviteiten in de deelnemende musea én is er een nationale wedstrijd.
Om de opdracht van de wedstrijd te testen was de top tien van de museuminspecteurs 2014-2015 uitgenodigd om als proefkonijntjes te fungeren, wat zij overigens zéér gewillig deden.
De kinderen werden in drie groepjes verdeeld en kregen het verzoek om in het Universiteitsmuseum, het Centraal Museum en Museum Speelklok de collectie te bekijken en één topstuk tot 'museumschat' uit te roepen. Daar mocht met de smartphone een foto of filmpje van gemaakt worden, wat bij de organisatie weer werd ingezonden.
Zo bekeek ik met de jongste de hoogtepunten uit de collectie van het Centraal Museum - een rondgang waarbij je razendsnel tussen de eeuwen switcht.
Madeleine had al snel een top drie (de Rietveld stoel én het model van het Schroederhuis herkende ze feilloos van een uitzending van het Klokhuis, maar haalden de selectie net niet):
Ze heeft een eclectische smaak. Zo ging het tussen deze jurk:
Deze kamer uit het poppenhuis
Maar koos ze uiteindelijk voor 'White Fang' van Edward Lipski omdat de witte versiering haar zo aan icing en bruidstaarten deed denken....
Tja, kunst is en blijft wat de kijker er in ziet.
Ook was schrijver en illustrator Harmen van Straaten aanwezig, de schrijver van het Gouden Boekje dat alle deelnemers aan de wedstrijd ontvangen.
Helaas was het boekje 'Inkie de schatbewaarder' nog niet gedrukt, maar de inspecteurs kregen een ánder door hem geïllustreerd boekje mee, voorzien van tekening en handtekening.
Madeleine had ook nog een ander boek van huis meegenomen, dat door hem razendsnel werd voorzien van een portret.
De trots straalt er vanaf!
Tot slot was er in de Hortus, de binnentuin van het Universiteitsmuseum een poffertjes bakplaat opgezet voor de inspecteurs. Volgegeten ging het weer huiswaarts. Het was een welbestede middag!
Meer weten over de Museumkidsweek?
Let op dit affiche, of kijk op www.museumkidsweek.nl
Gelet op de fotograaf en cameraploeg die rondliepen, komen er vast nog wel wat media-momenten waarin de week gepromoot wordt.
Van Alexandra is een clipje opgenomen, maar het is altijd even afwachten of dat de montage overleeft.
Een uitnodiging gericht aan de top-museuminspecteurs in ons huis.
Of ze zin hadden om woensdag 2 september naar Utrecht te komen voor een speciale lancering?
Natuurlijk wilden ze dat!
En zo trokken wij naar het museumkwartier. Keuze genoeg, maar wij moesten in het Universiteitsmuseum zijn.
Alwaar wij ontvangen werden door een trio van dames: de directeur van het museum, een dame van de Rabobank én een dame van de Museumkaart. (hoera voor girlpower! Rolmodellen genoeg dus.)
Waar ging het nu eigenlijk om? Wel nu, de herfstvakantie is door de alliantie Museumkaart-Musea-Rabobank uitgeroepen tot Rabo Museumkidsweek (17 oktober tot en met 1 november 2015).
Tijdens die week zijn er allerlei leuke kinderactiviteiten in de deelnemende musea én is er een nationale wedstrijd.
De nummers 1 en 2 gebogen over een boek |
Om de opdracht van de wedstrijd te testen was de top tien van de museuminspecteurs 2014-2015 uitgenodigd om als proefkonijntjes te fungeren, wat zij overigens zéér gewillig deden.
De kinderen werden in drie groepjes verdeeld en kregen het verzoek om in het Universiteitsmuseum, het Centraal Museum en Museum Speelklok de collectie te bekijken en één topstuk tot 'museumschat' uit te roepen. Daar mocht met de smartphone een foto of filmpje van gemaakt worden, wat bij de organisatie weer werd ingezonden.
Zo bekeek ik met de jongste de hoogtepunten uit de collectie van het Centraal Museum - een rondgang waarbij je razendsnel tussen de eeuwen switcht.
Madeleine had al snel een top drie (de Rietveld stoel én het model van het Schroederhuis herkende ze feilloos van een uitzending van het Klokhuis, maar haalden de selectie net niet):
Ze heeft een eclectische smaak. Zo ging het tussen deze jurk:
Deze kamer uit het poppenhuis
Maar koos ze uiteindelijk voor 'White Fang' van Edward Lipski omdat de witte versiering haar zo aan icing en bruidstaarten deed denken....
Tja, kunst is en blijft wat de kijker er in ziet.
Ook was schrijver en illustrator Harmen van Straaten aanwezig, de schrijver van het Gouden Boekje dat alle deelnemers aan de wedstrijd ontvangen.
Helaas was het boekje 'Inkie de schatbewaarder' nog niet gedrukt, maar de inspecteurs kregen een ánder door hem geïllustreerd boekje mee, voorzien van tekening en handtekening.
Madeleine had ook nog een ander boek van huis meegenomen, dat door hem razendsnel werd voorzien van een portret.
De trots straalt er vanaf!
Tot slot was er in de Hortus, de binnentuin van het Universiteitsmuseum een poffertjes bakplaat opgezet voor de inspecteurs. Volgegeten ging het weer huiswaarts. Het was een welbestede middag!
Meer weten over de Museumkidsweek?
Let op dit affiche, of kijk op www.museumkidsweek.nl
Gelet op de fotograaf en cameraploeg die rondliepen, komen er vast nog wel wat media-momenten waarin de week gepromoot wordt.
Van Alexandra is een clipje opgenomen, maar het is altijd even afwachten of dat de montage overleeft.
Abonneren op:
Posts (Atom)