Natuurlijk moest ook Caroline een Elodie krijgen.
Maar beide meisjes hebben héél verschillende kleur-voorkeuren.
Caroline vroeg geen inspraak maar liet het helemaal aan mij over (hmm - ik vraag me af of ze een heilig vertrouwen in mijn stoffenkast heeft..)
Dat was een goed idee, want uit de kast trok ik de katoenen variant van haar all-time-favorite tricot shirt.
De rood-groen-oranje tropische papegaaienstof !! Dat klinkt erger dan het is, het is echt een heel leuk stofje.
Enfin, ik legde de patroon delen op de stof (en gebruikte weer zo rond de 2 meter) en knipte.
Aangezien bij het vorige model de pofmouwtjes weggestemd waren, knipte ik dit keer het fladdermouwtje om er aan te zetten.
Is het niet grappig om de Elodie zonder elastiek te zien?
Het ziet er uit alsof er armen opzij steken...
Een rood satijnen band maakt het helemaal af.
Ook de tweede Elodie is een groot succes...
Nog één feestoutfit te gaan, en nee, dat is géén Elodie....
Stof: (vermoedelijk) Stenzo, collectie zomer 2011 (?), gekocht bij De Stoffenkraam
Wat te doen als je kinderen poppen hebben waarvoor er bijna geen kleertjes te koop zijn? Juist, dan ga je ze maken, en het één leidt tot het ander ....
woensdag 29 mei 2013
zondag 26 mei 2013
... een H.E.M.A. tas (nou ja, dan toch bijna)
Ons aller instituut voor tafellakens, schrijfwaren en babyrompertjes wil tegenwoordig ook erg hip zijn.
Dús hebben ze bloemetjes tape, fluor en naaipakketjes.
Zoals dit zelfmaakpakket:
Omdat ik in mijn hoofd op het moment in een tassenfase zit (terwijl ik eigenlijk kinder-feestkleding moet maken...) bestelde ik het pakket in de webshop. Helaas was het er maar in één kleurstelling - roze. Niet mijn favoriete kleur. Maar wel van Alexandra - dus die bestemming komt wel goed.
Het pakket bevat 2 A-4 met instructies in kleine lettertjes.
Dat klinkt als heel veel, maar er zit een groot plaatje bij en het is in vijf talen (E-NL-FR-DE-ES), dus feitelijk zijn de naai-instructies een krap half A4 groot.
Verder bevat het pakket geen apart patroon, maar zijn de diverse onderdelen (inclusief naadtoeslag) op de stof gedrukt. Je ontvangt dus een lap stof van 95x140 cm.
Het pakket eens goed bekijkende vallen een aantal dingen op
- de stof is echt ontzettend roze!!! (Waarom heeft de H.ema toch altijd van die gekke, net afwijkende kleurtjes? Is het de productie in China?)
- de aanwijzingen (zoals de plooi-punten en richting) staan NAAST de stof. Begrijpelijk, maar niet erg handig voor beginnende naaisters/kinderen. Als je de stof geknipt hebt, ben je die punten dus kwijt.
- het drukwerk op de stof op mijn exemplaar ligt wel héél erg aan de kant, een aantal aanwijzingen staan er niet meer op. Dat kan ik wel uitvogelen, maar mijn dochters kunnen dat nog niet.
- het staat niet in de instructies, maar het is toch echt wel nodig de stof te strijken voor je aan de slag gaat.
- er zit geen sluiting in. Nada, noppes. Geen knoopje, geen rits, geen lintje. Persoonlijk vind ik dat een minpunt. Als je je tas laat vallen (omdat dochters er mee aan de haal gaan etc), wil ik graag dat alles er in blijft zitten....
Ik streek de stof en greep naar het tekenpapier om de diverse onderdelen in kaart te brengen.
Want met één tas komen we hier natuurlijk niet toe, en Caroline kan ik het echt niet aandoen om met dezelfde -jakkes roze- tas aan te komen.
Dat patroontekenen is bijzonder nuttig, al metende merk je dat na het strijken de diverse onderdelen niet allemaal even groot (meer) zijn. Meet ik 9,5 cm aan één kant van een randdeel, aan de andere kant is dat opeens 9,8, en bij een ander exemplaar van hetzelfde stofdeel is het wéér anders.
De grote vierkante roze lap wekt mijn verbazing: Het lijkt vierkant, maar de versie aan de rechteronderrand van de stof heeft twee héél licht glooiend lopende kanten. Maar er staat niet aangegeven wat een boven- of onderkant is. Ik kan me ook niet voorstellen dat het uitmaakt, want uit de handleiding lees ik dat dit een binnenzak op de voering moet zijn.
De makers hebben blijkbaar voorzien dat er problemen zullen ontstaan met de diverse al-dan-niet-slordig-gedrukte-en/of-uitgerekte-delen, danwel onervaren naaisters, want in de tekst staat te lezen:
"Omdat sommige patroondelen rond zijn is het lastig die aan elkaar te naaien, soms lijkt het of je stof over houdt of juist te kort komt. In zulke gevallen moet je wat 'meegeven'. Dat wil zeggen dat je de ene stoflaag die wat ruimer is niet al te strak trekt wanneer je rijgt of naait terwijl je juist de andere stoflaag iets meer spant."
Tja, dat vind ik een beetje lafhartig. Alle naaisters weten dat je stof af en toe een beetje moet sturen (of te wel smokkelen), maar om het nou als norm te verheffen... Trekken aan de stof geeft toch niet het beste resultaat.
Wees dan een beetje exacter in het drukken van het patroon. Of laat het in wat betere stof maken, want deze stof is behoorlijk grof en op de strijkplank schijnt de strijkplankhoes er door heen.
Het is geen fijne lakenkatoen (of nog beter, quiltkatoen), maar meer een soort van tafellaken stof - en dan heb ik het niet over een damastgeweven tafellaken.
Op het pakket staat trouwens bij de benodigdheden: "versteviging (optioneel)".
"Indien gewenst alle patroondelen verstevigen met opstrijkbaar vlieseline. Gebruik medium kwaliteit voor de band en lichte kwaliteit voor de overige patroondelen."
Verkopen ze eigenlijk vlieseline bij de H.E.M.A.? Kan me niet herinneren het ooit gezien te hebben.
Dan moet je dus alsnog naar een stoffenwinkel of markt. Is dat echt de bedoeling?
Het zou best kunnen dat zonder versteviging het een behoorlijke 'lubber'tas gaat worden.
Prima voor gymspullen van meisjes-onder-de-tien, maar of dat nou de doelgroep is....
Enfin, ik houd het pakket, want Alexandra wil 'm ongetwijfeld wel een keertje (met me) maken, maar of het een duurzame tas wordt, dat weet ik niet.
update: ik gebruikte het patroon en maakte een groene tas
Dús hebben ze bloemetjes tape, fluor en naaipakketjes.
Zoals dit zelfmaakpakket:
Omdat ik in mijn hoofd op het moment in een tassenfase zit (terwijl ik eigenlijk kinder-feestkleding moet maken...) bestelde ik het pakket in de webshop. Helaas was het er maar in één kleurstelling - roze. Niet mijn favoriete kleur. Maar wel van Alexandra - dus die bestemming komt wel goed.
Het pakket bevat 2 A-4 met instructies in kleine lettertjes.
Dat klinkt als heel veel, maar er zit een groot plaatje bij en het is in vijf talen (E-NL-FR-DE-ES), dus feitelijk zijn de naai-instructies een krap half A4 groot.
Verder bevat het pakket geen apart patroon, maar zijn de diverse onderdelen (inclusief naadtoeslag) op de stof gedrukt. Je ontvangt dus een lap stof van 95x140 cm.
Het pakket eens goed bekijkende vallen een aantal dingen op
- de stof is echt ontzettend roze!!! (Waarom heeft de H.ema toch altijd van die gekke, net afwijkende kleurtjes? Is het de productie in China?)
- de aanwijzingen (zoals de plooi-punten en richting) staan NAAST de stof. Begrijpelijk, maar niet erg handig voor beginnende naaisters/kinderen. Als je de stof geknipt hebt, ben je die punten dus kwijt.
- het drukwerk op de stof op mijn exemplaar ligt wel héél erg aan de kant, een aantal aanwijzingen staan er niet meer op. Dat kan ik wel uitvogelen, maar mijn dochters kunnen dat nog niet.
- het staat niet in de instructies, maar het is toch echt wel nodig de stof te strijken voor je aan de slag gaat.
- er zit geen sluiting in. Nada, noppes. Geen knoopje, geen rits, geen lintje. Persoonlijk vind ik dat een minpunt. Als je je tas laat vallen (omdat dochters er mee aan de haal gaan etc), wil ik graag dat alles er in blijft zitten....
Ik streek de stof en greep naar het tekenpapier om de diverse onderdelen in kaart te brengen.
Want met één tas komen we hier natuurlijk niet toe, en Caroline kan ik het echt niet aandoen om met dezelfde -jakkes roze- tas aan te komen.
Dat patroontekenen is bijzonder nuttig, al metende merk je dat na het strijken de diverse onderdelen niet allemaal even groot (meer) zijn. Meet ik 9,5 cm aan één kant van een randdeel, aan de andere kant is dat opeens 9,8, en bij een ander exemplaar van hetzelfde stofdeel is het wéér anders.
De grote vierkante roze lap wekt mijn verbazing: Het lijkt vierkant, maar de versie aan de rechteronderrand van de stof heeft twee héél licht glooiend lopende kanten. Maar er staat niet aangegeven wat een boven- of onderkant is. Ik kan me ook niet voorstellen dat het uitmaakt, want uit de handleiding lees ik dat dit een binnenzak op de voering moet zijn.
De makers hebben blijkbaar voorzien dat er problemen zullen ontstaan met de diverse al-dan-niet-slordig-gedrukte-en/of-uitgerekte-delen, danwel onervaren naaisters, want in de tekst staat te lezen:
"Omdat sommige patroondelen rond zijn is het lastig die aan elkaar te naaien, soms lijkt het of je stof over houdt of juist te kort komt. In zulke gevallen moet je wat 'meegeven'. Dat wil zeggen dat je de ene stoflaag die wat ruimer is niet al te strak trekt wanneer je rijgt of naait terwijl je juist de andere stoflaag iets meer spant."
Tja, dat vind ik een beetje lafhartig. Alle naaisters weten dat je stof af en toe een beetje moet sturen (of te wel smokkelen), maar om het nou als norm te verheffen... Trekken aan de stof geeft toch niet het beste resultaat.
Wees dan een beetje exacter in het drukken van het patroon. Of laat het in wat betere stof maken, want deze stof is behoorlijk grof en op de strijkplank schijnt de strijkplankhoes er door heen.
Het is geen fijne lakenkatoen (of nog beter, quiltkatoen), maar meer een soort van tafellaken stof - en dan heb ik het niet over een damastgeweven tafellaken.
Op het pakket staat trouwens bij de benodigdheden: "versteviging (optioneel)".
"Indien gewenst alle patroondelen verstevigen met opstrijkbaar vlieseline. Gebruik medium kwaliteit voor de band en lichte kwaliteit voor de overige patroondelen."
Verkopen ze eigenlijk vlieseline bij de H.E.M.A.? Kan me niet herinneren het ooit gezien te hebben.
Dan moet je dus alsnog naar een stoffenwinkel of markt. Is dat echt de bedoeling?
Het zou best kunnen dat zonder versteviging het een behoorlijke 'lubber'tas gaat worden.
Prima voor gymspullen van meisjes-onder-de-tien, maar of dat nou de doelgroep is....
Enfin, ik houd het pakket, want Alexandra wil 'm ongetwijfeld wel een keertje (met me) maken, maar of het een duurzame tas wordt, dat weet ik niet.
update: ik gebruikte het patroon en maakte een groene tas
zaterdag 25 mei 2013
... insteken, omslaan, doorhalen, af laten glijden....
Terwijl ik noest doorwerk aan mijn lijst met naai-projecten, gingen de dames naar mini-cursusjes.
Madeleine had haar eerste sessie mini-Aikido, terwijl de oudsten naar een handwerkclubje gingen.
Sinds ze thuis zijn hoor ik alleen nog maar het getik van pennen en gemompelde instructies.
Met name Caroline is ernstig besmet met het brei-virus.....
(en ik ben blij dat iemand anders mijn linkshandige dochter leert breien!)
Madeleine had haar eerste sessie mini-Aikido, terwijl de oudsten naar een handwerkclubje gingen.
Sinds ze thuis zijn hoor ik alleen nog maar het getik van pennen en gemompelde instructies.
Met name Caroline is ernstig besmet met het brei-virus.....
(en ik ben blij dat iemand anders mijn linkshandige dochter leert breien!)
vrijdag 24 mei 2013
... mijn eerste Elodie
Als je op zoek gaat naar een echte zwier-feestjurk kom je in blogland al snel uit op de Elodie van FarbenMix, of moeten we eigenlijk zeggen: van Collie-Collie?
Want Nicole lijkt wel gespecialiseerd in zwierige modelletjes voor meisjes.
(kijk maar eens naar haar nieuwste patroon, de Unique).
Met een bruiloft in het verschiet waarop ook de dames tijdens het dagprogramma aanwezig mogen zijn, hadden we zo'n patroon natuurlijk héél hard nodig.
Voor Alexandra kocht ik vorig jaar al eens op het stoffenspektakel deze stof:
Met het idee om er óf kameraccessoires óf een zwierjurk van te maken (met mij kun je alle kanten op....).
Ik bleek er dan ook 3,60 m van in de kast te hebben liggen.
Ruim genoeg voor een Elodie (in plaats van de aangegeven 2,50 meter gebruikte ik maar 2,00 meter. Geen idee hoe dat komt). Het stofje is een damastgeweven katoen (dus lekker glanzend) met daarop een zwarte flockprint van rozen. Roze genoeg voor Alexandra, en "niet-roze" genoeg voor mij.
Ik moet zeggen het stofje werkte heel lekker. Het heeft een beetje body en glijdt niet meteen weg. Ideaal.
De keuze viel vanwege de dikte op model-variant A: geen voering en een pofmouwtje.
Op aanwijzing van haar verlengde ik de bovenlijfje met 2 cm. Dat bevalt goed bij de lange dames.
Toen hij bijna af was mocht Alexandra de jurk showen aan de beide oma's en tante José.
Die waren unaniem: geen pofmouwtje, maar de mouwen zo laten.
Heb ik keurig een tunneltje in de mouwen gelegd - wordt het weggestemd. Tsss!
Alexandra zou het liefste tot de bruiloft niets anders meer dragen....
Wellicht dat er nog een zwart fluwelen bandje aan toegevoegd wordt, maar daar is de jury nog niet over uit.
Model-foto's volgen zodra ook de andere dames van feestkledij voorzien zijn.
(oordeel van grote-zus-tante-José: Wat een heerlijk én keurige zwierjurk - als ze ronddraaien zie je door het model niet meteen hun ondergoed. Waar hier al niet op gelet wordt...)
Want Nicole lijkt wel gespecialiseerd in zwierige modelletjes voor meisjes.
(kijk maar eens naar haar nieuwste patroon, de Unique).
Met een bruiloft in het verschiet waarop ook de dames tijdens het dagprogramma aanwezig mogen zijn, hadden we zo'n patroon natuurlijk héél hard nodig.
Voor Alexandra kocht ik vorig jaar al eens op het stoffenspektakel deze stof:
Met het idee om er óf kameraccessoires óf een zwierjurk van te maken (met mij kun je alle kanten op....).
Ik bleek er dan ook 3,60 m van in de kast te hebben liggen.
Ruim genoeg voor een Elodie (in plaats van de aangegeven 2,50 meter gebruikte ik maar 2,00 meter. Geen idee hoe dat komt). Het stofje is een damastgeweven katoen (dus lekker glanzend) met daarop een zwarte flockprint van rozen. Roze genoeg voor Alexandra, en "niet-roze" genoeg voor mij.
Ik moet zeggen het stofje werkte heel lekker. Het heeft een beetje body en glijdt niet meteen weg. Ideaal.
De keuze viel vanwege de dikte op model-variant A: geen voering en een pofmouwtje.
Op aanwijzing van haar verlengde ik de bovenlijfje met 2 cm. Dat bevalt goed bij de lange dames.
Toen hij bijna af was mocht Alexandra de jurk showen aan de beide oma's en tante José.
Die waren unaniem: geen pofmouwtje, maar de mouwen zo laten.
Heb ik keurig een tunneltje in de mouwen gelegd - wordt het weggestemd. Tsss!
Alexandra zou het liefste tot de bruiloft niets anders meer dragen....
Wellicht dat er nog een zwart fluwelen bandje aan toegevoegd wordt, maar daar is de jury nog niet over uit.
Model-foto's volgen zodra ook de andere dames van feestkledij voorzien zijn.
(oordeel van grote-zus-tante-José: Wat een heerlijk én keurige zwierjurk - als ze ronddraaien zie je door het model niet meteen hun ondergoed. Waar hier al niet op gelet wordt...)
dinsdag 21 mei 2013
... een pyjamabroek
Met de huidige weerstoestand draag ik 's nachts nog graag een pyjamabroek.
Kijkend in de kast constateerde ik een probleem: alles is oud en degenen die het nieuwste waren, tja, die zaten in die je-weet-wel-was van vorige week.
Aangezien alle winkels volop in de 'hoera het is zomer!" sfeer zijn is het kansloos om een beetje fijne pyjama(broek) te vinden.
Gelukkig hebben we in zo'n geval altijd nog de stoffenkast....
Daarin vond ik nog een groot stuk grijs/witte Stenzo tricot.
Ik nam een patroon voor een legging en maakte de pijpen een stuk wijder en had in een uurtje het gewenste kledingstuk (dat had sneller gekund, als ik het niet voor elkaar had kregen om alle vier de draden van de lockmachine 'los' te krijgen en ik het boekje bij het inrijgen moest pakken).
Missie geslaagd!
Kijkend in de kast constateerde ik een probleem: alles is oud en degenen die het nieuwste waren, tja, die zaten in die je-weet-wel-was van vorige week.
Aangezien alle winkels volop in de 'hoera het is zomer!" sfeer zijn is het kansloos om een beetje fijne pyjama(broek) te vinden.
Gelukkig hebben we in zo'n geval altijd nog de stoffenkast....
Daarin vond ik nog een groot stuk grijs/witte Stenzo tricot.
Ik nam een patroon voor een legging en maakte de pijpen een stuk wijder en had in een uurtje het gewenste kledingstuk (dat had sneller gekund, als ik het niet voor elkaar had kregen om alle vier de draden van de lockmachine 'los' te krijgen en ik het boekje bij het inrijgen moest pakken).
Missie geslaagd!
En een klein accent om de achterkant aan te geven.
zaterdag 18 mei 2013
... en dat is drie
Eigenlijk kun je er op wachten. Als er tasjes zijn gemaakt voor/met twee dochters, dan komt de derde er natuurlijk ook aan.
Caroline kwam met een bedruk gezicht bij me. Zíj wilde ook een tasje...
Er was alleen een grote MAAR.
In de hitte van een 'stoffenwinkeltje spelen' spel had zij besloten dat ze méér stofjes nodig had. En in plaats restjes aan mama te komen vragen, had zij de schaar gezet in haar maak-stofjes.
Een actie die haar kwam te staan op in beslag name van haar naaischaartje onder het motto 'altijd twee keer denken voor je in stof knipt'.
Zodat zij nu deze lapjes had om mee te werken.
Niet écht fijn..... vandaar het bedrukte gezicht.
Ter troost viste ik uit de stoffenvoorraad nog een groot stuk van haar favoriete stofje (waarmee haar poeziealbum bekleed werd) en dat combineerde zeer aardig met de diverse lapjes-van-tante-José.
Samen kwamen we tot een creatieve oplossing: we mixten en naaiden de gesneuvelde lapjes weer aan elkaar! (Natuurlijk was het wel leuk geweest als ze ook RECHT geknipt had, en in dezelfde lengte richting)
Gebruikten het aanvullende stofje als tweede kant, en voila, tas nummer drie was geboren.
Caroline kwam met een bedruk gezicht bij me. Zíj wilde ook een tasje...
Er was alleen een grote MAAR.
In de hitte van een 'stoffenwinkeltje spelen' spel had zij besloten dat ze méér stofjes nodig had. En in plaats restjes aan mama te komen vragen, had zij de schaar gezet in haar maak-stofjes.
Een actie die haar kwam te staan op in beslag name van haar naaischaartje onder het motto 'altijd twee keer denken voor je in stof knipt'.
Zodat zij nu deze lapjes had om mee te werken.
Niet écht fijn..... vandaar het bedrukte gezicht.
Ter troost viste ik uit de stoffenvoorraad nog een groot stuk van haar favoriete stofje (waarmee haar poeziealbum bekleed werd) en dat combineerde zeer aardig met de diverse lapjes-van-tante-José.
Samen kwamen we tot een creatieve oplossing: we mixten en naaiden de gesneuvelde lapjes weer aan elkaar! (Natuurlijk was het wel leuk geweest als ze ook RECHT geknipt had, en in dezelfde lengte richting)
Gebruikten het aanvullende stofje als tweede kant, en voila, tas nummer drie was geboren.
Allemaal tevreden (behalve mama, die maar niet aan haar eigen projecten toekomt): Ik wil óók een tas!!!!
donderdag 16 mei 2013
.... verrassingszak van de markt
Bij mijn vaste fourniturenkraam op de donderdagmarkt zag ik vandaag een verrassingszak staan.
Een hele zak opruiming voor maar 5 euro.
Van de marktkoopman hoorde ik dat hij deze op andere dagen ook wel heeft, maar wegens plaatsgebrek meestal niet op de donderdag. Er zou van alles inzitten, ritsen, knopen, vlieseline, garen....
Mijn oog werd getrokken door een lange witte rits en ik besloot de gok te wagen. (Ik twijfelde nog over een andere zak waar een bredere rol vlieseline tailleband in zat, maar liet me niet afleiden).
Thuisgekomen kon ik eens lekker uitpakken en telde:
- 53 (!) ritsen;
- een rol wit vlieseline band;
- een rol niet-strijkbaar naadband;
- een grijs riempje;
- 5 klosjes garen
- 6 papieren klosjes garen;
- zoom band (dat witgestreepte band)
- breed elastiek;
- grijs paspelband;
- 2 tassluitingen;
- drie doosjes met inslagdrukknopen;
- breed zwart elastiek;
- smal ondergoed elastiek;
- wit band;
- roze fold over elastic;
- 3 stukken manchetten stof (zwart, rood, perzik);
- heel veel labeltjes;
- maat lintjes;
- stukjes band en kant;
- knopen;
- twee gespen;
- kleine drukkertjes in zwart en zilver (ideaal voor poppenkleding)
- een kinderschaartje;
- koordstoppers.
Echt héél veel. Alleen al voor de 53 ritsen zijn geld dubbel en dwars waard!
Een hele zak opruiming voor maar 5 euro.
Van de marktkoopman hoorde ik dat hij deze op andere dagen ook wel heeft, maar wegens plaatsgebrek meestal niet op de donderdag. Er zou van alles inzitten, ritsen, knopen, vlieseline, garen....
Mijn oog werd getrokken door een lange witte rits en ik besloot de gok te wagen. (Ik twijfelde nog over een andere zak waar een bredere rol vlieseline tailleband in zat, maar liet me niet afleiden).
Thuisgekomen kon ik eens lekker uitpakken en telde:
- 53 (!) ritsen;
- een rol wit vlieseline band;
- een rol niet-strijkbaar naadband;
- een grijs riempje;
- 5 klosjes garen
- 6 papieren klosjes garen;
- zoom band (dat witgestreepte band)
- breed elastiek;
- grijs paspelband;
- 2 tassluitingen;
- drie doosjes met inslagdrukknopen;
- breed zwart elastiek;
- smal ondergoed elastiek;
- wit band;
- roze fold over elastic;
- 3 stukken manchetten stof (zwart, rood, perzik);
- heel veel labeltjes;
- maat lintjes;
- stukjes band en kant;
- knopen;
- twee gespen;
- kleine drukkertjes in zwart en zilver (ideaal voor poppenkleding)
- een kinderschaartje;
- koordstoppers.
Echt héél veel. Alleen al voor de 53 ritsen zijn geld dubbel en dwars waard!
woensdag 15 mei 2013
... was-ellende, de before en after....
Gek toch, hoe een ogenschijnlijk simpele beslissing (ik draai nog even een wasje en gooi meteen die oude verkleedspullen erbij) tot een ontregelde dag kan leiden.
Enfin, na vier (!) wasbeurten (gewoon, restje kleur-hersteller lees onttrekker, nieuwe verpakking kleurhersteller, oxi-huppeldepup) is dit het resultaat waar we het mee moeten doen.
Het laat zich raden hoe de rest van de sokken, ondergoed, witte zwemhanddoek (= nu gelig), en verkleurde pyjamabroek eruitzien.
Alexandra trekt zich het 'verlies' van haar roze Aurora jurkje wel aan, hoewel ze manmoedig zegt 'm nu als nachtpon te zullen dragen. Gelukkig vinden ze beiden de nieuwe kleuren van de nieuwe shirts wel o.k.
Madeleine was niet zo lankmoedig over haar bruine jurkje. Tranen met tuiten. Terwijl ze (gelukkig voor mij) er al bijna uitgegroeid was. Misschien kan ze 'm nog aan voor een heel troeperig werkje....
En de boosdoener? Die ziet er nog prima uit:
Nee, het was geen fijn was-dagje gisteren.
Enfin, na vier (!) wasbeurten (gewoon, restje kleur-hersteller lees onttrekker, nieuwe verpakking kleurhersteller, oxi-huppeldepup) is dit het resultaat waar we het mee moeten doen.
Over de schouder hangt een shirt in de originele kleur....
De originelen (slechts één keer gedragen)
het resultaat
het bruine jurkje is nu oranje (maar niet egaal)
van roze
naar.. ja wat eigenlijk?
Deze hemden waren zuurstok roze en wit
Het laat zich raden hoe de rest van de sokken, ondergoed, witte zwemhanddoek (= nu gelig), en verkleurde pyjamabroek eruitzien.
Alexandra trekt zich het 'verlies' van haar roze Aurora jurkje wel aan, hoewel ze manmoedig zegt 'm nu als nachtpon te zullen dragen. Gelukkig vinden ze beiden de nieuwe kleuren van de nieuwe shirts wel o.k.
Madeleine was niet zo lankmoedig over haar bruine jurkje. Tranen met tuiten. Terwijl ze (gelukkig voor mij) er al bijna uitgegroeid was. Misschien kan ze 'm nog aan voor een heel troeperig werkje....
En de boosdoener? Die ziet er nog prima uit:
Nee, het was geen fijn was-dagje gisteren.
dinsdag 14 mei 2013
... een tip! (en was-ellende)
Als vooruitdenkende moeders zijn we natuurlijk dol op acties die in de vakantie geld besparen.
Of niet soms?
Vanmorgen bracht ik een bliksembezoekje aan de K.ruidvat.
Ik trok namelijk de was uit de wasmachine en mopperdemopper constateerde dat er een verkleedcapeje (dat ik notabene schoon wilde opbergen en dus niet noodzakelijk was) afgegeven had op o.a. de nieuwe outfits van de dames. Aaaarrrggggg. Dat gebeurt me dus bijna nooit.
En het ontkleurdersspul was op. Dus snel om 9 uur naar de K.ruidvat.
Daar gekomen pakte ik meteen mijn dagcreme mee en kreeg bij de kassa een waardebon.
Waardebon? Actie?
Oh!!! Superactie!!!
Bij aankoop van een l'Oreal, Garnier of Maybelline actieproduct krijg je een gratis bioscoopkaartje!
Nou ja, je krijgt een bon, die je met de kassabon vóór 7 juni moet opsturen en dan krijg je een Ma-Di-Wo-Do bioscoopbon thuisgestuurd. Maximaal 8 per adres. En geldig tot 17 december 2014.
Ideaal voor een regenachtige zomer- of herfstvakantie....
Me dunkt dat ik nog wat extra creme en shampoo ga inslaan....
Ondertussen verloopt het ontkleuren van de was dramatisch.
Was alles eerst geel gekleurd (waarschijnlijk van een tijgerprintje), na een behandeling met dr. Beckman ontkleurder is het wit nog steeds geel, maar zijn de roze en rode kledingstukken oranje, een roze jurkje vaal oranje, donkerblauw is grijs en dit bruine jurkje heeft ook een oranje achtergrond.
De hemden zien er verschrikkelijk uit, mijn grijze shirt is ten dode opgeschreven maar goddank hebben Alexandra's nieuwe gebloemde spijkerbroek én haar favoriete ijsberen knuffel het redelijk goed doorstaan.
Ik gooi er nog één Oxi Vanish Wit actie achteraan maar ik ben echt NIET blij.
zondag 12 mei 2013
... Hooray for Moms!
Een tijdje geleden kwam ik deze post tegen - en op welke dag kan ik 'm beter delen dan op moederdag...
Hooray for Moms (S.T. Lewis)
Hooray for Moms (S.T. Lewis)
Fijne moederdag!!!
Overigens begon moederdag vroeg voor mij.
Zaterdagavond las ik dat ik bij De Stoffenkraam op Facebook een waardebon van 25 euro had gewonnen!
En dat terwijl niet ik, maar de man-des-huizes jarig was....(ik ben een mazzelaar!)
Overigens begon moederdag vroeg voor mij.
Zaterdagavond las ik dat ik bij De Stoffenkraam op Facebook een waardebon van 25 euro had gewonnen!
En dat terwijl niet ik, maar de man-des-huizes jarig was....(ik ben een mazzelaar!)
zaterdag 11 mei 2013
... achterstallig werk
Jaren riep ik dat ik een mouwplankje nodig had. Maar krijgen deed ik niet.
Vorig jaar kocht ik op de koninginnedagmarkt voor het luttele bedrag van 2,50 een keurig plankje.
Maar gebruikte ik het? Nee.
En waarom? Omdat ik het stofje zo vreselijk vond...
Nu er een jaar voorbij was, werd het me te gortig.
En natuurlijk was het een werkje van niets.... precies goed voor een vakantieklusje
Stof: "Old Butterfly Garden Tulip" van Makower
Vorig jaar kocht ik op de koninginnedagmarkt voor het luttele bedrag van 2,50 een keurig plankje.
Maar gebruikte ik het? Nee.
En waarom? Omdat ik het stofje zo vreselijk vond...
Nu er een jaar voorbij was, werd het me te gortig.
En natuurlijk was het een werkje van niets.... precies goed voor een vakantieklusje
Stof: "Old Butterfly Garden Tulip" van Makower
woensdag 8 mei 2013
... LapSwap enveloppe!!!
Ja!! Vandaag zat de enveloppe bij de post!!!
En de stofjes waren schattig.
Ik kreeg:
-allereerst een verrassing van MaMarieke: een veloursstrijk-vogeltje, een stukje flockfolie (dat wilde ik altijd al eens testen - en nog in rood ook!!) en een kortingsbon;
- een heel leuk lichtblauw/wit ruitje met zilverdraadje van Daisy van Dieuwke-Sietse;
- een wiebertjesstofje in lila en blauwtinten van Ankie van Ankie's Maaksels;
(grappig - volgens mij heb ik voor Alexandra een rok gemaakt in de roze/blauwe variant);
- wit met rode bloemen van Marlies van eMHaTee (die combinatie is hier altijd goed);en
- beige stof met beige borduursels van Letty van elle-bee.nl .
Iedereen reuze bedankt en ik kom snel eens bij jullie kijken.
Marieke, jij ook bedankt voor de super organisatie!!!
En nu ben ik benieuwd wie míjn lapjes gekregen heeft.
Het fruit-lapje (Metro Market Pears van Robert Kaufman) ging naar All Set
Het rode lapje met grote witte, gele en blauwe bloemen (Robert Kaufman organic cotton, "Chick Chick", Design: Nancy Mims) ging naar Janet van Dreamstuf.
Het Paddingtonstofje ging naar Marlies van eMHaTee (pinterest). Grappig dat wij elkaars lapjes kregen!
En tot slot ging het witte katoentje met groene hartjes, strikjes en babyvoetjes naar Sandra van Sandra Stofft
En de stofjes waren schattig.
Ik kreeg:
-allereerst een verrassing van MaMarieke: een veloursstrijk-vogeltje, een stukje flockfolie (dat wilde ik altijd al eens testen - en nog in rood ook!!) en een kortingsbon;
- een heel leuk lichtblauw/wit ruitje met zilverdraadje van Daisy van Dieuwke-Sietse;
- een wiebertjesstofje in lila en blauwtinten van Ankie van Ankie's Maaksels;
(grappig - volgens mij heb ik voor Alexandra een rok gemaakt in de roze/blauwe variant);
- wit met rode bloemen van Marlies van eMHaTee (die combinatie is hier altijd goed);en
- beige stof met beige borduursels van Letty van elle-bee.nl .
Iedereen reuze bedankt en ik kom snel eens bij jullie kijken.
Marieke, jij ook bedankt voor de super organisatie!!!
En nu ben ik benieuwd wie míjn lapjes gekregen heeft.
Het fruit-lapje (Metro Market Pears van Robert Kaufman) ging naar All Set
Het rode lapje met grote witte, gele en blauwe bloemen (Robert Kaufman organic cotton, "Chick Chick", Design: Nancy Mims) ging naar Janet van Dreamstuf.
Het Paddingtonstofje ging naar Marlies van eMHaTee (pinterest). Grappig dat wij elkaars lapjes kregen!
En tot slot ging het witte katoentje met groene hartjes, strikjes en babyvoetjes naar Sandra van Sandra Stofft
dinsdag 7 mei 2013
... gigaveel give-aways
Wat zag mijn oog vandaag, al wachtende op de loodgieter?
Bij Sew, Mama, Sew! is de jaarlijkse give-away ronde weer bezig.
Een pagina vol give-aways, open vanaf maandag 6 tot vrijdag 10 mei.
265 stuks (!!!) die ook internationaal verschepen.
Daar moet toch voor elk wat wils tussen zitten....
Dus haast je naar: Sew, Mama, Sew!
(en kom je me daarna vertellen jouw favoriete actie was?)
Bij Sew, Mama, Sew! is de jaarlijkse give-away ronde weer bezig.
Een pagina vol give-aways, open vanaf maandag 6 tot vrijdag 10 mei.
265 stuks (!!!) die ook internationaal verschepen.
Daar moet toch voor elk wat wils tussen zitten....
Dus haast je naar: Sew, Mama, Sew!
(en kom je me daarna vertellen jouw favoriete actie was?)
zondag 5 mei 2013
... meten is weten 2
Wijs geworden door mijn ervaring met Madeleines maten, besloot ik ook de oudste dames maar eens te meten. Nou ja, ééntje dan, want die ene centimeter verschil in de lengte is het ook niet.
Ik noteerde voor de tweelingdames met een lengte van 134/135 cm:
Bovenwijdte 65 (= Ottobre mt 128) (Knippie mt 128)
Taille 62 (134/140) (146)
Heupen 67 (122) (122/128)
Rug 31 (128) (128)
Arm 44 (128)
Been 85 (140)
Schouder 9 (116)
Waar Madeleine in verhouding een lange rug heeft (aha!! vandaar dat ze zo vaak blote ruggen heeft), hebben de oudsten lange benen en smalle schouders.
Heel educatief, zo'n meetsessie!
Als ik nu ook nog eens achter de naaimachine kon komen tijdens de vakantie.....
Ik noteerde voor de tweelingdames met een lengte van 134/135 cm:
Bovenwijdte 65 (= Ottobre mt 128) (Knippie mt 128)
Taille 62 (134/140) (146)
Heupen 67 (122) (122/128)
Rug 31 (128) (128)
Arm 44 (128)
Been 85 (140)
Schouder 9 (116)
Waar Madeleine in verhouding een lange rug heeft (aha!! vandaar dat ze zo vaak blote ruggen heeft), hebben de oudsten lange benen en smalle schouders.
Heel educatief, zo'n meetsessie!
Als ik nu ook nog eens achter de naaimachine kon komen tijdens de vakantie.....
woensdag 1 mei 2013
... drie-in-één
"Mama" sprak Alexandra, nadat zij het tasje van haar zusje gezien had, "Ik heb ook nog stofjes van tante José liggen...".
Jawel, je kon haar horen denken - zíj een tasje, ik ook een tasje.
En zoals het een grote zus betaamt, moest het tasje nog wat mooier zijn dan die van de jongste (die vooral geen pretenties moet krijgen...)
Alexandra kreeg een vijftal stofjes in de roestbruin/oranje kleuren familie.
Eigenlijk wel lekker, die pakketjes, want het pas al snel allemaal bij elkaar.
Het enige probleem was dat er één groter lapje was, en verder geen lapjes die én een voorkant én een achterkant konden worden.
Zo creëerden wij de drie-in-één-tas. Niet alleen omkeerbaar, maar ook nog verschillende kanten.
'T is een echt familieproject: met mama genaaid, van stofjes van tante José en garen van oma (want uit diens voorraad kreeg ik ooit gemêleerd garen dat de perfecte tinten voor deze stofjes had.)
En er past een Stilton Sisters boek in.
Wat wil je nog meer?
Misschien een gestreken tas, maar daar ontbreekt het de dames aan geduld voor.
Jawel, je kon haar horen denken - zíj een tasje, ik ook een tasje.
En zoals het een grote zus betaamt, moest het tasje nog wat mooier zijn dan die van de jongste (die vooral geen pretenties moet krijgen...)
Alexandra kreeg een vijftal stofjes in de roestbruin/oranje kleuren familie.
Eigenlijk wel lekker, die pakketjes, want het pas al snel allemaal bij elkaar.
Het enige probleem was dat er één groter lapje was, en verder geen lapjes die én een voorkant én een achterkant konden worden.
Zo creëerden wij de drie-in-één-tas. Niet alleen omkeerbaar, maar ook nog verschillende kanten.
'T is een echt familieproject: met mama genaaid, van stofjes van tante José en garen van oma (want uit diens voorraad kreeg ik ooit gemêleerd garen dat de perfecte tinten voor deze stofjes had.)
En er past een Stilton Sisters boek in.
Wat wil je nog meer?
Misschien een gestreken tas, maar daar ontbreekt het de dames aan geduld voor.
Abonneren op:
Posts (Atom)