... rolletjes en klosjes

Niet alleen de jongste is in de ban van de washi. Ook de oudsten kijken uit naar de postbode (of de ophaal berichtjes die hij in de brievenbus achterlaat). Met het oog op het nieuwe schooljaar bestelde ik namelijk nog al wat. Maar niet bij één leverancier, zodat het uitpak-genot royaal verspreid is.
Als het loopt zoals ik wil, kunnen ze in het begin van de vakantie heerlijk dagen lang hun nieuwe agenda's versieren. Want die kant en klare, tja, daar heb ik niets mee (en ik heb nú nog invloed om ze te leren hun eigen smaak te vertrouwen).

Toch is er een klein probleem, waarvan ik niet weet of het nu tweeing-eigen is, of gewoon een dingetje van mijn dochters. Delen. 
Hoewel ze toch heel wat speelgoed gezamenlijk hebben gehad, vertikken ze het knutselspul te delen. Als het aan hen ligt koop ik alles in drievoud. Dure potloden, papieren, tapejes....
Het is niet genoeg om het in de huiskamer in een knutselkast te hebben. Nee, op de eigen kamer een gelijke voorraad is hun wens.
Qua schetsboeken en schriften is het logisch, maar ze willen (bijvoorbeeld) mijn oude aquarel potloden niet delen, maar alle drie een eigen set. Wat niet automatisch gaat gebeuren. Verwende apen zijn het!!
Van elke tapeje drie exemplaren te bestellen, daar beginnen we niet aan.

Vandaar dat ik blij was toen ik dit op het internet zag: samples van tape. Een halve of hele meter per dessin. Natuurlijk! Washi is her-plakbaar!! Eureka!
 

Washi tape met Egyptisch thema voor onze Dummie-De-Mummie fan

Bij ons allervriend de A.ction vond ik netjes met 12 houten klosjes - 5 van 50 mm en 7 van 28 mm. Perfect.
Hoewel op een plastic kaartje ook handig is om in de agenda mee te nemen naar school.  

 Het is even oefenen, maar als je de slag te pakken hebt gaat het perfect.

En de rest van de rol blijft lekker bij mij!

... turquoise

Gedurende een ruime twee weken slíep ik zo ongeveer op de basisschool en fotografeerde blogde dat het een lieve lust had. Lang leve het jaarlijkse cultuurproject.
In die tijd stond de naaimachine (uiteraard) stil.
Maar nu snort hij dat het een lieve lust is. Binnenkort zal ik de foto's van de kaartjes trekken en een en ander laten zien, maar nu eerst staat de kleur turquoise in het spotlight.

Met de jongste dochter ging ik rond de tafel met twee doodsaaie schrijfboeken en een stapel washi tapes. Dochterlief meldde mij dat ze het graag móói wilde maken, maar dat ze soms te veel deed, en dat het dan niet meer mooi was.
8 jaar en ze begint al een goed gevoel voor esthetiek te krijgen ;-)
Less is more is nog erg moeilijk, maar het vooraf nadenken over de te gebruiken kleurencombinatie (welke kleuren, in welke volgorde, waar) sloeg goed aan. 

Het werken met de tapejes ook. Met grote zorgvuldigheid luisterde ze, keek en deed....
Het is heerlijk eens met één kind te knutselen. Of in dit geval te laten knutselen, want mijn rol bleef vrijwel beperkt tot het aanreiken van de schaar en het doen van tips.

De brede tape deed ik, dat ging nog te stroef van de rol af voor haar handen, maar de rest is helemaal háár werk.

Nog een schutblad en de afscheidscadeautjes voor naar het buitenland vertrekkende klasgenootjes zijn klaar.