... wit en rood en zwart

Alexandra was wat minder bescheiden met de suiker. Zij had haar zinnen gezet op sushi, snoepsushi!

Voor ieder kind drie (!) marshallows met verschillende smaakjes, persoonlijk door haar in elkaar geknutseld.

Marshmallows met dropveters en zure staafjes

Marshmallows met (gesplitste) XL dropmatten, aardbeienveters en watermeloen staafjes

En marshmallows met aardbeienveters en visjes

Die visjes waren nog een heel gedoe: maar liefst drie supermarkten, een marktkraam en een groothandel liep ik er voor af, om uiteindelijk bij de A.ction te slagen. Wie had dat gedacht?
Daar lagen zowel Red.band als budgetmerk vissen, waarvan ik de merkvissen het mooiste vond glanzen. Missie geslaagd.
Als alternatief had ik gesuikerde perzikhartjes in gedachten, of delen van aardbeienmatjes.

Een geslaagde tractatie, waar ook de leraren graag van aten ;-)
En het fijnste? In groep zeven maakt Alexandra gewoon zélf 120 sushi's klaar.... tot ongenoegen van haar zussen die gráág wilden helpen.

... rood-oranje-geel-groen-blauw-paars

Deze weken hingen er wolken in het huis. Geen donderwolken of grijze wolken of roze wolken maar wolken vol suikerlucht van alle zakken snoepgoed die hier geopend werden.
De elfde verjaardag van de oudsten werd met royale hoeveelheden suiker gevierd.
Hun eigen keuze, en van hun juf ontving ik geen berichten over de overdosis zoetwaren waar groep 7 op getrakteerd werd.

Caroline hield het relatief bescheiden met een tractatie-met-wetenschappelijk tintje.
Een kilo jellybeans ging er in totaal doorheen, en een veertigtal reageerbuisjes.

Plus wat dozen, aluminiumfolie en snijmateriaal...

... grijs

Met enige regelmaat komen er hier pyjamabroeken vanonder de machine vandaan (en jawel, de dames zijn er wéér bijna uitgegroeid...), maar voor mij zelf zag ik dat het alweer zo'n twee jaar geleden was. Geen wonder dat mijn favoriete broek slijtage begon te vertonen.
In de stoffenwinkel vond ik een ideale tricot: een tikje dikker en met een aangename mix van stevig en stretch. Op het zelfkant stond het merk 'Qjutie'. Een onmogelijke spelling, maar het gaat om de stof, niet waar?

Het is afkomstig van een in Oss en Weesp gevestigd bedrijf, Quality Textiles genaamd.
De stof mag dan uit de kids collectie komen, het kon mij wel behagen. Grijs met allerlei gedekte tinten roept per slot van rekening geen 'Kinderen !'. Manlief zag er trouwens wel tandwielen in, ik zag het meer als winterse vlokken.

Maar goed, zo'n bank-hang-broek is natuurlijk zó in elkaar gezet!

En lekker dat hij zit!
Dat vroeg om een herhaling.

Ook dit motiefje is weer uit de kindercollectie!

 

 

 En dan moet ik nu echt afscheid nemen van mijn oude favoriet, die er naast de nieuwe opeens erg verkleurd en verwassen uitziet....

Stoffen: Qjutie Kids Collection, (Quality Textiles)
Winkel: Irene's Stoffen