... nog een tas

Tja, hoe gaat dat met tweelingen (en sowieso met meerdere kinderen) - je maakt wat voor de één en meteen begint een ander te piepen.
Natúúrlijk wilde Alexandra óók een andere gymtas. (Duh, hoe had ik kunnen verwachten dat zij dat níet zou willen....). En het mocht er net zo eentje zijn als Caroline had, maar ook anders.

Dat werd dus anders. Want de dames lijken wel op elkaar, maar hebben hun eigen voorkeuren.
Zo heeft Alexandra wat met rozen.....
En die lange hengsels vond ze maar niets, die schouderbanden moesten een stuk korter. En als we toch bezig waren, dan was die tas van haar zus wel erg diep. Dat mocht best wat kleiner.

Nu ken ik mijn dochters al langer dan vandaag en had dus bij het grote Zweedse-woonwarenhuis-dat-ook-stof-verkoopt gelijk met de stof voor Caroline's tas óók stof voor Alexandra meegenomen.
De Emmie Ros. En het was een schot in de (uhum) roos.

Ik volgde grofweg het plan van de kussenhoes-tas maar zat nog met de sluiting.
Aangezien ik geen (lang genoege) rits in huis had, en ik een use-what-you-have-bui had, bedacht ik een volkomen alternatief plan voor de sluiting. Een magneetje.
Maar waar haal je snel een magneetje vandaan?
Dat is eenvoudiger dan je denkt.
Je sloopt pardon 'onderzoekt' gewoon een notitieboekje-met-magneetsluiting van ons aller vriend, de A.ction.
En treft onder de kaften dan twee keurige ronde plaatjes aan.

Die speld je tussen de stoflagen

En voilà, het werkt ook nog:

Vervolgens pit je de stoflagen rond de magneetjes met de hand even door en de tas staat niet meer wagenwijd open.

Daarna maak je de bodem van de binnentas dicht en stik je de schouderbanden er aan.

Vervolgens wordt er nog in samenwerking met de ontvangende dochter een tasbengel (zo heten bij ons de tassenhangers) gemaakt, waarbij de eerste roosjes uit het Parelparadijspakket gebruikt worden.
(Volledig terzijde: de eerste strijkapplicaties uit het pakket  hebben hun weg al naar een spijkerbroek gevonden.)

 

 Zodat het eindresultaat nog net in de schemering op de foto kan worden gezet, vóórdat de gymspullen er in belanden.

Nee, die tweeling dames lijken zoooo veel op elkaar:

Daags hierna kwam er buur-visite met twee dochters van 10 en 8 jaar.
"Ohhhhh - wij willen ook zulke tassen...."
Laten we het er maar op houden dat nu al bekend is wat die dames voor hun verjaardagen (in augustus en december) wensen: een tas met model en stof naar keuze....