... tassen voor groep 6

Op het web zag ik een tas verschijnen in een allerliefst stofje dat ik prompt traceerde naar de webshop van Deborah: Cas & Nina.
Gesitueerd in België maar met zeer schappelijke verzendtarieven naar Nederland.

Het bleek een Timeless Treasures stofje te zijn genaamd Chickadees.
Gewoon té schattig voor woorden. Mijn handen jeukten om er mee aan de slag te gaan.

Gelukkig was Deborah supersnel met het verzenden zodat het snel op mijn werktafel belandde. (Uiteraard met de andere stofjes waar ik voor zwichtte. En nog een extra meetlint als verrassing er bij!)



Nu moet ik zeggen dat ik, hoewel ik de vogeltjes prachtig vond,  ik er toch geen tas van wilde hebben. Ik heb er een aantal in gebruik, én al stofjes gereserveerd voor een paar die ik nog voor me zelf wil maken, zodat ik vermoedde dat deze grotendeels ongebruikt zou blijven.

Maar het was wel een stofje dat he-le-maal bij juf Lisan past.
De oplossing: ik mag met een mooi stofje werken en juf krijgt een mooi geschenk. Een win-win situatie.

Vorig jaar zag ik bij Nathalie van Fynn een ontwerp langskomen dat me maar niet losliet: de tas met schuine hengsels. Eenvoud met een twist - dat beviel me wel.
Als basis nam ik het patroon van de "de tas met verzonken rits" uit zo geknipt! (deel 1) die ik hier al eens maakte, maar liet het voorvak weg en stoeide wat met de hengsels.

Het door- en vaststikken van de hengsels was een kunst op zich: ik volgde de hengsels van de zijkant naar boven. Stopte een aantal centimeters voor de bovenrand van de tas en keerde dan weer naar beneden.
Toen de hengsels op de buitenstof vast zaten stikte ik de losse gedeelten van de hengsels door.
Dit leek mij dé manier om geen dubbele stiksels op de tas te krijgen.

Detail van de hengsels aan de bovenkant van de tas.
Het onderste deel zet de hengsels aan de stof vast. Het bovenste deel van de stiksels in doorgestikt hengsel.

De binnenkant van de buitenstof na bevestiging van de hengsels.

Daarna was het verder in elkaar zetten van de rest van de tas een bekend verhaal.
Ik voegde nog een (bijna verborgen) zakje op de voering toe met een bandje van chickadees:

De grootste uitdaging lag in het synchroniseren van de tassenbanden aan de zijkanten:

En wat was ik blij met de Pfaff! Dit was wéér een goed test momentje.
Tel maar even mee wat er aan elkaar bevestigd moest worden: twee tassenhengsels van ieder vier lagen rode met witte stof en twee laagjes strijkvlieseline, en twee buitenstofjes mét vlieseline H640.
Dat is dus 10 lagen stof, 2 lagen H640 en 2 lagen normale vlieseline.
En dat met een reguliere naald die niet brak!
Dat had mijn oude machine niet gehaald.

Maar ik was alleszins tevreden over het resultaat.

 En juf Judith? Ook daar werd een geschikt (maar heel ander) stofje voor gevonden, zodat beide juffen verblijd worden met een handige tas.

Stoffen: Chickadees, Timeless Treasures, Cas & Nina.be
Rode katoen met witte stipjes, voorraadkast
Ecru/groen geruite stof, voorraadkast (1 euro, markt)
Tulpen stof, Butterfly Garden Tulips, Makower, voorraadkast / Stoffenkraam

pssst .... Deborah heeft op de Facebookpagina van Cas en Nina elke woensdag een actie!

... een maandje naaien op de nieuwe machine

Sinds de ingebruikname maakte(n) ik/we op de nieuwe Pfaff Select 4.2:
- 10 balletrokjes in velours de panne;
- 1 gevoerde iPad hoes in kunstleer;
- katoenen gordijntjes van een oude dekbedhoes voor een caravan op verzoek van een vriendin;
- 2 tassen van quiltkatoen met versteviging;
- 1 plooitas in medium canvas met versteviging;
- 1 etui in dikke katoen;
- 1 theemapje;
- 2 rokjes in dikke katoen;
- een gevoerde etui in kunstleer;
- een wikkelshirt in tricot;
en repareerde ik een broek, een jas en een rokje.


Volgens mij is de machine grondig ingewijd!
En natuurlijk volgen er nog behoorlijk wat blogs over de resultaten....

Ik ben in ieder geval superblij met deze machine.

... voor de stagaire

In de één-na-laatste schoolweek viel de laatste dag van juf Stella, de stagaire van groep 6.
En ook zij bleek een liefhebber van blauw te zijn.

Wat kan een nog-naar-school-gaande-juf altijd wel goed gebruiken? Een etui natuurlijk.
En een superstagaire is goud waard, zodat een keuze uit de stoffenkast snel gemaakt was:
gouden kunstleer en een blauw met gouden stofje.

 

Het zal vast in de smaak vallen!

... en de kick van het repareren

Ach ja, groep 4.... is een nogal uitbundige groep met woeste spelletjes.
En zo kan het komen dat de jongste dochter, die erg verknocht is aan dit jasje:

hiermee thuis kwam:

Niet iets waar mijn hart harder van gaat kloppen (tenzij irritatie meetelt?)
Een scheur van 6 centimeter in de buitenstof.

Wat te doen? Allereerst haalde ik de knoop aan de buitenzijde, en de knoop die er binnen in zat, vanaf.
Toen fatsoeneerde ik de randen en plakte vlieseline achter de scheur.
Dat zag er al beter uit.

Voor de stevigte naaide ik her niet met de hand, maar koos de tweede stap van het knoopsgatenprogramma: het trensje.

Niet onzichtbaar, maar wel stevig.

Uitermate tevreden overhandigde ik de jas aan dochter-lief, die erg opgelucht was.
En ik bedacht me dat ik eigenlijk wel een kick van een dergelijke reparatie krijg.
Natuurlijk is het makkelijker om de jas weg te gooien of in een hoek te laten belanden, maar dan moet ik op zoek naar een andere jas, krijg te maken met een bedroefd kind en doe aan kapitaal verspilling. Terwijl het per saldo maar een kwartiertje werk was.
Repareren is zo gek nog niet. Wat nou ook weer niet wil zeggen dat ze elke week met een dergelijke scheur aan moeten komen....

... theemapje voor de verjaardag van de juf

Uiteraard moest ook Caroline voor de juf aan de slag.
Maar je mag dan een tweeling zijn - dan ga je dus niet óók een etui voor de juf maken. Dat is namelijk niet leuk.
Nee, Caroline had een totaal ander idee. Juf is fan van thee, en een mapje om theezakjes mee te nemen leek haar het ideale cadeau.
(ik moedig de dames aan om zich in de ontvanger te verdiepen en een persoonlijk cadeautje te verzinnen in plaats iets wat ze zelf zouden willen ontvangen - dat is per slot van rekening het geheim van goede cadeautjes geven)

Een theemapje? En natuurlijk niet tè moeilijk qua uitvoering....
Ik liet het een paar dagen broeien en kladderde wat op een blaadje.

Aangezien deze juf van blauw houdt werden gepaste stofjes uitgezocht en geknipt.
En een stukje H640 voering

Lapjes op elkaar en stik het keergat niet dicht!

(op en boven de strijkplank zie je wat van mijn onderhanden projecten)

Uiteinden doorstikken met een siersteekje.

Keergat dichten, met de goede kanten op elkaar de uiteinden omvouwen en met de hand (graag piepkleine steekjes!) vastzetten.

Omkeren en met een steekje de vakken in tweëen delen.

Lintje toevoegen en klaar.

Meer werk dan een etui maar origineler en nét zo leuk.

... etui voor de verjaardag van juf

Het einde van het schooljaar mag misschien naderen, toch besloot één van de juffen van groep 6 haar verjaardag óók nog te vieren.
Njmmmm - ik was nét bezig met de uitvoering voor de einde-jaars cadeaus. Naar voren halen dan maar?
Ik gaf de dames de keuze: óf juf kreeg haar cadeau vervroegd, óf ze gingen zelf aan de slag....

Zo kwam het dat Alexandra met mij in de stoffenkast dook en voor de juf op de naaimachine aan de slag ging. ( Mag dat écht, écht op de nieuwe machine mama? ECHT? )

En tot haar eigen verbazing viel het maken van een gevoerde etui reuze mee...
Waarop ik haar influisterde dat dat natuurlijk allerlei mogelijkheden opent voor het nieuwe schooljaar.

Er in nog een bon, en klaar was het eerste cadeau.

... een geïmproviseerd kruidentuintje

Natuurlijk dromen we allemaal van een keuken met een raam boven de gootsteen met daarbij een grote vensterbank waar je een hele kruidentuin op kwijt kunt. De Engelse-Cottage-droom zal ik maar zeggen.
De realiteit is echter dat mijn keuken de vorm van een pijpenla heeft. Een raam op die plek zou uitzicht geven op de eettafel van de buren, wat toch niet helemaal de bedoeling is.
Het raampje naast de keukendeur is maar smal en de vensterbank moet óok nog andere dingen herbergen.
De tijm paste nog wel, en een klein potje dille ook nog, maar toen mijn marktgroentenman nog wat andere plantjes in de aanbieding had, zoals basilicum, bieslook en munt, toen was het overvol.
Wat te doen?

Met het mildere weer verplaats je gewoon alles naar buiten.
En eigenlijk is een rondslingerende vierkante afwasbak een prima oplossing.
Makkelijk verplaatsbaar voor wat extra zonlicht of schaduw, waterdicht en zó leeg of schoon te maken.

Een typisch gevalletje van UWYH.

... repareert (al weer)

Sommige werkjes lijken wel oneindig te zijn. Zoals het repareren van knieën in favoriete broeken.
Hoewel Alexandra dit maal wel een pracht van een scheur gevallen was.

Ze zocht een contrast-maar-toch-bijpassend lapje uit, wat ik verstevigde en op elkaar zigzagde.

Op aanwijzingen van de eigenaresse van de broek werkte ik één kant van het gat om en liet de andere kant rafelig. En naaide vervolgens met de hand de nieuwe lap achter het gat.

 Klaar voor de volgende val partij!