... meer kleurtjes....

De bic potloden kleurden prima, maar ik miste iets. Ik oefen niet graag veel druk uit bij het kleuren of schrijven, en deze tinten bleven toch wel erg licht.
Dus ging ik naar een winkel in tekenmaterialen. Wat een keuze! Maar wat is de goede keuze?
Ik ging weg met een aantal potloden van de Faber Castell Polychromos serie en de Derwent Coloursoft serie en merkte het effect direct. Wat een kleurafgifte! Wauw!
Na een aantal sessie was het duidelijk: deze sprekende kleuren smaakten naar meer. Helaas deed de prijs dat niet. Dat was meer een kwestie van slikken.
Gelukkig bestaat er dan nog altijd Marktplaats. Voor een (relatieve) habbekrats kocht ik een Derwent potloden rol met inhoud en ruimte voor wat uitbreiding. Opgelost zou je zeggen. Maar toen begon het gedonder.....

Zoiets dus

Caroline keek met argus ogen naar mijn potloden. Hele grote argus ogen.
Of ze ze eens mocht proberen. Ja zeker, en ik legde haar uit waarom ik deze gekocht had. Tijdens dat gesprek bleek dat zij het zelfde probleem had. Kleuren was niet leuk omdat de kleuren niet fel genoeg waren (en omdat ze van mijn geen viltstiften mag gebruiken - lang verhaal met de elementen linkshandig, vlekken, heel veel wassen en slordig met doppen). De moeders begrijpen al waarop dit uitdraait: nog meer potloden!
En omdat ik de dochters opvoed als kritische consumenten (waar ik vast nog wel spijt van ga krijgen) testte zij beide soorten uit.
Ik dacht nog "handig als ze gewoon mijn potloden leent", maar het mocht niet zo zijn. Madame besloot dat de Polychromos potloden nét wat lekkerder kleurden, maar wilde er wel een potlodenrol bij. Gelukkig besloot ze ook dat ze haar verjaardagsgeld daar aan wilde besteden, zodat ze nu een collectie heeft om ú tegen te zeggen.

Een volledig happy end?
Nee, want ik heb een twééling. Die niet altijd meteen hetzelfde wil, maar op de lange termijn vaak wel. Hoewel die termijn in dit geval niet zo gek lang was.
Na een tekensessie of twee verkondigde Alexandra dat ook zij goede potloden wenste. Maar niet de Polychromos, maar de Coloursoft. Natuurlijk, de één linksom, de ander rechtsom, die had ik van kilometers ver kunnen zien aankomen. En nee, ze wenste niet met míjn potloden mee te delen. Eigen bezit is blijkbaar een dingetje bij de dames.
 
Helaas had zij háár verjaardagsgeld bestemd voor het laten schieten van gaatjes (die haar zus vorig jaar wilde, ziet u de trend?), zodat haar budget een stuk kleiner was.
Inmiddels wist ik wel heel goed de beste koop op het internet te vinden, zodat zij het ongelofelijke geluk had dit set tegen een wel hele lage prijs te kunnen kopen. 

Welke les kan ik hier uit trekken? Moet ik gewoon geen eigen hobby spullen kopen of alles maar meteen in meervoud??????
En wacht, hoor ik daar de jongste? Iets over kleurpotloden??