... een Bling-Bling-Marie

Deze week bood weinig tijd voor creativiteit. Na de douchehoekrenovatie was het deze week tijd voor het leiden van een verhuizing. Niet mijn eigen, maar van vrienden die zelf al in het buitenland zijn, en van wie het huis nog 'even' leeggehaald, ingepakt en verzonden moest worden.
Gelukkig wel door internationale verhuizers, maar je bent toch druk met bespreken, catering (heel belangrijk!!), opruimen, de kringloop, grof vuil en andere dergelijke zaken.

Bij het tussendoor opruimen van oude kinderkleertjes in mijn eigen huis kwam ik dit projectje nog tegen.
Toen de oudsten een jaar of drie waren pimpte ik twee shirtjes met behulp van strijktransfers en opstrijkglitters tot een Marie-met-bling-strik-shirt.
Ook al passen ze allang niet meer, ze blijven leuk.
Misschien dat ik eens een grotere versie moet maken....

... een rozenjurk

Alexandra koos het stofje met de grote rozen zelf uit.
Zeg nou zelf - je bent zeven, dan wil je toch rose en rozen?
Ik ken minstens twee meisjes in haar klas die dat ook wel zouden willen.
Gelukkig voor mij is Caroline daar niet bij - zo wordt mij nog zo'n jurk bespaard. Want MIJN smaak is het niet.
Ik probeerde het met het tweede stofje nog een beetje in te tomen, maar ach, ze is er zo gelukkig mee...

... en de stoffenspektakel buit

Eindelijk kwam ik dan toch op een Stoffenspektakel.
Vandaag stond het in Heemskerk, en tussen alle bezigheden door kon ik nog net een 1,5 uurtje daar doorbrengen.

Dit was de buit:

Waarbij dit stofje natuurlijk het meeste opvalt:

Nu nog tijd vinden om iets te maken - wat niet eenvoudig is tussen een verbouwing, een huwelijk en een (coördinatie van een) verhuizing in.
Maar over een week of twee moet dat toch wel gaan lukken - of nee, dan is het meivakantie.....

... een heel klein jurkje

Aan de andere kant van de wereld is een klein Nederlands-Amerikaans meisje geboren.
Nederlands om dat haar Nederlandse ouders in December uit Nederland vertrokken en Amerikaans omdat ze daar geboren is (en dus automatisch die nationaliteit krijgt).

Voor deze nieuwe wereldburger maakte ik een lief klein tuniekje, maat 68 in de zachtste interlock tricot die er maar is.

 

Maakte voor het eerst een schoudersluiting.

Voegde - heel hip - nog een strikje toe in elastisch band (lekker om aan te plukken als je baby bent)

En omdat het de vorige keer helemaal mis ging (zie deze post) lette ik dit keer extra op.
Ik ben er ook trots op: deze keer klopt niet alleen alles, maar lopen zelfs de girafjes van het voor- op het achterpand door iets wat natuurlijk niemand in de praktijk opvalt

Helaas zit een modelfoto er deze keer niet in - de enveloppe ging gisteren op de post, dus is het nu afwachten wat zij (en haar moeder natuurlijk) er van vinden.

... een klein zomerjurkje

Klein, klein - wie is er hier klein?
Toevallig is het al (!) een maatje 110-116.
Natuurlijk kon ik geen jurkjes voor de oudsten maken, zonder voor de jongste iets te produceren.
En omdat ik overal op shirtjes strikjes zag, kreeg dit jurkje er ook één. (goed gecamoufleerd)

 

Volgens mij is hij goedgekeurd:

... tweelingjurkjes

Tja, wel het zelfde, maar niet exact gelijk ... dat is wat je wil met een identieke tweeling.

(Stof: Stenzo tricot, opruiming 3 euro de meter bij een filiaal van De Stoffenkraam)

Hoewel ze op dit moment weer niet identiek lijken...

... heeft een genant moment

Mijn Janome Memory Craft en ik, wij zijn niet altijd goede vrienden.
Begrijp me goed, het is een heerlijke machine waar ik nog niet een fractie van de mogelijkheden van gebruik, maar één dingetje gaat regelmatig fout. Eigenlijk is het niet eens een fout van de machine, maar van mij.
Ik begin namelijk te dicht aan de rand van de stof te naaien. En als je dan niet goed trekt aan de draden, dan duwt de naald de stof in het gat naar beneden. Als je dat los gepeuterd hebt, DENK je dat je verder kunt, maar dan begint de machine te bonken en maakt een noodstop....
Op die manier kreeg ik het al regelmatig voor elkaar de machine naar de reparateur te brengen.
Ik weet nu, dat dan het zwarte gedeelte rond het spoeltje (het spoelhuis?) uit de tijd staat en opnieuw afgesteld moet worden. En dat de machine een sterke voorkeur heeft voor Gutermann garen (verwend ding).

Maar goed, hij stond dus weer eens bij de reparateur.
Dinsdags kreeg ik een belletje dat hij klaar was.
Woensdags haalde ik 'm op.
Donderdags naaide ik twee tricotjurkjes - waarbij hij maar één keer midden in de zoom haperde.
(ja, ik had beterschap beloofd aan de twee vriendelijke heren die 'm afgesteld hadden).
Vrijdags naaide ik niets.
Zaterdagavond naaide ik een shirtje en verwisselde het garen. En .... (heel veel lelijke worden die ik voornamelijk denk) noodstop. Midden in het proeflapje.
Tot twee keer toe reeg ik de machine opnieuw in, twee keer noodstop.
Zelfs met de hand draaiend kreeg ik een noodstop.
Zondags baalde ik.
Maandags ging in naar de winkel. Met de woorden: "En daar is hij weer....".
De technische man bekijkt het lapje, rijgt de machine in (met mijn garen, dat ik ook gebruikte) en .... HIJ DOET HET!!!!
We hebben 'm nog tien minuten getest, ik heb 'm zelf ook nog maar eens ingeregen en hij bleef het doen.
Nee, niemand heeft hier een verklaring voor, maar genant was het wel.....

(Zijn naaimachines gevoelig voor aardstralen/wichelroede lopen/aura's???)

... heeft het druk

Niet met een textielprojectje, maar met een "douchehoekrenovatie".
Wegens lekkage moet onze (betegelde) douchehoek, vloer en de muren er om heen gestript, gedroogd, gepleisterd & betegeld worden.
Dat betekent heel veel ijverige mannen over de vloer, heel veel kopjes koffie en een speurtocht naar vervangende tegels. Want de tegels die we in 2006 gebruikten zijn nog wel leverbaar, maar 0,5 cm kleiner dan ze toen waren.....
En de 17 tegels die we over hadden, zijn helaas niet genoeg.

Hopelijk zijn we/ze met een week of twee klaar!

(en helaas is dit geen 1 april grap)