Om op de plank met voor mij bestemde stofjes ruimte te maken, knipte ik in een vlot tempo vier identieke wikkelshirts. Het patroon had ik al twee keer eerder gemaakt en beviel goed.
Bovendien waren het goedkope stofjes - ideaal om de lockmachine op te testen.
(bovenste twee: viscose tricot uit de Stoffenkraam, onderste twee: tricot a 3 euro p.m. van een eerder Stoffenspektakel)
Ik knipte alle onderdelen, bond ieder afzonderlijk shirt samen met rest-repen stof (handig voor teststukjes) en legde de stapel lekker in het zicht in de boekenkast op mijn werkkamer.
Maar toch - de weken renden voorbij en het stapeltje lag er nog steeds.
Ik zette de (nieuw-oude) lockmachine op het werkblad en ging aan de slag.... met als gevolg dat de drie donkere shirts bijna klaar zijn. Bijna, want de onder- en mouwzomen wil ik nog even op de naaimachine doen, net als het doorstikken van het beleg.
Maar wat ging dat rap!
De dochters kwamen thuis met lapjes stof (buitgemaakt tijdens een stoffenknutsel op school), en die heb ik ook al gelockt, waarbij ik mooi het maken van hoeken kon oefenen. (handig toch!)
Zojuist heb ik voor het eerst het garen in de lockmachine gewisseld, om aan het vierde shirt te kunnen beginnen. Weliswaar met de (lichtelijk valsspelende) "knoop de nieuwe draad aan de oude draad- methode", maar het werkt. Zo heb ik al ontdekt dat de knoopjes in de onderdraden zonder problemen machinaal doorgehaald kunnen worden, maar dat de bovendraden vlak voor de naalden moeten worden doorgeknipt om door de ogen te kunnen worden gehaald.
Eigenlijk gaat het vooralsnog zeer voorspoedig, die lockmachine.
Klinkt als lekker productief, ik ben benieuwd naar je shirts!
BeantwoordenVerwijderen