Hoewel ik natuurlijk best al een en ander zou kunnen knippen, maar ook daar lijk ik maar niet aan toe te kunnen komen. Wat wel lukte was een project dat buiten mijn comfort-zone ligt: een groentetuintje.
Anders dan mijn moeder ben ik niet gezegend met groene vingers.
Planten moeten bij mij zorgvuldige verwaarlozing - gecombineerd met perioden van overvloed - zien te overleven. Een leefklimaat voor die-hards, zeg maar. Het record staat dusverre op naam van een Dracaena Marginata die op mijn tienerkamer begon en nu boven mij uitsteekt. Maar dan heb je het ook over een survivor.
Het idee om een groentetuintje te beginnen is dan ook gewaagd.
Het ìs dat er (wegens omstandigheden buiten mij om) ruimte in de zonnige voortuin was omdat de heg aan zijn einde was gekomen (kale stukken, bruin blad - gevalletje terminaal).
En de supermarkt een spaaractie met zaadjes, kweekkasjes en tuinzakken had.
Onder toeziend oog van de dochters werd één en ander op de vensterbank opgekweekt, om vervolgens de grond in te gaan. Ook zaaiden we nog wat in de koude grond en kregen we een pompoenplantje van een buurman-met-groene-vingers-en-te-veel-stekken.
Overgeorganiseerd maakte ik meteen een tekeningetje van wat waar stond.
 | ||
| Bosuitjes, boontjes, pruimtomaten en kerstomaten |
 | ||
| Courgette en pompoen |
 | |
| Lathyrus, lupines, zinnia's en zonnebloemen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten