... Best wel gekke groente 7

Het is best wel lang geleden dat ik een 'best wel gekke groente' bij de kraam op de markt tegenkwam.
Op de een of andere manier kende steeds alles wat op de kraam lag.
Maar deze week moest ik toch echt even vragen wát er in de zak lag:

(Niet letten op de verschrompelde blaadjes, die moesten nog er uit gesorteerd worden)
Ik had echt géén idee.

In een bosje, met worteltjes er aan? Geen spinazie of radijs...

Blaadjes met een best wel lange steel?

Het waren RAAPSTEELTJES.
Ahhh. Wel van gehoord, maar nooit gegeten.
Wat te doen? Volgens de groenteboer was het een prima stamppotje. Maar daar hou ik eigenlijk niet zou van. Wat zei mevrouw Simonsz?

Ieuwww, tot snotgekookte groente.... Nee, niet doen.

Ik deed wat elke hedendaagse kok doet met bladgroente: roerbakken!
Als je dat met verse spinazie kunt, dan kan dat met raapstelen ook.
Zo gezegd, zo gedaan:

Ik vertelde het kritische testpanel aan tafel niet wat ik serveerde (ook manlief herkende het niet) en noteerde ondertussen:
"Smaakt een beetje naar spinazie, mama". "Het smaakt best wel bekend".  "Mag nog wel een keer."
Alexandra bedacht dat het misschien wel goed met pijnboompitten zou smaken.
Gaan we een volgende keer proberen!
Alleen de jongste was (moe van gymmen en ander gedoe) niet in voor een nieuwe smaak en keurde het af.

Ach, je kunt ze niet allemaal tegelijk tevredenstellen.
Wat ons betreft zijn de raapstelen een blijvertje!