... een mislukking

Een mislukking, een prul, een verschrikkelijk experiment.....
Of moet ik het positief brengen en zeggen dat ik er een nacht-shirt bij heb?

Het begon met een poging buiten mijn comfort-zone te treden. Die zone heet 'effen'.
Ik heb een hele sterke voorkeur voor effen of héél klassiek zoals een paisleymotiefje.
Echt, op het saaie af.
En dan gecombineerd met aarde tinten: donkergroen, donkerbruin, rood - enfin het is wel duidelijk.
Af en toe krijg ik er zelf ook genoeg van.
Met al die kinderkleding was ik al op de goede weg - ik heb het afgelopen jaar toch heel wat dessins gekocht. Maar niet voor me zelf.

En toen kwam ik een stofje tegen: witte achtergrond, vlinders in bruin/zwart tinten en lekker soepel.
En ik dacht: mmm-ja.

Ik maakte er een luchtig wijd shirt van en dacht:  "Ahhhhhh NEEEEEE !!!! Nooit van z'n leven trek ik dat op straat aan."
Niets hielp, niet het verkorten van de mouwen, een v-hals, een rimpeltje...... het wordt het gewoon niet.
Ik heb voor mijn gevoel te veel rondingen (en dan met name daar boven) voor een dergelijk motief.


Met veel moeite (en discipline) legde ik de zomen in de mouwen en werkte de hals verder af.
Op naar de nacht-shirt-stapel (wel lekker lang - dat wel).

Mijn enige troost is dat ik niet de enige in blogland ben die de plank wel eens helemaal misslaat.

... pimpt gymschoenen

Het begon toen de oudsten naar school gingen: in de kleuterklassen werden alle gymschoentjes in een kist gedaan zodat vóór het gymmen de schoenen eerst uitgezocht moesten worden.

Dat ging tegen mijn over-georganiseerde natuur in. Als de juf het op die manier wilde doen, dan moest ze dat zelf weten, maar de schoenen van míjn kinderen zouden goed herkenbaar zijn..... (uiterst eigenwijze mama dus).

De dames vonden het prachtig, en bij iedere maat groter moesten de schoenen weer versierd worden.

(maat 29 met aardbeien en hartjes, 30 met hello kitty applicaties, 31 met taartjes- en aardbeienband, 32 met gouden kroontjes - wat zal ik zeggen, ik heb lange kinderen met grote voeten...).



Inmiddels hebben Caroline en Alexandra een eigen gymtas waarin de schoenen zitten.
Maar de gewoonte om de schoenen te versieren - die laten ze natuurlijk niet meer los.

En ook dit jaar hebben ze nieuwe gympjes nodig - maat 34 deze keer.
Het verschil met voorgaande jaren is echter dat ze groot genoeg zijn om er zelf aan mee te werken.....

En wel met een flesje uit deze serie:

Tulip 3D fabric paint, glitter Gold (gekocht bij een goedvoorziene hobbyzaak in de stad).

Het lijkt een beetje melkachtige substantie met wat glitters er in als het nat is, maar na 24 uur drogen glimt en glittert het je tegemoet - precies goed dus voor 7-jarige (en oudere) ekstertjes.

Dit zijn de uiteindelijke resultaten:

En nu gymmen maar!!

... kindernaaiwerkjes III

Alexandra koos een stofje uit waar ik van dacht - wat moet ze ermee.
Maar gelukkig had ze er zelf een goed plan mee: het was langwerpig, dus moest het een shawltje worden.

Uit mama's voorraad kwam nog wat biasband.
Ik hielp haar spelden en toen mocht ze het zelf rijgen (dat leek mij gezonder voor de naaimachine).

De naaimachine kwam er aan te pas:

En voilà, er liep een stewardess rond.

(en laat nu 's middags tijdens het buitenspelen net de directrice van de basisschool langslopen: instant bewonderend publiek voor haar creatie!)

... glitterklei

Ook voor een vierjarige moeten er leuke werkjes zijn in de vakantie.
Terwijl ik de zevenjarigen in de tuin zette met een schilderen-op-nummers-kunstwerk, pakte ik deze benodigdheden voor een kleuter-knutsel:

Uiteraard hebben wij vele kleuren klei in huis - Madeleine gek op kleien, en krijgt elke verjaardag wel een set. De glitters zijn afkomstig van de A.ction en kostten volgens mijn geheugen een luttele 0,98.

Eigenlijk is het doodsimpel: men kiest de kleur en matching glitter en kneden maar.

En herhaal naar behoefte - zelfs de goudkleurige klei (uit een 20-kleuren pakket) moest er aan geloven:

 

Wie trouwens echt helemaal from scratch wil beginnen: op deze blog staat een recept voor het maken van speelklei-met-glitters, dat mij inspireerde tot deze versie (want waarom moeilijk doen als je de klei toch al in huis hebt).

... Hermès clutch Jigé (tip)

Wat zag ik toen ik snel-snel gisteravond in de bibliotheek de nieuwe Knip doorbladerde? (die eigenlijk nog niet beschikbaar was, maar ik op een stapeltje achter de balie ontwaarde)
Een artikeltje met een link naar een te maken clutch / clasp van Hermès genaamd Jigé.

Collie Collie noemt hem ook in haar maandelijkse recensie en van haar blog leen ik deze foto even (had gisteren geen fotografeermateriaal bij me):

Deze morgen probeerde ik het. En het werkt!!!
Alleen is het niet alleen het blanco patroon voor een stoffen tasje, maar 6 (!) pdf's met verschillende dessins die je kunt uitprinten en aan elkaar zetten.

Er is zelfs een olifanten clutch! Daar zal Caroline heel blij mee zijn.
Dus ik denk .... uitprinten op transferpapier en op een stofje afdrukken?

Enfin, dit zijn de schermen, zodat de 'route' op de website wat duidelijke wordt;

www.hermes.com :

Kies het rechtermannetje (Travel the world of Hermès) en kom hier uit:

Klik op "I want it, I'll have it" - midden bovenste rij, en zie daar:

Om te downloaden kies het gewenste ontwerp (of de blanco links onderaan) en klik op "I want it".

En dat is het.

Mijn favorieten zijn deze met vogeltjes, de olifanten-versie en natuurlijk de blanco.

Dit zijn foto's van de patronen van mijn favorieten.
Wie ze kopieert/opslaat en op A-4 uitdraait komt ook in de buurt van de downloads (hoewel ik dat niet heb uitgetest, en geen garantie op de kwaliteit geef).

... een glitter Aurora

Of het komt doordat Alexandra en Aurora allebei met een A beginnen - ik weet het niet, maar Aurora is Alexandra's favoriete prinses. Ze laat alle anderen mijlenver achter zich.
Dus toen ik Alexandra toezegde om voor haar ook een glitter shirt te maken (zoals Caroline's Mary Poppins shirt) wist ik al wie (of wat?)  het onderwerp zou zijn.

De onderhandelingen waren stevig: zìj wilde het zo snel mogelijk aan, en ík had een lange-mouw shirt in gedachten bij een winters rokje....
En er moest natuurlijk een geschikt silhouette gevonden worden....

Enfin, volgens mij hebben we alletwee gewonnen.

(Gelukkig zat er een bubblegum roze vel glitter in voor het witte shirt en een fuchsia-roze/licht paarsig vel voor het donkere.....)

... uit de/een oude doos....

De oudsten zijn deze vakantie druk in de weer met de stoffen poppen die zij voor hun tweede verjaardag kregen... en daar jaren niets mee deden... zodat Madeleine in plaats van een stoffen pop een babypop kreeg. Je leert per slot van rekening van je ervaringen, niet waar?

Maar wat hoor ik nu: "Ik wil ook een stoffen pop, mama, waarom heb ik geen stoffen pop....."

Ik groef eens in mijn geheugen en bedacht me dat ik lang, lang geleden in mijn begin-tienerjaren eens een pop maakte. Eén naar het model van Liselotte, míjn lappenpop die mijn moeder voor me maakte.
Op naar de zolder, waar ik een jaar geleden Liselotte met haar kleertjes tegenkwam.
En ja hoor, daar lag mijn eigen creatie ook nog. Compleet met destijds gehaakte kleertjes....

En laat ze nou precies dezelfde maat hebben als de stoffen poppen van de oudsten.

Zo weet je maar nooit voor wie je iets maakt!

... een grote-dames-dagje

In de vakanties gaan de dames vaak één voor één naar mijn moeder.
Een dagje exclusieve oma-aandacht, dat is ook belangrijk.
Terwijl Madeleine een heerlijk knutseldagje-met-'s-avonds-pannenkoeken-eten bij oma had,
nam ik de oudsten mee naar het museum.

Het Frans Hals museum om precies te zijn.

Daar volgenden zij beiden een speurtocht met oude meesters,

Stonden vol bewondering bij het poppenhuis van Sara Rothé

Vonden ook de moderne kunst in het museumcafé niet te versmaden

Gingen huppelend door de gangen van zaal naar zaal (tot groot vermaak van de supposten - het was niet druk), en voelden zich er helemaal thuis:

In dezelfde straat zit ook een quiltwinkel.
En tijdens het passeren hoorde ik in koor "Mama, mogen we daar naar binnen?".
En binnen hoorde ik: "Mama, mogen wij een naaiboek?" terwijl zij zich direct meester maakten van een Hello Kitty borduurpatronen boek. Toen ik er op wees dat dat borduren was, werd direct het volgende boek gegrepen: "Mogen we deze dan?" (bij engelstalige quiltinstructies, tsjk).
Na een veto mijnerzijds gingen ze verder: "Mama, mogen wij een stofje?"
Sinds de dames naaidozen hebben, zijn zij doordrongen van het idee van 'stofjes hebben'.
Ik moet zeggen, ze hebben smaak, maar wel een dure. Alle aangewezen Fat Quarters liepen in de richting van de 5 euro.
Gelukkig hadden ze ook een 1 euro lapjes mand.

Na een keuze eruit mochten ze van de lieve dames achter de balie ook nog een lapje uitkiezen uit de cadeaumand....  Ze vonden zulke naai-enthousiaste jonge meisjes zo ontzettend schattig!
De meisjes hebben de tweelingtruc geperfectioneerd - weinig dames zijn bestand tegen twee paar opgeheven glimmende gezichtjes die echt heel enthousiast over alles in de winkel zijn.... (tot en met de garenklosjes aan toe - en het is nog gemeend ook!)
Stralend gingen Caroline en Alexandra de winkel uit.
Volgens mij willen ze gráág nog een keer.... (maar bij gelduitgeveninstoffenwinkels heb ik echt geen hulp nodig).

... gaat naar de markt

Ook dat hoort bij de vakantie: met mama naar de donderdagmarkt.
Niet dat dat elke week gebeurt, maar als het gebeurt, is het een feestje.
De dames rennen van kraam tot kraam (het is een 'straat'markt - een woonstraat is afgesloten voor verkeer en de kramen staan in een lange rij op de rijbaan) en zijn enthousiast over al het eten.

Bij de groente-en fruitkraam kochten we:
- 3 dozen aardbeien

- kiwi's
- wilde perzikken (op speciaal verzoek van alle dames)
- watermeloen

- frambozen
- mandarijnen en
- een zak paprika's met daarin een paarse paprika

Bij de kaasboer twee ons oude leidse (aka komijnenkaas)

Bij de broodkraam krokante verse broodjes en Madeleine's lievelingskoekjes: Paleiskoekjes
hoe kan het ook anders met zo'n naam

En bij de fourniturenkraam nog een stukje plakvlieseline.

Ondertussen kwamen we minimaal twee bekenden tegen, zodat het een welbestede ochtend was.

... een armband

Sieraden - ik heb er een haat-liefde verhouding mee.
De ekster in mij vind ze prachtig en heeft ze graag, maar mijn praktische kant vindt ze maar lastig.
Per saldo neem ik dus bijna nooit de tijd om in de sieraden-la te duiken en mij zelf te versieren.

Toch maakte ik deze bedelarmband voor mezelf

om vervolgens op een verjaardag te constateren dat 80% van de aanwezige vrouwen een volle schakel/bedel/pandora armband om hadden. Ik moest er wel om lachen.

Hij is groen, dus heb ik genoeg combinaties er voor - nu er alleen nog aan denken om hem ook daadwerkelijk om te doen..... (en anders willen de dames zich er graag over ontfermen)

- Om welke pols dragen jullie een dergelijke armband? Ik ben rechts, en draag links mijn horloge.
Links zit hij dus om mijn horloge heen, en rechts in de weg bij typen, schrijven en dergelijke...-

... kindernaaiwerkjes II

Caroline had een ambitieuze knuffel ontworpen.
Eigenlijk veel te groot om met de hand te naaien (als je net begint).
Ze was na het eerste stukje dan ook niet te motiveren....

Na maanden stilstand ging ik overstag: ze mocht op de naaimachine.

Eerst natuurlijk even oefenen op een lapje

Dat is best spannend, zo voor de eerste keer.
Maar al snel stikte ze allerlei vormen.


Zodat het echte project onder de machine mocht

Met een beetje hulp bij het hoofd en de voeten werd dit het:

Nu nog kijken of ze er nog knoopjes en.of lintjes op wil maken.

Ondertussen had Alexandra natuurlijk met Argus ogen toegekeken.

Haar zus mocht op de naaimachine!!!! 

Ik kon er dus niet onderuit om nog een lesje naaimachine-naaien te geven.

En als een volleerd naaister kroop madame er achter:

En besloot om maar meteen van haar oefenlapje een kunstwerk te maken.

Nadat er per toeval een huis-vormig stiksel ontstond, moest zij persé eerst een deur, en daarna een raam toevoegen.

(stikken, stoppen, naald in de stof, voet omhoog, draaien, voet omlaag, stikken, stoppen etc... uitstekende oefening).

Met dit resultaat:

Ik heb het idee dat ik binnenkort mijn Janome met hand en tand moet gaan verdedigen......