Een mislukking, een prul, een verschrikkelijk experiment.....
Of moet ik het positief brengen en zeggen dat ik er een nacht-shirt bij heb?
Het begon met een poging buiten mijn comfort-zone te treden. Die zone heet 'effen'.
Ik heb een hele sterke voorkeur voor effen of héél klassiek zoals een paisleymotiefje.
Echt, op het saaie af.
En dan gecombineerd met aarde tinten: donkergroen, donkerbruin, rood - enfin het is wel duidelijk.
Af en toe krijg ik er zelf ook genoeg van.
Met al die kinderkleding was ik al op de goede weg - ik heb het afgelopen jaar toch heel wat dessins gekocht. Maar niet voor me zelf.
En toen kwam ik een stofje tegen: witte achtergrond, vlinders in bruin/zwart tinten en lekker soepel.
En ik dacht: mmm-ja.
Ik maakte er een luchtig wijd shirt van en dacht: "Ahhhhhh NEEEEEE !!!! Nooit van z'n leven trek ik dat op straat aan."
Niets hielp, niet het verkorten van de mouwen, een v-hals, een rimpeltje...... het wordt het gewoon niet.
Ik heb voor mijn gevoel te veel rondingen (en dan met name daar boven) voor een dergelijk motief.
Met veel moeite (en discipline) legde ik de zomen in de mouwen en werkte de hals verder af.
Op naar de nacht-shirt-stapel (wel lekker lang - dat wel).
Mijn enige troost is dat ik niet de enige in blogland ben die de plank wel eens helemaal misslaat.
:-)
BeantwoordenVerwijderenben je zeker dan het niet mooi is, want op de kapstok ziet het er anders goed uit hoor?
Ik geef toe, zo lijkt het nog wel wat.
VerwijderenMaar met mezelf er in - nee. Of het is dat ik me gewoon niet lekker voel in zo'n dessin.
'T is wennen, zo'n niet klassiek stofje...
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen