... de verbouwing - 2 Opbouwen

+

=

Of te wel:

Groene vloerbedekking uit de jaren '70, behang uit de jaren '80....

Helaas niet makkelijk overschilderbaar - na twee lagen zag je nog groene vlekken!

Na het eerste timmer- en verfwerk lijkt het al heel wat

Streepjesbehang na een laag glasvezelbehang.... nog goed te zien!

... en de onbekende Sinterklaasliedjes 2

Nu de goedheiligman in het land is, moet hij er natuurlijk presentabel uitzien.

En die zorg komt op de schouders van Zwarte Piet terecht (is hij een mantelzorger??).

Vooral die glanzende, golvende baard schijnt een probleem te zijn....

 

... troostzakjes

Vorige week woensdag hoorde ik een moeder van een klasgenootje in de H.ema vragen naar stoffen zakjes. Die ze daar (uiteraard) niet hebben. Ook losse koffertjes hadden ze niet.
Tijdens ons gesprek daarna hoorde ik de reden: ze wilde zo graag troostzakjes hebben voor haar kinderen, aangezien opa morgen begraven werd....

Volgens mij weet iedereen in naai-blogland wat je dan doet.
Je zet je plannen voor die ochtend opzij, duikt in de reststofjes stapel, pakt de naaimachine en hebt om 12:20 op het schoolplein een pakketje voor haar..... twee zakjes van de knuffeligste zachte stof die je had liggen.

Ja toch?

(Het was een schot in de roos - de zakjes worden overal mee naar toe genomen.)

... de verbouwing - 1 De Sloop

Eindelijk zijn de kamers van de oudste dames opgeleverd en - belangrijker - zijn de foto's georganiseerd. Tijd voor een make-over serietje....

Zo begonnen we:

Dakkapel anno 1937

Interieur anno pakweg eind jaren '70 

Anno 2012:

DE SLOOP

We wisten het wel, maar tijdens de sloop viel goed te zien hoe de wanden in de jaren '30 werden gebouwd.
Het dak bestond uit balken en planken, een dun laagje kurk (isolatie!!) en zink....
Prachtig vakwerk, maar tegenwoordig is het toch wat warmer onder de daken.

... Feestweek!!!

En waar hielden wij ons deze week zo al mee bezig?
Dat was heel wat.....

Vorige week zaterdag gingen de oudste dames naar hun nieuwe kamers (waarvan de foto's momenteel op een voor mij onbereikbare plek op de server staan.... grr) en zwelgden zaterdag in hun alleen-zijn.
Zondag verdeelden zij hun gezamenlijke kledingkast - en dan krijg jij de roze maillots en ik de rode.....
Maandag, dinsdag, woensdag gingen zij gewoon naar school terwijl mama taarten bestelde, feestjes voorbereidde en inkopen deed. En insloeg voor Pietenochtend op school (want dat gaat gewoon door hè).

Donderdag was het jongste kind jarig. Zij werd wakker gezongen door haar zussen, opende pakjes (Ja!!! Rainbow Dash!!! En een Tinkerbell jurk!!!) tracteerde op school, stond daar te stralen en ontving enige volwassen gasten.

 

Donderdag avond moest één zus nog 'even' voor de derde keer voorzwemmen of ze nu wel of niet mocht afzwemmen.....

Vrijdag stond in het teken van het PietenPartijtje van de jarige (dan hebben we het maar meteen gehad).
Zes stuiterende (bijna) vijfjarige hulppietjes in huis....
We gooiden pakjes in de schoorsteen, liepen gek met een theelepeltje met daarop een pepernoot, speelden zoek-de-sint, zongen liedjes, aten poffertjes, speelden ezeltje prik, pietenstoelendans en dansten de PepernotenSamba. Kortom: het was héérlijk.
De jarige glunderde tussen haar twee mannen (en ja, ze zijn bijna even oud - vlnr: over een week 5, net een dag 5 en een maand 5).

Vermoeid stuurden we de kinderen vrijdag vroeg naar bed.

Zaterdag stond NIET in het teken van de jarige (hoera!).
Om 7:45 traden wij aan in het zwembad, alwaar het diploma B in duplo behaald werd.

En behaalde het gaat-ze-nu-wel-of-niet-afzwemmende kind de extra prijs voor de langste onderwaterafstand: een megagrootstuk taart.

Wat zij voor de helft door haar tweelingzus liet opeten - die vervolgens gefeliciteerd werd met het behalen van het record... tja-het blijft moeilijk zo'n tweeling.
Na nòg meer taart thuis volgde de volgende afspraak:

Dat is wel erg spannend - hoe lief de Sint ook is. (stokstijf staan ze te friemelen...)

Gelukkig zijn er nog altijd de Pieten:

En was het speelparadijs voor de hele middag hun terrein - inclusief schminktafel.

Om tot slot wéér een cadeautje te krijgen.

En vandaag? Vandaag komt de laatste visite, zodat we eindelijk deze taart kunnen aansnijden:

Hoewel er ook een Belle taart in huis is.....

Wat ben ik blij als ze maandag weer gewoon op school zitten! Zouden ze wakker kunnen worden?

... een rokje met olifanten

Ook dit rokje hangt alweer een tijdje in de kledingkast - sinds dit weekend zelfs in de nieuwe kledingkast, in de nieuwe slaapkamer! Operatie Zolderverbouwing is bijna afgerond (na de feesten volgt Operatie Mama-Pikt-De-Vrijgekomen-Kamer-Als-Studeer/Naaikamer-In).
Deze post stond nog steeds in concept (ik schaam mij diep....)

Sinds dit voorjaar staart dit babyrib stofje me al aan.
Gekocht via Etsy in wat hier in huis 'far-far-away' heet. (Als verzamelnaam voor alle pakjes die via Ebay en Etsy uit China/HongKong/Maleisie komen).
Echt een stofje voor Caroline - ze zal me zelfs het roze in het motiefje vergeven als ze ziet dat het olifanten zijn.

En omdat dit rokje zo'n succes was, dacht ik het even te herhalen.
Maar dan moet je wel blijven opletten, en net per ongeluk de cirkel-rok variant knippen.
Ik snap nog steeds niet hoe ik dat kon laten gebeuren, maar ik ontdekte het pas toen alle delen geknipt waren.... oeps.

Dat dat een probleem was, merkte ik pas bij het afwerken met het satijn-biasband.
Dat had ik ingekocht op het plooirokje, en op 30 cm van het einde was het dus op!!!
Tandenknarsend ging ik de volgende dag naar de fourniturenzaak om het dan toch af te kunnen maken....

En nu een demonstratie hoe goed het rokje zwiert - helaas was de Nikon vol en moest ik mij met een kleiner toestel behelpen....

maar het zwiert wel!

... en de onbekende Sinterklaasliedjes

Noem het Retro, Nostalgie of Jeugdsentiment - de sintliedjes uit mijn jeugd borrelen toch echt elk jaar weer op uit mijn geheugen. Inclusief de toch wel erg leuke lay-out.

Nu de Goedheiligman toch echt onderweg is vanuit het verre, verre Spanje, een toepasselijk lied van de single "Nieuwe Sinterklaasliedjes" .

... bouwmarkt korting !?

Af en toe kijk ik graag naar een aflevering over de couponnenknippende dames (en enkele heer) in Amerika.
't Is maar goed dat we dat hier niet hebben - het zou te verleidelijk zijn voor iemand met een over-organisatie-gen.
Bovendien heb ik het idee dat het geen goed zakendoen is: iemand moet die (bijna) gratis producten toch betalen.

Desalniettemin ben ik wel een koopjesjager. Zeker bij grotere projecten zoals een verbouwing.
Netjes hou ik bij hoeveel we daadwerkelijk uitgegeven hebben ten opzichte van het bedrag dat we zonder klantenpassen-emailbonnen-kortingsacties kwijt zouden zijn.
Maar soms, soms snap ik er echt helemaal niets meer van.....

In de kinderkamers legden we (=de man des huizes) het goedkoopste G.ammalaminaat en kochten dat al met korting ten tijde van een actie week.
Voor de vrijgekomen kamer hadden we nog een paar pakken nodig en ik zag dat er tot 11 november een laminaat actie was. Dus plande ik de aankoop in die week in.
Vorige week maandag kregen we per email een uit-te-printen kortingsbon en die dinsdag ontving ik bij de aanschaf van een paar jashaakjes nog een korting-in-het-weekend bon.
Zodat het kortingsoverzicht op de aankoopbon luidde:
- 25% laminaatkortingsactie over het laminaatbedrag;
- 20% emailkorting over het laminaatbedrag;
- 15% weekendklantenkaartkorting over het bedrag dat resteerde na aftrek van de voorgaande kortingen.

In harde cijfers: originele prijs 86,85, daadwerkelijk betaald: 44,27.
En natuurlijk kregen we er óók nog een lego-setje bij, èn een bon voor 1 euro korting op de volgende aankoop....

Soms snap ik er echt helemaal niets meer van de bedrijfsvoering van dit soort bedrijven.

... draait door ...

Thuis hadden wij vroeger een Decca-singletje met 'Nieuwe Sinterklaasliedjes' (anno 1960?).
Zo één met teksten die niemand anders kent, maar die in de familie tot gevleugelde uitdrukkingen zijn geworden. Zo kijkt bij ons niemand op als je van de nieuwe badkamer (zeg maar badzaal) van je moeder zegt dat je er in kunt rolschaatsen.

Enfin, in het lied dat ik vandaag in mijn hoofd heb, klaagt de Goedheiligman eerst dat het veel te dwaas is, dat zijn paleis veel te vol is, en vervolgens dat het (na december) veel te leeg is.
Persoonlijk bevindt ik mij in de eerste fase.
Niet alleen staat het huis vol met dozen (u weet wel, de zolderverbouwing), maar ook struikel ik over de al-dan-niet-geheime cadeautjes.
U moet weten dat wij eind november niet alleen een jarige hebben, maar dat de dag na de jarige School het bestaat om rapporten uit te delen (cadeautje!) en de dag daarna er één, danwel twee kinderen afzwemmen (cadeautje!). Dit alles gelardeerd met schoenzetten en culminerend op pakjesavond (en dan zwijgen we nog over mijn verjaardag luttele dagen nà pakjesavond).
Voor het gemak staan er dus op mijn slaapkamer dozen en tassen. Nog net niet gelabeld, maar in mijn hoofd dragen ze de etiketten: Schoencadeautjes, Voorbereidingen Partijtje, Schooltractatiebenodigdheden, Cadeautjes Voor De Volwassenen (de kindercadeaus staan op de vliering) etc.
Zelfs in de kledingkast van de oudsten liggen cadeautjes - hun cadeautjes voor hun kleine zusje.

En dan wordt ik dus een beetje narrig als ik de *** Donald Duck Mini-Pockets die ik vorige week heb gekocht niet meer kan vinden......

Nee, ik voel he-le-maal met de Sint mee:

... loopt Sint Maarten

Gelukkig was er dit jaar toch minstens één project dat me door school uit handen werd genomen: het maken van de lampionnen. (niet dat dat per saldo werkbesparing opleverde - vanmorgen bleef ik plakken op school en bereidde ik met de mede-klassemoeder 29 tovenaarshoeden voor....)
Hier wordt er uitgebreid langs de huizen gelopen (geen georganiseerde optocht), dus maken alle kinderen op de basisscholen lampionnen.

Madeleine had er zin in! Ze stond vooraan en overstemde regelmatig haar grote zussen.
De hit van de avond was Lampionnenrij. Mij voor dit jaar niet bekend, maar op school ingestudeerd door de jongste. Het is zo vaak gezongen dat de oudsten hun handen voor de oren slaan bij het eerste woord... wat Madeleine niet weerhoudt het heel vaak te zingen...

Na een drie kwartier dropten we Madeleine thuis bij papa om te helpen: de deur openen en snoep uitdelen is óók leuk. De oudsten gingen nog even wat langer door en bezochten nog wat huizen van omwonende klasgenootjes.
Misschien is het leukste nog wel dat je iedereen op straat tegenkomt!

En de buit? Die viel niet tegen.
Na het uitfilteren van chips, mandarijnen, pepernoten, koekjes én zes persoonlijke favorieten van ieder, is dit wat er in de (twee!) snoeptrommels verdwijnt.

En aangezien het geen heel echte snoeperds zijn, ging vorig jaar het laatste pas in februari op....

Lampionnenrij, Lampionnenrij,

Geef me wat lekkers dan ga ik voorbij.

Ik heb geen geld om snoep te kopen,

Daarom moet met mijn lampion lopen.

Lampionnenrij, Lampionnenrij,

Geef me wat lekkers dan ga ik voorbij.

... de traditionele kalender

Nog even en de einde-jaars-spits breekt weer aan.
Toen de oudsten bijna 3 waren maakte ik een afstreepkalender om één en ander wat duidelijker te maken.
En - heel belangrijk - om van de ein-de-lo-ze vragen (en onderlinge twistgesprekken) af te zijn over wàt nou precies wànneer ging gebeuren.

Afgelopen woensdag knutselde ik in aanwezigheid van de oudste dochters de hele lijst in elkaar aan de hand van gezins- en schoolkalender en diverse mailtjes.
Zodat nu volledig duidelijk wanneer de vele festiviteiten plaatsvinden. En wanneer de schoenen mogen worden gezet ... want dat kon wel eens één van de belangrijkste elementen zijn...

* het is trouwens behoorlijk afleidend, die kinderen erbij - had december toch bijna geen 31 maar 32 dagen gehad!*

... jong geleerd....

Het is hier met drie meisjes soms wel een érg vrouwelijk huishouden.
Gelukkig is papa er om de nodige mannelijke vaardigheden aan te leren.
Ik weet ook wel dat er vrouwen zijn die zeer verdienstelijk laminaat vloertjes leggen maar hier in huis is dat toch in andere handen. En wie weet - gaat Alexandra het later wel vaker doen.....

... wint nog een keer

Alweer won ik een prijs!
(Nou lijkt het of ik de hele dag niets anders doe dan prijsvragen invullen, maar dat is echt niet zo).
Via de Facebookpagina van fournituren.nl won ik een stofschaar, van Kai om precies te zijn.
En die kan ik goed gebruiken.
Eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik tot nu toe een supermarktschaar in mijn naaikist had (wel exclusief voor stoffen gereserveerd), dus kan ik 'm ook goed gebruiken.
Ik kijk er naar uit!

Dit staat er op de website vermeld:
"De Kaischaren komen uit Japan en hebben een zacht rubberen handvat waardoor ze makkelijk en vooral lang vast te houden zijn. Deze scharen met 50% minder krachtinspanning zijn uitgeroepen tot de beste scharen. Deze stoffenschaar is 21cm en is geschikt voor de proffessionele gebruiker."

Enne - binnenkort komen ze met een nieuwe actie, dus neem gerust een kijkje!

... een rokje met glitters

Ik ben nog steeds (!) onversaagd bezig met potten witte verf, maar vóór de herfstvakantie maakte ik toch nog twee rokjes waarvan dit de eerste is.

Dit voorjaar (let wel voorjaar) zocht Alexandra met mij in de stoffenwinkel een ribstofje uit.
Gelukkig was het bruin met glitters, zodat ik (uhum) prima op tijd ben om het voor wintergarderobe te maken....

En omdat ik toch bezig was met het inmiddels beproefde McCalls patroon, kreeg ze geen enkele keuze in het model.

 Ze was er blij mee, dat wel, maar een stripboek was toch interessanter dan het 'modellen'....