... poesiealbums

Nadat de test goed verlopen was (en ik mijn voorraad Vliesofix had bijgewerkt) kon ik voor 'echie' aan de slag.

Alleen was ik nog niet helemaal content met de dummy.
Op zich een prima boekwerkje, maar het papier is wat houtig. Anders dan het mooie gladde papier dat ik met van mijn album herinnerde.
Nu had ik bij De Slegte nog een dummy met een enigszins stoffen kaft zien liggen.
Luisterend naar de beschrijving:
"Notitieboek A5 - Luxe.
- 96 blad houtvrij blanco cremekleurig papier
- gebonden
- met elastiek, leeslint en opbergvak
- met inlegvel gelinieerd en ruit 5mm"
En niet absurd duur - zo'n 5 euro.

En eerlijk is eerlijk - ze zijn mooi. Het papier is echt een graadje mooier en duurzamer (met het oog op het tot-in-de-oneindigheid-bewaren).

Een bijkomend voordeel is dat bij deze boekjes goed zichtbaar is wat de voorkant is.


Ik sneed het opbergvak eruit.

Zonde, maar anders ging het plakken echt niet lukken.

En pakte de stofjes.
Het roze stofje is vorig jaar door Alexandra geselecteerd. Tot nu toe was de Fat Quarter het alleen gebruikt voor een Jolina-poppenjurkje, dus was er genoeg over.
Caroline had haar hart gezet op een klein stofje dat ze deze zomer tijdens een bezoekje aan de quiltwinkel kreeg.

Natuurlijk was dat bij lange na niet groot genoeg. Op naar de quiltwinkel dus.
Alwaar zij (bijna) vrije keuze kreeg.
Niet helemaal, omdat ik haar uitlegde dat het stofje (in verband met het te smoezelig worden) geen heel lichte basis mocht hebben. Geen wit, ecru of geel dus.
Een goed uur brachten wij daar door. Alles werd afgekeurd. Geen bolletjes, geen streepjes, friemeltjes, visjes, aardbeien, knoopjes, Aziatische stofjes, vlindertjes.... alles!
Ik werd er bepaald wanhopig van.
Dat krijg je met kinderen-met-opinies.

Gelukkig vond ik op het allerlaatste haar stofje in de rij met (volgens mij) Amerikaanse historische stoffen.
Me dunkt dat zelfs de dames in de winkel een zucht van verlichting slaakten...
(Ondertussen had ik natuurlijk wel een aantal favorieten gevonden.... uiteraard).


Ik ging aan de slag en volgde de aanwijzingen tot ik aan de achterzijde gekomen was.
Daar zaten bij deze boeken de elastieken door de kaft.
Ik streek de achterzijde tot aan de elastieken en maakte daarna vanaf de zijkant een knip in de stof tot en met het elastiek. Vervolgens plooide ik de stof om het elastiek en streek verder.

Ik koos er voor om de knip aan de zijkant te maken, omdat ik vermoed dat een knip vanaf de onderkant tot meer slijtage leidt. Daar schuift immers het elastiek telkens over.

Tot slot plakte ik de randen vast met tape en besprayde ik alles royaal met waterafstotende spray.

 

Twee zeer klassiek aandoende albums - nu nog op jacht naar poezieplaatjes!