Ik ging niet op stoffenjacht maar nam deze keer de luie-mama aanpak: het internet.
Ik kocht in het verre oosten de grootste maat Elsa jurk voor mijn lange kleintje.
Met haar net 7 jaar is ze 135 cm lang. Maat 140 zou toch moeten passen.....
Met haar lange magere zussen als proefpasmodel kwam ik er achter dat dat dus niet het geval was.
De lengte was prima, maar ter hoogte van de armsgaten was de omvang krap.
Dat vereiste dus enig puzzel werk. Waarbij de cape een hindernis, maar ook een prachtige camouflage was.
Satijn geeft niet mee en is lastig bij verkleedkleding! |
Toch zag ik het niet zitten om een rits uit glibberige satijn met voering te prutsen.
De andere kant werd het slachtoffer.
Gelukkig had ik redelijk goed bijpassend velours in de lappenmand.
Dit is dus de zijnaad met de in het armsgat vastzittende cape naar boven geslagen.
De binnenkant: de blauwe buitenstof en de lichtere voering.
Ik tornde in beiden stoffen het bovenste stuk van de zijnaad en een klein stukje van de onderkant van het armsgat open.
Ik tornde in beiden stoffen het bovenste stuk van de zijnaad en een klein stukje van de onderkant van het armsgat open.
En frutste er een stukje rekbaar velours tussen
Arm naar beneden, cape naar beneden - niemand die het ziet, maar de jurk glijdt stukken makkelijker aan.Uiteindelijk (na het peinzen) was het een kwartiertje werk. Nog steeds minder dan stoffenjacht + naaien. Weer een tevreden kind!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten