... praktische dingen II

Na het touw voor de voordeur was het de beurt van de aardappel.
De aardapppels? Ja zeker, de aardappels.

Die bewaarde ik namelijk (stofvrij) in een luxe kartonnen tas van een kledingwinkel in de keuken.
Waarom in hemelsnaam? Tja, waarom?
Omdat ik niet zoveel keukenkastjes heb en daar geen aardappels in wilde bewaren.
Omdat ik niet hou van de geur van aardappels in mijn kelderkast.
Omdat we sowieso niet zo veel aardappels eten en ik ze vergeet als ze niet in de keuken liggen....

Maar de tas, die werd aftands.
Dus nu liggen ze in een dubbelwandige zak, gemaakt van dikke katoen van de Ikea (Bertil, als ik me niet vergis). Keurig gemaakt mét een Engelse naad in de bodem.

Ik moet opbiechten dat ik bij dit project het oordeel van mijn moeder vreesde.
Die zou het vast te zot voor woorden vinden.
Maar dat viel mee. Ze vond het behoorlijk luxe voor wat aardappels.
Maar zij gebruikt ook al minstens dertig jaar dezelfde Curver opberg- en schil bak.