... een (mid)dagje Maastricht

Het was een enerverend dagje gisteren.
Aangezien de werklieden tussen 7:00 en 7:30 voor de deur zouden staan, was ik al vroeg uit de veren.
Dat was maar goed ook, want om 6:50 hoorde ik enige geluiden in de straat - en ja, daar stond een busje en een oplegger met een dakkapel.
De heren hielden van een vroege start en gingen direct aan de slag.
En zo kwam het dat vlak vóór mijn vertrek om 8:45 het dak er al zo uitzag:

Ik liet de troep achter me en begaf me naar het treinstation.
Ruim drie uur later liep ik het station van Maastricht uit. Twee uur voor het promotie-tijdstip, dus genoeg tijd om toerist te spelen.
Ik ben in Maastricht altijd verrast over de on-nederlandse uitstraling (ik ben geboren en getogen in de Randstad en dat brengt een bepaald beeld met zich mee).

Ik dwaalde door steegjes, over pleintjes en waande mij af en toe in een slaperig zuid(elijker) europees dorpje...
Bewonderde (zwikkend op de keitjes) architecturele details en dronk een kopje thee op het Vrijthof.

Kwam een toepasselijk gedicht tegen op een muur:

En .... bezocht de markt, aangezien ik mij het gesprek op deze blog goed in de oren had geknoopt.
Heerlijk! Een heel stel stoffenkramen!!! 'T Was maar goed dat ik vorig weekend net naar het Stoffenspektakel geweest was. Ik kon toch niet beladen met pakjes en zakjes op de universiteit aankomen... Ik wist mij met moeite in te houden en zwichtte alleen voor vier meter super-goedkope tricot. Precies wat ik nodig had voor het pasmodel van het vest dat ik wil maken. (zeg nou zelf - 1 euro de meter!!!)
Wat me opviel was de enorme collectie glanzende en glimmende feeststoffen/satijn/voile/tule etc. Zo'n collectie is hier toch een stuk moeilijker te vinden.Zelfs als nuchtere hollandse begonnen mijn handen te jeuken om daar prachtige kostuums van te maken.
Bijna zwichtte ik nog bij de lapjes kraam, maar ik hield moedig stand...

Vanaf de markt vervolgde ik de tocht naar de Minderbroedersberg.
Zeg nou zelf: dit is toch precies Italië?

Daar vond de feestelijke promotie plaats.
Compleet met promovenda (logisch), paranimfen, pedel, zeer veel geleerde heren in toga (wat bij de Universiteit Maastricht de Corona heet), kritische vragen en tot besluit een grote oorkonde.
En een borrel met een grote selectie vlaaien....

Geleerde heren zoals deze - de voorzitter van de Corona

De doctor straalde.... en moest erg lachen om haar geschenk. Precies zoals het hoort.

Bij het verlaten kwam ik langs de "Corona-kamer", waar de toga's bewaard worden.
En natuurlijk kon ik een snelle blik niet laten....

Oh, en die dakkapel? Die zit er inmiddels op.
Echtgenoot-lief is alweer druk bezig met de afwerking ....

... reist af naar het zuiden met een cadeautje

Als ik het voor elkaar krijg, verschijnt deze blog op het scherm terwijl ik in de trein zit.
De trein naar Maastricht - wat bijna drie uur (heen en bijna drie uur terug) weg is.
De reden is bepaald feestelijk te noemen. Mijn ex-oppaskind annex ex-buurmeisje gaat na vele jaren hard werk promoveren.

Daar hoort natuurlijk een cadeautje bij.
Ik maakte een persoonlijk cadeautje met grapjes en verwijzingen er in.
En een miniversie van haar proefschrift, zodat ze het altijd bij zich kan dragen....

Want wat moet je een een hartchirurge-in-spe anders geven?

(Ondertussen zit ik natuurlijk in de trein mijn nagels te verbijten - vandaag wordt de dakkapel geplaatst....
Natuurlijk heb ik het volste vertrouwen in hubbie en de werkploeg die dit dagelijks doet, maar tòch ik was er liever zelf bijgeweest...... )

... ziet Jolina gymnastieken

Eindelijk lijken ze wakker te worden bij Zapf!
Natuurlijk kan een Jolina pop meer dan dansen! Kinderen hebben dat meteen door.
Een pop die lenig genoeg is voor ballet (en blijjkens de vorige uitvoering ook nog naar de de dance academy gaat), kan namelijk ook heel goed turnen. En dat kunnen de prinsessen poppen natuurlijk ook.....

Bladerend door de Lobbes catalogus kwam ik Jolina Gymnastics tegen.
Nog niet te koop, maar dat verandert vast wel vóór de decemberfeestdagen....

En toen viel de I-n-tertoys catalogus ook nog op de mat: Ze hebben er óók nog verschillende versies van gemaakt! Misschien ook eens een bruinharige???

... stoffenspektakel!

Eigenlijk was het een volkomen verkeerde timing - ik heb helemaal geen tijd om naar het Stoffenspektakel te gaan. Per slot van rekening zitten we midden in de grote Bermuda Driehoek Opruiming voor de plaatsing van de dakkapel aanstaande vrijdag *.

*) Volkomen terzijde: Een project waar ik om de een of andere reden steeds meer tegen aan zit te hikken. Niet dat daar nog wat aan te doen is, want de trein dendert gewoon door.
Wat ook niet helpt is dat ik vrijdag niet in de buurt ben om toezicht te houden, wat mijn controlerende aard he-le-maal niet leuk vindt.
Niet in de buurt is trouwens echt niet in de buurt - ik reis af naar het diepe, diepe zuiden (van ons vandaan gezien dan hè) voor een promotie, waarover meer in een latere blog.

Maar ja, zo vaak komt het Stoffenspektakel niet hier in de buurt. Dus op naar de Haarlemmermeer.... na eerst een bezoekje aan de geldautomaat, uiteraard.
Ik scoorde:

2,5 meter licht roze stof met geflockte zwarte rozen voor een voorjaars Elodie voor kind A. ( a 2 euro de meter)
2 meter ieder van de twee tricotjes aan de rechterkant (3 euro de meter).

1 meter van een tricot stofje uit de nieuwe collectie van Stenzo (bij de kraam van Dennis Hoegen), voor een jurkje voor kind M. (9.95 de meter)
Reactie bij thuiskomst: de stof wordt platgeknuffeld en "Mama, maak jij daar dan zo meteen even een jurkje van... toe?" (vier jaar en al een goed gevoel voor delegeren/regeren. Het antwoord was trouwens nee. Stofje zit nu in de wasmachine)

2x 1 meter stofjes zonder bestemming, maar de linker werd al door diverse kinderen geclaimd.... (2,95 p.m.)

Voor de nieuwe kamers van de tweeling dames kocht ik stof voor kussentjes e.d.
Eerst liep ik tegen het linkerstofje aan. Echt helemaal Caroline (dus twee meter gekocht a 6,95).
Het zou te saai zijn om dezelfde stof in roze variant voor Alexandra te kopen - bovendien was die een beetje flets. Maar op een andere bulk-kraam zag ik de rechterstof. Echt heel verschrikkelijke gladde-glij synthetische satijn. Maar totaal Alexandra. Roze met een tikje stoer. (en hij was maar 2 euro de meter... 2,5 meter).

Beiden werden met gejuich ontvangen.
(Wat maar weer eens mijn 'de verpakking is hetzelfde maar de inhoud is anders' uitspraak over de dames illustreert).

En toen..... zag ik HET
In de KnipMode van september 2012 stond een wikkelvest dat ik heel graag wil maken.

De geadviseerde stof is 'tricot wolvilt', wat mij een contradictio in terminis lijkt. Volstrekt onmogelijk.
Maar een beetje stevige tricot is er wel voor nodig.
De eerste foto is helemaal mijn smaak, maar ik ging ervanuit dat een stofje in die tinten een probleem zou opleveren. (oke, het gebruikte stofje is ieeets te bloemig naar mijn smaak, maar de kleuren prima).
Ik had me dus ingesteld op iets a la de tweede foto. Ook prachtig.

Wat vindt ik dus? Dit:

Wauw, helemaal goed!!!
Herfstkleuren en geen duidelijk gedefinieerd patroon. Echt prachtig. Voelde ook heerlijk aan.
Het is een viscose jersey van 170 cm breed.
Maar wel een ietsepietsje duurder dan ik gewend ben. Ik weet ook wel dat stoffen flink duur kunnen worden, en dat deze met 19,95 de meter nog zeer gematigd is, maar uitgerekend voor dat patroon is flink wat stof nodig (ter waarde van 71,80 om precies te zijn).
Maar na twee rondjes lopen vond ik 'm nog steeds even mooi. En mijn lieve hubbie hàd me op het hart gedrukt om àls ik nou een heel mooi stofje zag, dat niet te laten liggen....

(En als het echt een favoriet kleding stuk wordt, is die prijs natuurlijk ook helemaal niet duur, maar veel naaisters zullen wel zo'n dubbel gevoel kennen...)

Eerst maar eens een pasmodel maken, voor de schaar er in gaat....

Het was een geslaagd Stoffenspektakel, zei zij met een grote grijns.

... een snel kettinkje

In de lokale kralenwinkel zag ik een hele simpele ketting hangen.
Gewone ronde kralen met grappige buisjes die het levendiger maken.

Volgens mij kostte het winkelen meer tijd dan het in elkaar zetten: binnen een kwartiertje was het klaar.

... een Mary Poppins armband

Een cadeautje voor mijzelf en mijn inner-child in mijn favoriete kleur.
Ik printte een piepklein silhouette van Mary Poppins uit, plakte dat in een ieniemienie fotoframe en lakte het (tweemaal) af met Diamond Glaze.

Dacht eens na over alle attributen die MP karakteriseren:

Een carousel (Jolly Holiday), een spiegel (want ze is best wel ijdel), een meetlint (Practically Perfect), een paraplu (helaas zonder papegaaienkop), een lepel (A Spoonful of Sugar), de Big Ben (locatie-locatie-locatie) en een paar Edwardiaanse rijglaarsjes.

Zes begerige oogjes verliezen 'm geen moment uit het oog.....

... productielijntje haarbanden

Soms kun je er niet onderuit - er moet even productie gedraaid worden.
Het begon met (hoe kan het ook anders) de schoolfoto's.
Caroline wilde haar zwarte Mary Poppins shirt op de foto aan, en aangezien ze deze haarband alweer verloren was (waarschijnlijk in capuchon blijven haken na gymles en tussen gebouw en bus op straat gevallen), had ze een nieuwe zwarte nodig. Gelukkig had ik het basisstofje nog liggen.
En omdat ik toch bezig was, bedacht ik me dat ik meteen nog wat meer haarbanden kon maken met de linten die ik had liggen.
Zoals deze: 

Na een aantal haarbanden kwam ik tot de ontdekking dat ik ze nu gemaakt had met de persoonlijke favorieten van Caroline en Madeleine, maar niets voor Alexandra had...
En zo naaide ik nog even door:

Telt u even mee?  7 (!) haarbanden.

Maar ze waren wel blij - vooral Madeleine toen ik onbewust een haarband bleek gemaakt te hebben die precies paste bij de gepimptje gympjes die ze momenteel heeft (ja, je moet al jong zorgen dat je tijdens gymnastiek de goede combinatie aan hebt ... ijdeltuitje)

... wint met een prijsvraag.

Ik kijk graag op de site van modes4u.com voor leuke (kawaii) spulletjes voor de dames of gewoon om stofjes te kijken. Via hun mailinglijst kreeg ik een uitnodiging voor een prijsvraag in samenwerking met burdastyle.de .
Met een mailtje kon je kans maken op:
"Gewinnen Sie eines von 10 Stoffpaketen von modes4u.com

Ideal zum Ausprobieren und Experimentieren. Gewinnen Sie eines von 10 Stoffpaketen aus dem Onlineshop modes4u.com im Wert von jeweils 50€. Jedes Stoffpaket enthält mindestens 10 sogenannte „Fat Quarters“ (Stoffquadrate von ca. 50 x 55 cm) mit einer bunten Mustermischung mit Tieren, Blumen oder Essen, einigen schönen echino-Stoffen oder auch tollen Bio-Stoffen."

En natuurlijk zo'n lekkermakende foto erbij:

7 september kreeg ik een mailtje van Modes4U dat ik gewonnen had, en dat het pakket onderweg was.

En toen was het wachten......

Tot vandaag de postbode voor de deur stond met dit pakketje:

Met daarin weer dit zakje....

Met daarin 15 fat quarters:

Inderdaad een hele gemengde selectie.

Vooralsnog zijn dit mijn favorieten (wat dan ook meteen weer mijn gespleten persoonlijkheid weerspiegelt)

Robert Kaufman: Urban Zoologie Birds / Golden Autumn

Grappig genoeg heb ik in het voorjaar lang zitten aarzelen of ik het kuikentjes stofje zou bestellen - en dat toen niet gedaan. Is dat karma (o.i.d.)?

** Ook winnen? Op hun blog blog.modes4u.com komt regelmatig een give-away voorbij. **

... grijpt alles aan om niet op te ruimen....

Nu de scholen weer begonnen zijn, moet ik echt aan de slag met het volgende project.
Eind september wordt een nieuwe (bredere) dakkapel geplaatst en voor die tijd moet de zolder leeg, dan wel opgeruimd. Zucht. Ik heb daar echt zóóó geen zin in.
Maar goed, het is voor een goed doel: de tweelingdames krijgen eigen kamers op de zolder.
Dus zal er na het plaatsen nog danig gewerkt moeten worden aan verven, vloeren leggen en inrichten.
Het is niet niks, na 7,5 jaar niet meer met je zus op een kamer.....

Maar op dit moment zijn we nog niet zo ver. Op dit moment is de zolder de Bermuda-driehoek van het huis.
De plek waar alles zich verzamelt en vergeten wordt....
En waar ik dingen tegenkom. Zoals twee vellen megastickers die ik op Ebay kocht voor de kamer van Madeleine.
Eigenlijk had ik me vergist. Het hadden raamstickers moeten zijn, maar waren van papier.
Madeleine heeft een kledingkast op haar kamer, maar dat is een inbouwkast en daar wil ik geen stickers op hebben. Het is te veel werk om die kast te schuren en te schilderen, bovendien heb ik dat net gedaan.
Dus wat is de oplossing? Een wandkleedje!

Ik greep naar een oud laken, mat e.e.a. af en maakte even snel een dubbelzijdig wandkleedje.
Plakte de stickers er op, zodat het zelfs tweezijdig werd en was binnen een uur klaar.
Instant gratification!

Madeleine kwam uit school, hoorde dat er iets Belle-achtigs op haar kamer was en stormde naar boven.
Ik hoorde een bewonderend: Waaaaauuuuuwwww!!!!! en haar voetstappen op de trap naar beneden.
Alwaar ik een mega-grote knuffel van haar kreeg.
"Mama!!! Een Belle-poster!!!!"

Zo, weer wat opgeruimd!
(Hoewel het in dit tempo natuurlijk niet opschiet)

... en het monumentenweekend

Dit weekend is het jaarlijkse monumentenweekend.
Ik ben er dol op - kijken op allerlei locaties die normaal gesloten zijn.
Alleen jammer dat ik er elk jaar weer een dag van mis omdat de dochter van mijn beste vriendin dan ook jarig is...

Vorige jaren mocht ik er wel eens alleen op uittrekken, dit jaar werd ook de rest van de familie meegesleept.
Op naar het meest Hollandse wat er is: een molen.
De dochters hebben zoveel sprookjes gelezen dat ze aannemen dat iedere molen graan tot meel vermaalt. Maar nu hebben ze dan toch ook gezien dat er molens zonder molenstenen zijn - en dat de slootjes daaromheen verschillen van waterniveau.....

Daarna gingen we door naar een onvervalst stukje jeugdsentiment.
In dit landhuis(je) was in mijn kinderjaren de lokale vestiging van de bibliotheek gevestigd.

Iedere zaterdag dwaalde ik door geschiedenis.

Zonder boeken in de grote zaal is de schouw toch wat grootser

En in de zitjes kon je ongestoord lekker even je boeken bekijken....

Het moderne nieuwe filiaal heeft mij nooit zo kunnen bekoren!