Ik ben er dol op - kijken op allerlei locaties die normaal gesloten zijn.
Vorige jaren mocht ik er wel eens alleen op uittrekken, dit jaar werd ook de rest van de familie meegesleept.
Op naar het meest Hollandse wat er is: een molen.
De dochters hebben zoveel sprookjes gelezen dat ze aannemen dat iedere molen graan tot meel vermaalt. Maar nu hebben ze dan toch ook gezien dat er molens zonder molenstenen zijn - en dat de slootjes daaromheen verschillen van waterniveau.....
Daarna gingen we door naar een onvervalst stukje jeugdsentiment.
In dit landhuis(je) was in mijn kinderjaren de lokale vestiging van de bibliotheek gevestigd.
Iedere zaterdag dwaalde ik door geschiedenis.
Zonder boeken in de grote zaal is de schouw toch wat grootser
En in de zitjes kon je ongestoord lekker even je boeken bekijken....
Het moderne nieuwe filiaal heeft mij nooit zo kunnen bekoren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten