... reist af naar het zuiden met een cadeautje

Als ik het voor elkaar krijg, verschijnt deze blog op het scherm terwijl ik in de trein zit.
De trein naar Maastricht - wat bijna drie uur (heen en bijna drie uur terug) weg is.
De reden is bepaald feestelijk te noemen. Mijn ex-oppaskind annex ex-buurmeisje gaat na vele jaren hard werk promoveren.

Daar hoort natuurlijk een cadeautje bij.
Ik maakte een persoonlijk cadeautje met grapjes en verwijzingen er in.
En een miniversie van haar proefschrift, zodat ze het altijd bij zich kan dragen....

Want wat moet je een een hartchirurge-in-spe anders geven?

(Ondertussen zit ik natuurlijk in de trein mijn nagels te verbijten - vandaag wordt de dakkapel geplaatst....
Natuurlijk heb ik het volste vertrouwen in hubbie en de werkploeg die dit dagelijks doet, maar tòch ik was er liever zelf bijgeweest...... )